Η μείωση του λεγόμενου εργασιακού «κόστους» και η εντατικοποίηση της εργασίας είναι μια σημαντική πλευρά αυτής της επιχειρηματικής λειτουργίας, με αποτέλεσμα συνεχείς περικοπές, μεγάλες και χρόνιες ελλείψεις σε νοσηλευτικό, ιατρικό και άλλο προσωπικό, επιδείνωση των αποδοχών και των όρων εργασίας.
Ιδιαίτερα στο νοσηλευτικό προσωπικό οι ελλείψεις είναι δραματικές, με τις ενώσεις του κλάδου και ειδικούς της Υγείας να κάνουν λόγο ακόμη και για 120.000 κενές θέσεις σε νοσοκομεία και γηροκομεία όλης της χώρας. Σε κάθε περίπτωση, οι περισσότερες κλινικές στη Γερμανία δεν πληρούν το επίπεδο στελέχωσης του κανονισμού νοσηλευτικού προσωπικού (PPR).
Το πρόβλημα οξύνθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας με εκατοντάδες κρεβάτια ΜΕΘ να παραμένουν κλειστά και αναξιοποίητα επειδή δεν υπήρχαν αρκετοί υγειονομικοί να τα λειτουργήσουν!
«"Λουφτχάνσα":
9 δισ. ευρώ. "Galeria Kaufhof" (αλυσίδα πολυκαταστημάτων): 460 εκατ.
ευρώ. Καλή περίθαλψη: Χειροκρότημα;» (χαρακτηριστικό πλακάτ των απεργών
για τους πακτωλούς χρημάτων που δόθηκαν στα μονοπώλια και την
κυβερνητική υποκρισία για την Υγεία) |
Σύμφωνα με τον Γερμανικό Σύνδεσμο Νοσοκομείων (DKG), μόνο για να στελεχωθούν οι ΜΕΘ της χώρας χρειάζονται προσλήψεις 4.700 υγειονομικών πλήρους απασχόλησης, από τους οποίους 3.500 - 4.000 νοσηλευτές.
Διεκδικώντας «πολλά παραπάνω από χειροκροτήματα», όπως προσλήψεις και αύξηση μισθών με επέκταση της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) και στους «εργολαβικούς» εργαζόμενους, εκατοντάδες εργαζόμενοι του «Charite» και του «Vivantes» διαδήλωσαν στα κεντρικά του ομίλου «Vivantes», ενώ κάλεσαν και το Περιφερειακό Συμβούλιο του Βερολίνου (πλειοψηφούν Σοσιαλδημοκράτες και «Αριστερά») να σταθεί προ των ευθυνών του.
Οι εργαζόμενοι διεκδικούν μια ΣΣΕ που θα εγγυάται σταθερά περισσότερο νοσηλευτικό προσωπικό, με συγκεκριμένη ποσόστωση ανάλογα με τους ασθενείς. Διεκδικούν επίσης η ΣΣΕ Δημόσιων Υπηρεσιών να ισχύει και για το προσωπικό καθαριότητας, μεταφοράς και σίτισης, δηλαδή για εργαζόμενους που προσλαμβάνονται ως «εργολαβικοί» στις θυγατρικές της «Vivantes» και αμείβονται με 800 - 1.000 ευρώ λιγότερα από τους συναδέλφους τους.
«Οι συνάδελφοι με παιδιά δεν μπορούν να ζήσουν με αυτόν τον μισθό και πρέπει να βρουν δεύτερη δουλειά για να τα βγάλουν πέρα», σημειώνει εργαζόμενη στη σίτιση, προσθέτοντας ότι «μερικές φορές ακόμη και να πάρεις ένα παγωτό ή να κάνεις λίγες μέρες διακοπές δεν είναι επιλογή για όλους».
Παρά τις απειλές της εργοδοσίας κι ενώ οι διοικήσεις των νοσοκομείων αρνούνταν οποιαδήποτε συζήτηση πάνω στα αιτήματά τους, οι εργαζόμενοι αποφάσισαν με μεγάλη πλειοψηφία να προχωρήσουν σε απεργία.
«Οποιος δεν μπορεί να πιει νερό, να φάει κάτι ή ακόμη και να πάει στην τουαλέτα στην 8ωρη βάρδια, δεν έχει τίποτα άλλο να φοβηθεί, τίποτα να χάσει», σημειώνει μια εργαζόμενη μιλώντας σε εκπροσώπους του Περιφερειακού Συμβουλίου, ξεκαθαρίζοντας ότι «για όλους σχεδόν τους εργαζόμενους, έτσι είναι μια κανονική εργάσιμη μέρα».
«Τρέχουμε από τον έναν ασθενή στον άλλον και πηγαίνουμε σπίτι εξαντλημένοι, για να διαπιστώσουμε ότι δεν καταφέραμε τελικά να ανταποκριθούμε στη νοσηλεία και την ποιοτική περίθαλψη των ασθενών μας», προσθέτει άλλος νοσηλευτής. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τις ΜΕΘ ή τα Επείγοντα, αλλά για όλες τις κλινικές, από την Καρδιολογική μέχρι τη Μαιευτική. Ιδιαίτερα τις βραδινές βάρδιες ένας νοσηλευτής καλείται να φροντίζει έως και 40 ασθενείς.
Σύμφωνα με το συνδικάτο ver.di, για να λειτουργούν με ασφάλεια τα νοσοκομεία θα πρέπει να προσληφθούν τουλάχιστον 10% περισσότεροι εξειδικευμένοι υγειονομικοί. Ενδεικτικά, για το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο «Charite», με περίπου 4.700 μέλη προσωπικού, αυτό σημαίνει περίπου 500 προσλήψεις.
Αντιστρέφοντας την πραγματικότητα που προκύπτει από τις ανάγκες και αποκλείοντας ουσιαστικά το ενδεχόμενο προσλήψεων, η διευθύντρια προσωπικού του «Charite» προειδοποίησε ότι «εάν η πανεπιστημιακή κλινική δεσμευτεί για τις ποσοστώσεις προσωπικού του ver.di, αυτές μπορούν να εφαρμοστούν μόνο εάν νοσηλεύονται 80.000 λιγότεροι ασθενείς κάθε χρόνο»!
Την αλληλεγγύη τους στην απεργία των εργαζομένων στα δύο νοσοκομεία εξέφρασαν και εκατοντάδες άλλοι γιατροί και υγειονομικοί, που βιώνουν από πρώτο χέρι τις συνέπειες των ελλείψεων.
Τίποτα δεν έχει μείνει από τους «ύμνους» και τα χειροκροτήματα στο νοσηλευτικό προσωπικό και στη Γερμανία, το οποίο με αυταπάρνηση έδωσε τη μάχη με την πανδημία του νέου κορονοϊού ξεπερνώντας καθημερινά τα όριά του.
Αντίθετα, οι διοικήσεις των νοσοκομείων αρνήθηκαν κάθε συζήτηση για τα αιτήματα και στη συνέχεια έκαναν τα πάντα για να αποτρέψουν την απεργία, ακόμη και στο όνομα της ...ασφάλειας των ασθενών.
Η απεργία των «ηρώων» της πανδημίας κρίθηκε αρχικά «παράνομη» από το Εργατικό Δικαστήριο, ενώ την επόμενη μέρα το δικαστήριο ανακάλεσε την απόφαση και η απεργία συνεχίστηκε. Εξάλλου, η εργοδοσία των νοσοκομείων είχε απειλήσει και με απολύσεις όσους εργαζόμενους σκόπευαν να απεργήσουν.
Την πρώτη μέρα της απεργίας, την ώρα της απεργιακής συγκέντρωσης έξω από τα κεντρικά του ομίλου «Vivantes» έφτασε η είδηση ότι «η απεργία απαγορεύεται».
Το Εργατικό Δικαστήριο αιτιολόγησε την απόφαση αυτή λέγοντας πως δεν υπήρχε συμφωνία εργαζομένων - διοικήσεων για το προσωπικό ασφαλείας. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, οι διοικήσεις των νοσοκομείων είχαν απορρίψει την πρόταση των εργαζομένων για προσωπικό ασφαλείας, ενώ την ίδια στιγμή όλο τον χρόνο πρακτικά τα νοσοκομεία λειτουργούν «οριακά», εξαιτίας των μεγάλων ελλείψεων νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού.
Επιπλέον, το Δικαστήριο επιχειρηματολόγησε πως το αίτημα για αύξηση και συγκεκριμένη αναλογία υγειονομικού προσωπικού ενδέχεται να μην είναι συμβατό με την υπάρχουσα ΣΣΕ. Ετσι, ισχύει η υποχρεωτική «εργασιακή ειρήνη» και η απεργία πιθανόν να είναι παράνομη...
Ενδεικτική είναι η τοποθέτηση της Κλάρα, που βρίσκεται στο τρίτο έτος της εκπαίδευσης ως νοσηλεύτρια, μιλώντας στους εκπροσώπους του Περιφερειακού Συμβουλίου: «Εχω βαρεθεί να επαναλαμβάνω χιλιάδες φορές πόσο κακές είναι οι συνθήκες εργασίας και πόσο άσχημες είναι οι συνθήκες εκπαίδευσης για τους νοσηλευτές.
Η διοίκηση είχε 100 μέρες διορία για να συζητήσει με τους εκπαιδευόμενους, αλλά τίποτα δεν συνέβη. Τίποτα άλλο, από το να ασκούν πίεση στους εκπαιδευόμενους, επειδή υποτίθεται ότι δεν έχουμε δικαίωμα απεργίας. Σας ανακοινώνουμε ότι απεργούμε, κύριοι».
Οι διοικήσεις των νοσοκομείων εμφανίζονται υποκριτικά να ενδιαφέρονται για τους ασθενείς που θα «υποστούν» τις συνέπειες της απεργίας και για τις ιατρικές πράξεις που θα ακυρωθούν, στην πραγματικότητα όμως είναι η διαχρονική έλλειψη υγειονομικού προσωπικού που οδήγησε εν μέσω πανδημίας στην ακύρωση χιλιάδων θεραπειών, χειρουργείων και άλλων ιατρικών πράξεων.
Εξάλλου η επιχειρηματική λειτουργία των νοσοκομείων με ασθενείς - πελάτες έχει οδηγήσει τα τελευταία χρόνια και στη Γερμανία σε κατάργηση κρεβατιών και τμημάτων που δεν κρίνονται «συμφέροντα». Ετσι, ενώ η πανδημία σάρωνε τη χώρα, παρατηρήθηκε το φαινόμενο νοσοκομεία να κλείνουν ή να απειλούνται με λουκέτο, ενώ το προσωπικό τους έβγαινε σε αναστολή και εκ περιτροπής εργασία, λόγω μείωσης των εσόδων από τις ιατρικές πράξεις που ακυρώθηκαν!
Πέρυσι την άνοιξη, με το ξέσπασμα της πανδημίας, χιλιάδες προγραμματισμένες ιατρικές επεμβάσεις ακυρώθηκαν μέσα σε λίγες βδομάδες και σήμερα η κατάσταση δεν είναι πολύ διαφορετική.
Στοιχεία που δημοσίευσαν τα ασφαλιστικά ταμεία δείχνουν πως ο αριθμός των ιατρικών περιστατικών (εκτός Covid) που αντιμετώπισαν τα γερμανικά νοσοκομεία μειώθηκε κατά 20% μεταξύ Οκτώβρη 2020 - Γενάρη 2021 (και ενώ είχε ήδη προηγηθεί μείωση 27% μεταξύ Μάρτη - Μάη 2020). Δηλαδή 1 στις 5 θεραπείες και εγχειρήσεις δεν πραγματοποιήθηκαν. Οι νοσοκομειακές θεραπείες μειώθηκαν απότομα, ειδικά τον φετινό Γενάρη, όταν ο αριθμός τους μειώθηκε κατά 31% σε σχέση με πριν από την πανδημία.
Οι κανόνες για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων στα νοσοκομεία αντί να ενισχυθούν σε καιρό πανδημίας, καταστρατηγήθηκαν σε αρκετές περιπτώσεις. Εργαζόμενοι με προβλήματα υγείας ή ηλικιωμένοι συνέχισαν να εργάζονται. Ιστότοπος του κλάδου («pflege-online») αναφέρει περιπτώσεις νοσηλευτών που αναγκάστηκαν να εργάζονται έχοντας διαγνωστεί με Covid-19.
Ιδιαίτερα το νοσηλευτικό προσωπικό, που διαμαρτύρεται εδώ και χρόνια για τις ελλείψεις και την εντατικοποίηση, έχει φτάσει στα όριά του και πολλοί σκέφτονται να εγκαταλείψουν τη δουλειά τους, ενώ κατά καιρούς στη Γερμανία παρατηρούνται κύματα μαζικών παραιτήσεων νοσηλευτών.
«Η δουλειά μου έχει καταστεί αδύνατη για μένα τα τελευταία χρόνια. Οι ασθενείς έχουν γίνει ανώνυμοι πελάτες σε γραμμή συναρμολόγησης. Η πανδημία ξεχείλισε το ποτήρι», αναφέρει μια νοσηλεύτρια που εξωθήθηκε σε παραίτηση...
ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου