ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ - Εκβιάζει απροκάλυπτα πριν την επίθεση

ΔΕΥΤΕΡΑ 2-9-2013

Με έναν απροκάλυπτο και ωμό εκβιασμό περί «κατάρρευσης του ασφαλιστικού συστήματος» η κυβέρνηση κλιμακώνει την προετοιμασία της για την εξαπόλυση της νέας επίθεσης στην Κοινωνική Ασφάλιση. Το ρόλο του «μάντη κακών» ανέλαβε ο καθ' ύλην αρμόδιος υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Γ. Βρούτσης, ο οποίος μιλώντας την περασμένη Παρασκευή σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή υποστήριξε: «...Βλέποντας τα οικονομικά στοιχεία του Ασφαλιστικού της χώρας, βλέπω ότι δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του. Αν φανταστούμε αύριο το πρωί ότι κλείνει ο κρουνός, θα καταρρεύσει. Δεν θα κλείσει το 2014. Βεβαίως θα υπάρξει χρηματοδότηση και το 2014 και το 2015, απλώς συνεχώς μικραίνει...».

Η ιταμή αυτή κινδυνολογία εκ μέρους της κυβέρνησης δεν είναι καινούρια. Κάθε επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση, κάθε σχέδιο για νέα μέτρα, προετοιμάζεται μεθοδικά με τους ίδιους εκβιασμούς. Πριν την καπιταλιστική κρίση, ο εκβιασμός γινόταν με τον κίνδυνο της μελλοντικής βιωσιμότητας των Ταμείων. Στις σημερινές συνθήκες, ο εκβιασμός αναβαθμίζεται, γίνεται ευθεία απειλή: Θα καταρρεύσει το σύστημα.
Στη βάση αυτού του εκβιασμού, μπροστά στο φόβο της «κατάρρευσης», η κυβέρνηση επιχειρεί να παραλύσει τις όποιες αντιδράσεις στην επιβολή και νέων επώδυνων μέτρων και να αφαιρέσει ό,τι έχει απομείνει από τις συντάξεις και τις παροχές των Ταμείων. Μάλιστα, ο εκβιασμός αυτός εμπεριέχει και ένα μεγάλο ψέμα. Τον ισχυρισμό του υπουργού ότι το σύστημα κρατιέται στα πόδια του επειδή χρηματοδοτεί το κράτος. Ομως, όλοι γνωρίζουν ότι τα ασφαλιστικά ταμεία, συνολικά η Κοινωνική Ασφάλιση χτίστηκε διαχρονικά από τους εργάτες. Οι εργατικές εισφορές, ο κόπος ολόκληρων γενεών έχτισαν τα Ταμεία και κράτησαν στα πόδια της την Κοινωνική Ασφάλιση. Το αστικό κράτος και οι κυβερνήσεις του, για λογαριασμό του κεφαλαίου, ήταν που στέκονταν απέναντι, το υπονόμευαν, το πολεμούσαν, υπεξαιρούσαν τους πόρους του, το λήστευαν διαχρονικά. Ακόμα, και οι όποιες παθογένειές του ήταν έργο των κυβερνήσεών του. Δεν δικαιούνται τώρα να τις επικαλούνται. Πολύ περισσότερο που τις επικαλούνται όχι για να τις διορθώσουν, αλλά για να τις αξιοποιήσουν και πάλι σε βάρος των ασφαλισμένων.
Ειδικά στο ζήτημα της κρατικής χρηματοδότησης, αυτή πάντα υπολειπόταν των πραγματικών αναγκών των Ταμείων, ενώ δεν δίνονταν ούτε οι θεσμοθετημένοι πόροι από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ακόμα και όταν ο κόμπος έφτανε στο χτένι, πάλι οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι πλήρωναν το μάρμαρο, πότε με αύξηση των εισφορών τους, πότε με έκτακτες εισφορές και τα χαράτσια (ΛΑΦΚΑ, εισφορά αλληλεγγύης κ.λπ.). Και όλα αυτά γίνονταν και συνεχίζουν να γίνονται τη στιγμή που η εισφοροδιαφυγή γιγαντωνόταν και τα αποθεματικά λεηλατούνταν συστηματικά.

Αποκρύπτουν τις αιτίες των προβλημάτων

Αυτό ακριβώς επιβεβαιώνουν οι εξίσου προκλητικοί ισχυρισμοί του υπουργού Εργασίας ότι δήθεν «δίνονταν εφάπαξ πάνω από 40% από αυτό που αναλογούσαν...» και ότι «το συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας μας είναι ένα άθροισμα εξαιρέσεων και ειδικών καθεστώτων. Χτίστηκε με συνδικαλιστικές και συντεχνιακές αντιλήψεις...». Ομως, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι ξέρουν ότι ποτέ δεν πήραν πάνω απ' αυτό που προσέφεραν. Ποτέ - ακόμα και πριν επιβληθούν οι δραστικές περικοπές των τελευταίων χρόνων - οι συντάξεις και οι παροχές δεν κάλυπταν τις ανάγκες τους. Πάντα, οι συντάξεις στη χώρα μας, από την πρώτη στιγμή ίδρυσης της Κοινωνικής Ασφάλισης, ήταν αρκετά χαμηλές. Γι' αυτό και τα ποσοστά φτώχειας οι ίδιες οι επίσημες στατιστικές τα έβρισκαν ιδιαίτερα υψηλά ανάμεσα στους άνεργους και στους συνταξιούχους.
Οι κυβερνητικοί παράγοντες γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τις πραγματικές αιτίες για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Κοινωνική Ασφάλιση. Επιχειρούν, όμως, να τις αποκρύψουν, για να δικαιολογήσουν τα νέα μέτρα, πάλι σε βάρος των ασφαλισμένων. Η ταξική τους πολιτική, τα συμφέροντα που υπηρετούν επιβάλλουν την απόκρυψη της πραγματικότητας. Οχι, για τον υπουργό, δεν φταίει η πολιτική που εξασφάλιζε για δεκαετίες στους επιχειρηματίες να παρακρατούν τις εισφορές των εργαζομένων και να μην αποδίδουν τουλάχιστον τα 25 από τα 100 ευρώ που εισέπρατταν από τις εισφορές τους. Εισφοροδιαφυγή που σήμερα - μέσα στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης - ανέβηκε στο 40%. Δεν φταίει το γεγονός ότι πάνω από μισό αιώνα τα αποθεματικά των Ταμείων, πότε άτοκα, πότε με επιτόκια κάτω από τον επίσημο πληθωρισμό, έγιναν δάνεια για τους κεφαλαιοκράτες για να αποκτήσουν επιχειρήσεις, εργοστάσια, καράβια. Δεν ευθύνονται οι κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας που για λογαριασμό της έριξαν βορά τις εισφορές στον τζόγο του χρηματιστηρίου και ό,τι απέμεινε το «κούρεψαν», με τις απώλειες - μόνο από το τελευταίο - να ξεπερνούν τα 12 δισ. ευρώ.
Ταυτόχρονα, ο υπουργός με τις δηλώσεις του αυτές «φωτογράφισε» με ακρίβεια και τα μέτωπα στα οποία θα εξελιχθεί τουλάχιστον σε πρώτη φάση η επίθεση. Εφάπαξ και επικουρικές συντάξεις θα βρεθούν και πάλι στο στόχαστρο. Για το σκοπό αυτό θα επιστρατευτεί για μια φορά ακόμα μια Επιτροπή Ειδικών, για να προσδώσει «κύρος» και «επιστημονικότητα» στη νέα σφαγή που ετοιμάζουν και που θα αναλάβει έργο μέσα στο Σεπτέμβρη. Και βέβαια θα ακολουθήσουν και νέα μέτρα ενάντια στο σύνολο της ασφάλισης με το πρόσχημα της «προσαρμογής» των τελευταίων αντιασφαλιστικών νόμων και ειδικά του νόμου 3863/2010.
Θυμίζουμε ότι:

• Από την αρχή του 2015 καταργείται η βασική σύνταξη των 486 ευρώ για το ΙΚΑ και καθιερώνεται ως βασική αυτή των 360 ευρώ! (νόμος Λοβέρδου).
• Θα προωθηθεί νέα μείωση των συντάξεων, που θα ξεπεράσει το 35%.
• Από το 2014 θα διακοπεί η καταβολή του επιδόματος ΕΚΑΣ για όσους είναι κάτω των 65 ετών, ακόμα και αν είναι χαμηλοσυνταξιούχοι.
• Τα εφάπαξ βοηθήματα θα συρρικνωθούν.
• Θα υπάρξει σταδιακή μείωση των εργοδοτικών εισφορών στην τριετία 2014 - 2016, και αύξηση και ενοποίηση των εισφορών των εργαζομένων με συμπίεση προς τα κάτω των ενιαίων παροχών.

Απέναντι σε αυτούς τους σχεδιασμούς δεν πρέπει να υπάρξει η παραμικρή καθυστέρηση, η παραμικρή ολιγωρία. Εργαζόμενοι και συνδικάτα, μαζί με τους συνταξιούχους πρέπει άμεσα να οργανώσουν την αντεπίθεσή τους, να μην επιτρέψουν να δοθεί η χαριστική βολή στην Κοινωνική Ασφάλιση. Η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, ο παραγόμενος πλούτος και οι δυνατότητες σήμερα είναι τεράστιες. Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις ώστε να διασφαλιστεί μόνιμη εργασία για όλους με διευρυμένο ελεύθερο χρόνο, να μειωθούν τα όρια συνταξιοδότησης ειδικά για τις γυναίκες, με σύγχρονες και εντελώς δωρεάν παροχές Υγείας, Παιδείας και διασφάλιση της σύνταξης για όλους. Αυτό προϋποθέτει άλλη εξουσία, λαϊκή, και οργάνωση της οικονομίας με κεντρικό σχεδιασμό, που θα υπηρετεί αποκλειστικά τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Γ. ΖΑΧ.

ΠΗΓΗ. ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ