ΤΕΤΑΡΤΗ 6-8-2014
Οι εκπληκτικά ευρηματικοί λόγοι που εκφώνησε ο καθηγητής πανεπιστημίου, ακαδημαϊκός και πρώην πρωθυπουργός Ξενοφών Ζολώτας το 1957.
Οι εκπληκτικά ευρηματικοί λόγοι που εκφώνησε ο καθηγητής πανεπιστημίου, ακαδημαϊκός και πρώην πρωθυπουργός Ξενοφών Ζολώτας το 1957.
Σε αυτούς, μολονότι το κείμενο είναι γραμμένο στην
αγγλική γλώσσα, ο συντάκτης χρησιμοποιεί αποκλειστικά (πλην κάποιων απαραίτητων
συνδέσμων, άρθρων κτλ) ελληνικές λέξεις που αποτελούν δάνεια της ελληνικής προς
την αγγλική γλώσσα!
Η πρωτότυπη και ιδιαιτέρως ευφυής αυτή ιδέα, η οποία δεν προβάλλεται σχεδόν καθόλου, βρίσκεται στον αντίποδα της συνηθισμένης τακτικής μεγάλου μέρους των νεοελλήνων, οι οποίοι κάνουν το ακριβώς αντιστρόφως ανάλογο:
χρησιμοποιούν, δηλαδή, ελληνικό λόγο με τόσα πολλά αγγλοσαξονικά δάνεια που αρχίζεις να αμφιβάλλεις για το αν ακούς ελληνικά ή αγγλοσαξονικά.
Η πρωτότυπη και ιδιαιτέρως ευφυής αυτή ιδέα, η οποία δεν προβάλλεται σχεδόν καθόλου, βρίσκεται στον αντίποδα της συνηθισμένης τακτικής μεγάλου μέρους των νεοελλήνων, οι οποίοι κάνουν το ακριβώς αντιστρόφως ανάλογο:
χρησιμοποιούν, δηλαδή, ελληνικό λόγο με τόσα πολλά αγγλοσαξονικά δάνεια που αρχίζεις να αμφιβάλλεις για το αν ακούς ελληνικά ή αγγλοσαξονικά.
Διαβάστε τους, ακόμη κι αν δεν γνωρίζετε γρι αγγλικά!
Δε χρειάζονται μετάφραση.
Ο πρώην πρωθυπουργός και καθηγητής κ. Ξενοφών Ζολώτας είχε εκφωνήσει δύο λόγους στην Ουάσιγκτον (στις 26 Σεπτεμβρίου 1957 και στις 2 Οκτωβρίου 1959), οι οποίοι έμειναν μνημειώδεις.
Αιτία ως προς αυτό δεν ήταν μόνο το περιεχόμενό τους αλλά και η γλώσσα τους. Υποτίθεται ότι η γλώσσα των λόγων ήταν η αγγλική. Κατ' ουσίαν όμως, με την αφαίρεση λίγων συνδέσμων, άρθρων και προθέσεων η γλώσσα είναι η Ελληνική.
Το ακροατήριό του αποτελούσαν οι σύνεδροι της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και δεν αντιμετώπισαν τότε κανένα πρόβλημα στην κατανόηση τού προφορικού κειμένου που ανέγνωσε ο Έλληνας καθηγητής.
Εκείνο τον καιρό, κατείχε την θέση τού διευθυντή Τραπέζης Ελλάδος και διαχειριστή του ελληνικού Δημοσίου Χρέους.
Ο πρώην πρωθυπουργός και καθηγητής κ. Ξενοφών Ζολώτας είχε εκφωνήσει δύο λόγους στην Ουάσιγκτον (στις 26 Σεπτεμβρίου 1957 και στις 2 Οκτωβρίου 1959), οι οποίοι έμειναν μνημειώδεις.
Αιτία ως προς αυτό δεν ήταν μόνο το περιεχόμενό τους αλλά και η γλώσσα τους. Υποτίθεται ότι η γλώσσα των λόγων ήταν η αγγλική. Κατ' ουσίαν όμως, με την αφαίρεση λίγων συνδέσμων, άρθρων και προθέσεων η γλώσσα είναι η Ελληνική.
Το ακροατήριό του αποτελούσαν οι σύνεδροι της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και δεν αντιμετώπισαν τότε κανένα πρόβλημα στην κατανόηση τού προφορικού κειμένου που ανέγνωσε ο Έλληνας καθηγητής.
Εκείνο τον καιρό, κατείχε την θέση τού διευθυντή Τραπέζης Ελλάδος και διαχειριστή του ελληνικού Δημοσίου Χρέους.
26 Σεπτεμβρίου 1957
"Kyrie,
Ι eulogize the
archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for
the orthodoxy of their axioms, methods and policies, although there is an
episode of cacophony of the Trapeza with Hellas.
With
enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous Organizations
in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized.
Our critical
problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy.
This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis, we have the
dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and
catastrophe. In parallel, a panethnic unhypocritical economic synergy and
harmonization in a democratic climate is basic.
I apologize
for my eccentric monologue. I emphasize my eucharistia to you Kyrie, to the
eugenic and generous American Ethnos and to the organizers and protagonists of
this Amphictyony and the gastronomic symposia".
Β΄ λόγος: 2 Οκτωβρίου 1959
Αγγλικό κείμενο
Kyrie,
It is Zeus'
anathema on our epoch and the heresy of our economic
method and policies that we should agonize the Skylla
of nomismatic plethora and the Charybdis of economic
anaemia.
It is not my idiosyncracy
to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians
are rather cryptoplethorists.
Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria.
Our gnomon has to be a metron between economic strategic and philanthropic scopes.
Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria.
Our gnomon has to be a metron between economic strategic and philanthropic scopes.
In an epoch characterized
by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism
and polymorphous inelasticities, our policies have to be
more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia,
which is endemic among academic economists.
Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme.
A greater harmonization between the practices of the economic
and nomismatic archons is basic.
Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and
more our economic and nomismatic policies panethnically.
These scopes are more practicable now, when the prognostics
of the political end economic barometer are halcyonic.
The history
of our didimus organization on this sphere has been didactic
and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous
and idiomorphous ethnical economies. The genesis of
the programmed organization will dynamize these policies.
Therefore, I sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies.
Therefore, I sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies.
I apologize
for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In
my epilogue I emphasize my eulogy to the philoxenous
aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium
to you Kyrie, the stenographers.
Ελληνική μετάφραση
Κύριοι,
είναι «Διός ανάθεμα» στην εποχή μας και αίρεση
της οικονομικής μας μεθόδου και πολιτικής το ότι αγωνιούμε ανάμεσα στη Σκύλλα
του νομισματικού πληθωρισμού και τη Χάρυβδη της οικονομικής αναιμίας.
Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι ειρωνικός ή
σαρκαστικός, αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον
κρυπτοπληθωριστές. Παρόλο που εμφατικά στιγματίζουν το νομισματικό πληθωρισμό,
τον ενεργοποιούν με τις τακτικές και τις πρακτικές τους.
Οι πολιτικές μας θα έπρεπε να είναι βασισμένες περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια. Γνώμονάς μας πρέπει να είναι το μέτρο ανάμεσα στην οικονομική στρατηγική και τους φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Οι πολιτικές μας θα έπρεπε να είναι βασισμένες περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια. Γνώμονάς μας πρέπει να είναι το μέτρο ανάμεσα στην οικονομική στρατηγική και τους φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μονοπώλια,
ολιγοπώλια, μονοπωλιακό ανταγωνισμό και πολύμορφες ανελαστικές σχέσεις, οι
πολιτικές μας οφείλουν να είναι περισσότερο ορθολογικές· αυτό όμως δε θα
έπρεπε να μεταμορφωθεί σε «πληθωροφοβία»(;), που ενδημεί στους ακαδημαϊκούς
οικονομολόγους.
Η νομισματική συμμετρία δεν θα έπρεπε να ανταγωνίζεται
την οικονομική ακμή. Μια μεγαλύτερη εναρμόνιση στις πρακτικές των οικονομικών
και νομισματικών αρχόντων είναι βασική.
Παράλληλα, πρέπει να εκσυγχρονίσουμε και να
εναρμονίσουμε όλο και περισσότερο τις οικονομικές και νομισματικές πολιτικές
μας σε διεθνικό επίπεδο. Αυτοί οι στόχοι είναι περισσότερο πραγματοποιήσιμοι
τώρα, που οι προγνώσεις του πολιτικού και οικονομικού βαρομέτρου είναι σαν τις
αλκυονίδες μέρες.
Η ιστορία των δύο οργανισμών μας σ’ αυτό το πεδίο
(σφαίρα)είναι διδακτική και οι γνωστικές τους πρακτικές θα είναι πάντα ένα
τονωτικό στις πολυώνυμες και ιδιόμορφες εθνικές οικονομίες. Η γέννηση μιας
προγραμματικής οργάνωσης θα ενδυναμώσεις αυτές τις πολιτικές. Γι’ αυτό
αντιμετωπίζω με συμπάθεια αλλά και με κριτικό πνεύμα ένα ή δύο θέματα με τους
αποστόλους (αρχηγούς) και την ιεραρχία των οργανισμών μας στο ζήλο τους να προγραμματίσουν
ορθόδοξες οικονομικές και νομισματικές πολιτικές.
Απολογούμαι που σας έχω τυραννήσει με την ελληνική μου
φρασεολογία. Στον επίλογό μου δίνω έμφαση στην ευλογία μου προς τους φιλόξενους
αυτόχθονες αυτής της κοσμοπολίτικης μητρόπολης. Εγκωμιάζω κι εσάς,
κύριοι στενογράφοι.
ΠΗΓΗ. 1. translatum.gr
2. gym-karper.gre.sch.gr
ΠΗΓΗ. 1. translatum.gr
2. gym-karper.gre.sch.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου