ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24-7-2015
«(...) Η παρουσία της Αριστεράς στην κυβέρνηση (...) είναι οχυρό μάχης για τα συμφέροντα του λαού μας! Οχυρό μάχης για την προστασία των αδικημένων! Οχυρό μάχης για τις μεγάλες ταξικές συγκρούσεις εντός της χώρας με τα οργανωμένα συμφέροντα».
Αυτά δήλωσε το βράδυ της Τετάρτης απ' το βήμα της Βουλής ο Αλ. Τσίπρας.
«(...) Η παρουσία της Αριστεράς στην κυβέρνηση (...) είναι οχυρό μάχης για τα συμφέροντα του λαού μας! Οχυρό μάχης για την προστασία των αδικημένων! Οχυρό μάχης για τις μεγάλες ταξικές συγκρούσεις εντός της χώρας με τα οργανωμένα συμφέροντα».
Αυτά δήλωσε το βράδυ της Τετάρτης απ' το βήμα της Βουλής ο Αλ. Τσίπρας.
Είχε
προηγηθεί ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, που, κατά την παραλαβή
του υπουργείου, αναφερόμενος στη συμφωνία με την ΕΕ, υποστήριξε ότι η
κυβέρνηση είναι όπλο στα χέρια του λαού.
Μια ματιά στους έξι μήνες ζωής αυτής της κυβέρνησης είναι αρκετή, για να πείσει και τον πλέον αφελή για το ποιανού οχυρό και όπλο είναι αυτή η κυβέρνηση - όπως άλλωστε και οι προηγούμενες.
Για έξι μήνες διαπραγματεύτηκε («σκληρά» ή «μαλακά» λίγο μας νοιάζει) στα τραπέζια ιμπεριαλιστικών οργανισμών (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ) για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων, με στόχο τη στήριξη με κάθε τρόπο της ανάκαμψης της κερδοφορίας τους.
Αποτέλεσμα αυτής της διαπραγμάτευσης, και πάντα για το καλό των ίδιων συμφερόντων, ήταν μια νέα αντιλαϊκή συμφωνία, η έναρξη της διαπραγμάτευσης για ένα νέο μνημόνιο - έκτρωμα με μια σειρά αντιλαϊκά προαπαιτούμενα που ήδη πέρασαν από τη Βουλή, ενώ αναμένονται νέα πακέτα στη συνέχεια.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, προκειμένου να προβάλει τα «θετικά» της σημεία, αναφέρθηκε σε ένα προς ένα τα μέτρα για την αναθέρμανση της καπιταλιστικής οικονομίας που αφορούν είτε σε διευθέτηση του χρέους, είτε στην παροχή ρευστότητας στους επιχειρηματικούς ομίλους μέσα από ένα γενναίο επενδυτικό πακέτο, είτε τη στήριξη των τραπεζών.
Για τα πολλά «αρνητικά» της συμφωνίας, που φορτώνουν νέα βάρη στους εργαζόμενους, αυτά η συγκυβέρνηση λέει πως δεν τα πιστεύει, αλλά θα τα εφαρμόσει γιατί είναι αναγκαία για να σωθεί η χώρα.
Οπου χώρα, βλέπε επιχειρηματικοί όμιλοι, γιατί δεν μπορεί να γίνει κατανοητό πώς είναι δυνατόν να σώζεται ο λαός όταν καταδικάζεται σε μια νέα επίθεση σε ό,τι έμεινε τα προηγούμενα χρόνια με απείραχτο όλο το προηγούμενο αντιλαϊκό πλαίσιο.
Η αλήθεια, που έκρυψε ο ΣΥΡΙΖΑ όλα αυτά τα χρόνια, είναι πως εναλλακτική δεν υπάρχει για όποιον θέλει να διαχειριστεί το σημερινό πλαίσιο, τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης τη συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και ενώσεις όπως η ΕΕ, για όποια κυβέρνηση αποτελεί όργανο της εξουσίας των μονοπωλίων.
Αντικειμενικά, θα πάρει αντιλαϊκά μέτρα, θα προωθήσει καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, θα φορτώσει στο λαό τα βάρη της κρίσης που προκάλεσε το κεφάλαιο, τα χρέη που αυτό συσσώρευσε, θα πασχίσει να εξασφαλίσει την εργατική - λαϊκή ανοχή ή ακόμα και στήριξη σ' αυτήν την πολιτική.
Αυτό που έχει επιβεβαιωθεί σε όλη την ιστορία είναι πως ποτέ μια κυβέρνηση - όργανο της εξουσίας των μονοπωλίων, του κεφαλαίου, μια κυβέρνηση αστικής διαχείρισης στο έδαφος του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης δεν μπορεί να γίνει «οχυρό» του λαού, όργανο - όπλο του λαού.
Αυτό αφορά και τις λεγόμενες «αριστερές» κυβερνήσεις, οι οποίες μάλιστα στηρίζονται απ' το κεφάλαιο ως πιο αποτελεσματικές στην εξαπάτηση, στη χειραγώγηση του λαού, στην αναχαίτιση κάθε τάσης αμφισβήτησης. Οποιος έχει αμφιβολίες ας δει πώς μεταχειρίζονται την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα ατομικά αστικά ξένα και ντόπια ΜΜΕ το τελευταίο διάστημα, τους ύμνους, τις δηλώσεις ότι μόνο αυτός μπορεί κ.λπ.
Αδιέξοδο για το λαό είναι η αναζήτηση εναλλακτικής λύσης υπέρ των συμφερόντων του μέσα σε αυτό το πλαίσιο, μέσα σε αυτά τα αντιλαϊκά οχυρά.
Λύση για το λαό είναι να αλλάξει το πλαίσιο, κάτι που απαιτεί σύγκρουση με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, την ΕΕ, την εξουσία των μονοπωλίων.
Λύση για το λαό είναι να γκρεμιστούν όλα τα αντιλαϊκά οχυρά του κεφαλαίου.
ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Μια ματιά στους έξι μήνες ζωής αυτής της κυβέρνησης είναι αρκετή, για να πείσει και τον πλέον αφελή για το ποιανού οχυρό και όπλο είναι αυτή η κυβέρνηση - όπως άλλωστε και οι προηγούμενες.
Για έξι μήνες διαπραγματεύτηκε («σκληρά» ή «μαλακά» λίγο μας νοιάζει) στα τραπέζια ιμπεριαλιστικών οργανισμών (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ) για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων, με στόχο τη στήριξη με κάθε τρόπο της ανάκαμψης της κερδοφορίας τους.
Αποτέλεσμα αυτής της διαπραγμάτευσης, και πάντα για το καλό των ίδιων συμφερόντων, ήταν μια νέα αντιλαϊκή συμφωνία, η έναρξη της διαπραγμάτευσης για ένα νέο μνημόνιο - έκτρωμα με μια σειρά αντιλαϊκά προαπαιτούμενα που ήδη πέρασαν από τη Βουλή, ενώ αναμένονται νέα πακέτα στη συνέχεια.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, προκειμένου να προβάλει τα «θετικά» της σημεία, αναφέρθηκε σε ένα προς ένα τα μέτρα για την αναθέρμανση της καπιταλιστικής οικονομίας που αφορούν είτε σε διευθέτηση του χρέους, είτε στην παροχή ρευστότητας στους επιχειρηματικούς ομίλους μέσα από ένα γενναίο επενδυτικό πακέτο, είτε τη στήριξη των τραπεζών.
Για τα πολλά «αρνητικά» της συμφωνίας, που φορτώνουν νέα βάρη στους εργαζόμενους, αυτά η συγκυβέρνηση λέει πως δεν τα πιστεύει, αλλά θα τα εφαρμόσει γιατί είναι αναγκαία για να σωθεί η χώρα.
Οπου χώρα, βλέπε επιχειρηματικοί όμιλοι, γιατί δεν μπορεί να γίνει κατανοητό πώς είναι δυνατόν να σώζεται ο λαός όταν καταδικάζεται σε μια νέα επίθεση σε ό,τι έμεινε τα προηγούμενα χρόνια με απείραχτο όλο το προηγούμενο αντιλαϊκό πλαίσιο.
Η αλήθεια, που έκρυψε ο ΣΥΡΙΖΑ όλα αυτά τα χρόνια, είναι πως εναλλακτική δεν υπάρχει για όποιον θέλει να διαχειριστεί το σημερινό πλαίσιο, τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης τη συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και ενώσεις όπως η ΕΕ, για όποια κυβέρνηση αποτελεί όργανο της εξουσίας των μονοπωλίων.
Αντικειμενικά, θα πάρει αντιλαϊκά μέτρα, θα προωθήσει καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, θα φορτώσει στο λαό τα βάρη της κρίσης που προκάλεσε το κεφάλαιο, τα χρέη που αυτό συσσώρευσε, θα πασχίσει να εξασφαλίσει την εργατική - λαϊκή ανοχή ή ακόμα και στήριξη σ' αυτήν την πολιτική.
Αυτό που έχει επιβεβαιωθεί σε όλη την ιστορία είναι πως ποτέ μια κυβέρνηση - όργανο της εξουσίας των μονοπωλίων, του κεφαλαίου, μια κυβέρνηση αστικής διαχείρισης στο έδαφος του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης δεν μπορεί να γίνει «οχυρό» του λαού, όργανο - όπλο του λαού.
Αυτό αφορά και τις λεγόμενες «αριστερές» κυβερνήσεις, οι οποίες μάλιστα στηρίζονται απ' το κεφάλαιο ως πιο αποτελεσματικές στην εξαπάτηση, στη χειραγώγηση του λαού, στην αναχαίτιση κάθε τάσης αμφισβήτησης. Οποιος έχει αμφιβολίες ας δει πώς μεταχειρίζονται την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα ατομικά αστικά ξένα και ντόπια ΜΜΕ το τελευταίο διάστημα, τους ύμνους, τις δηλώσεις ότι μόνο αυτός μπορεί κ.λπ.
Αδιέξοδο για το λαό είναι η αναζήτηση εναλλακτικής λύσης υπέρ των συμφερόντων του μέσα σε αυτό το πλαίσιο, μέσα σε αυτά τα αντιλαϊκά οχυρά.
Λύση για το λαό είναι να αλλάξει το πλαίσιο, κάτι που απαιτεί σύγκρουση με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, την ΕΕ, την εξουσία των μονοπωλίων.
Λύση για το λαό είναι να γκρεμιστούν όλα τα αντιλαϊκά οχυρά του κεφαλαίου.
ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου