Του Ηρακλή
Κακαβάνη
Το πρόβλημα με τον Μεγάλο Περίπατο δεν είναι αισθητικό, αλλά
προσανατολισμού. Μια πόλη φιλική και όμορφη για ποιον;
Για τον εργαζόμενο (ο
οποίος παστώνεται στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, δεν έχει χώρο να παίξει, να
αθληθεί το παιδί του), τον αυτοαπασχολούμενο (που ψάχνει με το κιάλι τον
πελάτη) ή για το κεφάλαιο (τουριστικό, real estate);
Βιαστικά και στη λογική «ανοίξαμε και σας περιμένουμε» για
να στηριχθούν επιχειρηματικοί σχεδιασμούς – συμφέροντα υλοποιήθηκε το
συγκεκριμένο σχέδιο (αιτία ακόμη μεγαλύτερης ταλαιπωρίας).
Όλοι θέλουμε να ζούμε σε όμορφες πόλεις. Η όμορφη πόλη
προϋποθέτει ευτυχισμένους δημότες (όλοι να έχουν δουλειά) και σχεδιασμό –
παρεμβάσεις με βάση τις ανάγκες των πολλών, αυτών που ζουν και εργάζονται στην
πόλη.
Αυτοί που υλοποιούν τον Μεγάλο Περίπατο είναι οι ίδιοι
(πολιτικά) που δεν άφησαν τετραγωνικό ελεύθερου χώρου, είναι οι ίδιοι που
επέβαλαν την ανταποδοτικότητα στις υπηρεσίες κλπ.
Άλλες οι ανάγκες του λαού και διαφορετικές οι προτεραιότητες
οι δικές τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι τη στιγμή που είναι κλειστές 100
παιδικές χαρές, κλείνουν παιδικοί σταθμοί, δεν γίνονται νέες απαλλοτριώσεις και
υπάρχει ανάγκη σχολικών κτηρίων διότι το 20% είναι πριν από το 1960 η δημοτική
αρχή δαπανά 50 εκατ. ευρώ για τον Μεγάλο Περίπατο.
ΠΗΓΗ. atexnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου