ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27-5-2016
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ . ΘΑΝΟΣ ΕΥΘΥΜΕΡΟΣ
Η Αργώ στην ελληνική μυθολογία ήταν το πλοίο στο οποίο επιβιβάστηκαν οι Αργοναύτες με σκοπό να μεταβούν στην Κολχίδα και να πάρουν το χρυσόμαλλο δέρας.
Πήρε το όνομα της από τον κατασκευαστή της Άργο, γιό του Φρίξου κι της Χαλκιόπης.
Η ναυπήγηση της Αργούς έγινε, σύμφωνα με το μύθο, μετά από αίτημα του αρχηγού της εκστρατείας Ιάσονα, από τον Άργο και τα αδέρφια του, τον Κυτίσουρο, τον Μέλανα και τον Φρόντιδα. Ως χώρος της ναυπήγησης αναφέρονται οι Παγασές, θεσαλλικό λιμάνι που απείχε απόσταση είκοσι στάδια από την Ιωλκό.
Ο βασιλιάς της Ιωλκού, Πελίας, διάταξε τον Άργο να μην καρφώσει στέρεα το πλοίο ώστε στην πρώτη τρικυμιά να βουλιάξει. Ο Άργος, όμως, αγνόησε την εντολή του Πελία, δημιούργησε ένα πλοίο άψογο από άποψη στερεότητας ενώ συμμετείχε και ο ίδιος στην εκστρατεία.
Πέρα από την πλέον διαδεδομένη εκδοχή, με βάση την οποία η Αργώ ναυπηγήθηκε από το γιό του Φρίξου, η κατασκευή της αποδίδεται επίσης στον Άργο, ήρωα του Άργους ή και στον Άργο από τις Θεσπιές. Διασώζεται ακόμη μύθος, που φέρει ως κατασκευαστή του πλοίου τον Ηρακλή, ο οποίος επέλεξε το όνομα για να τιμήσει τον ευνοούμενο του, Άργο.
Η Αργώ περιγράφεται ως το γρηγορότερο και το πιο στέρεο σκάφος της εποχής της. Επιπλέον ήταν εξαιρετικά ελαφρύ, ώστε να παρέχει τη δυνατότητα μεταφοράς του στη στεριά από το πλήρωμά του.
Κάποιες περισσότερο λεπτομερείς πηγές προσδιορίζουν το μήκος του πλοίου στα 50 έως 60 μέτρα (μακρά ναυς).
Κυβερνήτης του πλοίου ήταν ο Τίφυς. Αναφέρεται επίσης ότι η θεά Αθηνά (ή η Ήρα) τοποθέτησε στην πλώρη του πλοίου ένα κλαδί από τη δωδωναία Δρυ. Αυτό είχε μαντικές ιδιότητες, μιλούσε με ανθρώπινη λαλιά και προειδοποιούσε τους Αργοναύτες για τους αναμενόμενους κινδύνους.
Η χωρητικότητα του σκάφους αποτελεί ένα σημείο, στο οποίο παρατηρούνται σημαντικές αποκλίσεις μεταξύ των διαφόρων αφηγήσεων. Κάποιες πηγές αναφέρουν θέσεις για εξήντα κωπηλάτες, άλλες για πενήντα (πεντηκοντήρης) και άλλες για λιγότερους.
Το ομοίωμα της μυθικής Αργούς βρίσκεται στο λιμάνι του Βόλου.
Η σύγχρονη Αργώ κατασκευάστηκε το 2006 με πρωτοβουλία του Δήμου Βόλου προκειμένου η πόλη του Βόλου να αποκτήσει το πλοίο σύμβολο - αντίγραφο του μυθικού πλοίου του Ιάσονα και των Αργοναυτών.
Η χρηματοδότηση της κατασκευής έγινε από το Δήμο Βόλου και την Ε.Ε.
Η μελέτη της και ο σχεδιασμός καθώς και οι τεχνικές μέθοδοι της κατασκευής έγιναν από το Ινστιτούτο Πειραματικής Αρχαιολογίας Ναυδόμος.
Η ανακατασκευή της Αργούς πραγματοποιήθηκε στα Πευκάκια του Βόλου στην ίδια περιοχή όπου σύμφωνα με το μύθο χτίστηκε και η αρχαία Αργώ από το ναυπηγό και πρώην κωπηλάτη Νικόλαο Ρέππο, ο οποίος διατηρεί και σύγχρονο ναυπηγείο στην Κάτω Γατζέα του Πηλίου.
Η ξυλεία που χρησιμοποιήθηκε είναι κυρίως Πεύκο, Βελανιδιά και Μελία ή αλλιώς Δεσποτάκι και τα δέντρα τα οποία υλοτομήθηκαν για το σκοπό αυτό επιλέχθηκαν έως και δύο χρόνια πριν.
Η κατασκευή διήρκησε περίπου 6 μήνες και έγινε με βάση τις ναυπηγικές γνώσεις και μεθόδους του 13ου αιώνα π.χ. και ο τύπος του πλοίου είναι Μονήρη Πεντηκόντορος ιστιοφόρο πολεμικό πλοίο της εποχής εκείνης με πενήντα κουπιά.
Μετά την καθέλκυση της το Σεπτέμβριο του 2006 και για τα επόμενα δύο χρόνια ο Δήμος Βόλου οργάνωσε ένα πειραματικό ναυτικό ταξίδι 1200 ν.μ. πάνω στη Μυθική διαδρομή από το Βόλο ως το σημερινό Πότι της Γεωργίας όπου κατά τους αρχαιολόγους είναι η θέση της αρχαίας Κολχίδας.
Δυστυχώς χάρη στις αντιδράσεις της Τουρκίας και τη μη παροχή εγγυήσεων για ασφαλή διέλευση του πλοίο από τα χωρικά της ύδατα το σχέδιο αυτό εγκαταλείφθηκε και οργανώθηκε ένα ταξίδι με τα ίδια χαρακτηριστικά (ναυτικά μίλια, γεωγραφικό πλάτος, καιρικές συνθήκες) προς τη δύση και προορισμό τη Βενετία.
Έτσι το καλοκαίρι του 2008 η Αργώ ξεκίνησε με δύο στόχους δηλ. να ερευνήσει τις δυνατότητες και την αξιοπλοΐα των πλοίων αυτού του τύπου και δεύτερο την πολιτιστική προβολή του Βόλου και της Ελλάδας.
Τελικά η σύγχρονη Αργώ απέπλευσε από το λιμάνι του Βόλου στις 14.6.2008 με πλήρωμα 72 εθελοντών κωπηλατών και κυβερνήτη το σχεδιαστή του πλοίου και μέλους του Ινστιτούτου Ναυδόμος Απόστολο Κούρτη και αφού πραγματοποίησε ταξίδι 650 ν.μ. έφτασε ως τους Αγ. Σαράντα της Αλβανίας, και λόγω κακών διοικητικών χειρισμών και έλλειψη χρηματοδότησης η Αργώ επέστεψε στην Ελλάδα και μετά από ταξίδι δύο μηνών κατέπλευσε στο λιμάνι της Ιθάκης.
Το καλοκαίρι του 2009 μεταφέρθηκε στο Βατούμι της Γεωργίας μαζί με το πλήρωμα ύστερα από πρόσκληση της κυβέρνησης της Γεωργίας, στα πλαίσια της σύσφιξης των εμπορικών και πολιτιστικών σχέσεων των δύο χωρών.
Το καλοκαίρι του 2010 η Αργώ έλαβε μέρος στις εκδηλώσεις έναρξης της Ρεγγάτας για παραδοσιακά ξύλινα σκάφη που οργανώθηκε από την παγκόσμια ιστιοπλοϊκή ομοσπονδία με αφετηρία την πόλη του Βόλου.
Η σύγχρονη Αργοναυτική εκστρατεία(Χαρακτηριστικά πλοίου)
ΠΗΓΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ. el.wikipedia
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ . ΘΑΝΟΣ ΕΥΘΥΜΕΡΟΣ
Η Αργώ στην ελληνική μυθολογία ήταν το πλοίο στο οποίο επιβιβάστηκαν οι Αργοναύτες με σκοπό να μεταβούν στην Κολχίδα και να πάρουν το χρυσόμαλλο δέρας.
Πήρε το όνομα της από τον κατασκευαστή της Άργο, γιό του Φρίξου κι της Χαλκιόπης.
Η ναυπήγηση της Αργούς έγινε, σύμφωνα με το μύθο, μετά από αίτημα του αρχηγού της εκστρατείας Ιάσονα, από τον Άργο και τα αδέρφια του, τον Κυτίσουρο, τον Μέλανα και τον Φρόντιδα. Ως χώρος της ναυπήγησης αναφέρονται οι Παγασές, θεσαλλικό λιμάνι που απείχε απόσταση είκοσι στάδια από την Ιωλκό.
Ο βασιλιάς της Ιωλκού, Πελίας, διάταξε τον Άργο να μην καρφώσει στέρεα το πλοίο ώστε στην πρώτη τρικυμιά να βουλιάξει. Ο Άργος, όμως, αγνόησε την εντολή του Πελία, δημιούργησε ένα πλοίο άψογο από άποψη στερεότητας ενώ συμμετείχε και ο ίδιος στην εκστρατεία.
Πέρα από την πλέον διαδεδομένη εκδοχή, με βάση την οποία η Αργώ ναυπηγήθηκε από το γιό του Φρίξου, η κατασκευή της αποδίδεται επίσης στον Άργο, ήρωα του Άργους ή και στον Άργο από τις Θεσπιές. Διασώζεται ακόμη μύθος, που φέρει ως κατασκευαστή του πλοίου τον Ηρακλή, ο οποίος επέλεξε το όνομα για να τιμήσει τον ευνοούμενο του, Άργο.
Η Αργώ περιγράφεται ως το γρηγορότερο και το πιο στέρεο σκάφος της εποχής της. Επιπλέον ήταν εξαιρετικά ελαφρύ, ώστε να παρέχει τη δυνατότητα μεταφοράς του στη στεριά από το πλήρωμά του.
Κάποιες περισσότερο λεπτομερείς πηγές προσδιορίζουν το μήκος του πλοίου στα 50 έως 60 μέτρα (μακρά ναυς).
Κυβερνήτης του πλοίου ήταν ο Τίφυς. Αναφέρεται επίσης ότι η θεά Αθηνά (ή η Ήρα) τοποθέτησε στην πλώρη του πλοίου ένα κλαδί από τη δωδωναία Δρυ. Αυτό είχε μαντικές ιδιότητες, μιλούσε με ανθρώπινη λαλιά και προειδοποιούσε τους Αργοναύτες για τους αναμενόμενους κινδύνους.
Η χωρητικότητα του σκάφους αποτελεί ένα σημείο, στο οποίο παρατηρούνται σημαντικές αποκλίσεις μεταξύ των διαφόρων αφηγήσεων. Κάποιες πηγές αναφέρουν θέσεις για εξήντα κωπηλάτες, άλλες για πενήντα (πεντηκοντήρης) και άλλες για λιγότερους.
Το ομοίωμα της μυθικής Αργούς βρίσκεται στο λιμάνι του Βόλου.
Η σύγχρονη Αργώ κατασκευάστηκε το 2006 με πρωτοβουλία του Δήμου Βόλου προκειμένου η πόλη του Βόλου να αποκτήσει το πλοίο σύμβολο - αντίγραφο του μυθικού πλοίου του Ιάσονα και των Αργοναυτών.
Η χρηματοδότηση της κατασκευής έγινε από το Δήμο Βόλου και την Ε.Ε.
Η μελέτη της και ο σχεδιασμός καθώς και οι τεχνικές μέθοδοι της κατασκευής έγιναν από το Ινστιτούτο Πειραματικής Αρχαιολογίας Ναυδόμος.
Η ανακατασκευή της Αργούς πραγματοποιήθηκε στα Πευκάκια του Βόλου στην ίδια περιοχή όπου σύμφωνα με το μύθο χτίστηκε και η αρχαία Αργώ από το ναυπηγό και πρώην κωπηλάτη Νικόλαο Ρέππο, ο οποίος διατηρεί και σύγχρονο ναυπηγείο στην Κάτω Γατζέα του Πηλίου.
Η ξυλεία που χρησιμοποιήθηκε είναι κυρίως Πεύκο, Βελανιδιά και Μελία ή αλλιώς Δεσποτάκι και τα δέντρα τα οποία υλοτομήθηκαν για το σκοπό αυτό επιλέχθηκαν έως και δύο χρόνια πριν.
Η κατασκευή διήρκησε περίπου 6 μήνες και έγινε με βάση τις ναυπηγικές γνώσεις και μεθόδους του 13ου αιώνα π.χ. και ο τύπος του πλοίου είναι Μονήρη Πεντηκόντορος ιστιοφόρο πολεμικό πλοίο της εποχής εκείνης με πενήντα κουπιά.
Μετά την καθέλκυση της το Σεπτέμβριο του 2006 και για τα επόμενα δύο χρόνια ο Δήμος Βόλου οργάνωσε ένα πειραματικό ναυτικό ταξίδι 1200 ν.μ. πάνω στη Μυθική διαδρομή από το Βόλο ως το σημερινό Πότι της Γεωργίας όπου κατά τους αρχαιολόγους είναι η θέση της αρχαίας Κολχίδας.
Δυστυχώς χάρη στις αντιδράσεις της Τουρκίας και τη μη παροχή εγγυήσεων για ασφαλή διέλευση του πλοίο από τα χωρικά της ύδατα το σχέδιο αυτό εγκαταλείφθηκε και οργανώθηκε ένα ταξίδι με τα ίδια χαρακτηριστικά (ναυτικά μίλια, γεωγραφικό πλάτος, καιρικές συνθήκες) προς τη δύση και προορισμό τη Βενετία.
Έτσι το καλοκαίρι του 2008 η Αργώ ξεκίνησε με δύο στόχους δηλ. να ερευνήσει τις δυνατότητες και την αξιοπλοΐα των πλοίων αυτού του τύπου και δεύτερο την πολιτιστική προβολή του Βόλου και της Ελλάδας.
Τελικά η σύγχρονη Αργώ απέπλευσε από το λιμάνι του Βόλου στις 14.6.2008 με πλήρωμα 72 εθελοντών κωπηλατών και κυβερνήτη το σχεδιαστή του πλοίου και μέλους του Ινστιτούτου Ναυδόμος Απόστολο Κούρτη και αφού πραγματοποίησε ταξίδι 650 ν.μ. έφτασε ως τους Αγ. Σαράντα της Αλβανίας, και λόγω κακών διοικητικών χειρισμών και έλλειψη χρηματοδότησης η Αργώ επέστεψε στην Ελλάδα και μετά από ταξίδι δύο μηνών κατέπλευσε στο λιμάνι της Ιθάκης.
Το καλοκαίρι του 2009 μεταφέρθηκε στο Βατούμι της Γεωργίας μαζί με το πλήρωμα ύστερα από πρόσκληση της κυβέρνησης της Γεωργίας, στα πλαίσια της σύσφιξης των εμπορικών και πολιτιστικών σχέσεων των δύο χωρών.
Το καλοκαίρι του 2010 η Αργώ έλαβε μέρος στις εκδηλώσεις έναρξης της Ρεγγάτας για παραδοσιακά ξύλινα σκάφη που οργανώθηκε από την παγκόσμια ιστιοπλοϊκή ομοσπονδία με αφετηρία την πόλη του Βόλου.
Η σύγχρονη Αργοναυτική εκστρατεία(Χαρακτηριστικά πλοίου)
ΠΗΓΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ. el.wikipedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου