ΤΡΙΤΗ 3-6-2014
*Τριετής μελέτη των γαλλικών σιδηροδρόμων για το μετατραυματικό στρες στους μηχανοδηγούς μετά από θανατηφόρο ατύχημα που βίωσαν καθώς .
Αποτελεί ένα σημαντικό σημείο αναφοράς για το πως αντιμετωπίζουν τους μηχανοδηγούς στο εξωτερικό.
Ένα ατύχημα τύπου " άτομο κάτω από το τρένο "ορίζεται στους γαλλικούς σιδηρόδρομους ως βίαιη πρόσκρουση , πιο συχνά μετωπική , με ένα άτομο που πεθαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις . Στο γαλλικό δίκτυο , ένα τέτοιο γεγονός λαμβάνει χώρα μεταξύ 500 και 600 φορές χρόνο.
Η εμπειρία δείχνει ότι δύο στους τρεις νηχανοδηγοί θα βρεθούν αντιμέτωποι με μια τέτοια κατάσταση κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους - μια πολύ ιδιαίτερη κατάσταση, επειδή είναι απρόβλεπτη , αναπόφευκτη , και δεν σχετίζονται με ένα σφάλμα ή την επαγγελματική ικανότητα του μηχανοδηγού .
Μερικές πρωτοποριακές μελέτες διεξήχθησαν στη Δανία κατά τη διάρκεια των 1980-90.
Λίγες μελέτες, ωστόσο έχουν αντιμετωπίσει πραγματικά το θέμα μας .
Οι περισσότερες από αυτές περιλαμβάνουν μερικούς οδηγούς , ή εμπεριέχουν διάφορους μόνο κατά το πρώτο έτος μετά το ατύχημα .
Στόχος τους ήταν η άμεση ψυχολογική επίδραση , η επικράτηση του
μετα- τραυματικού στρες ( PTSD ) , και άλλες ψυχιατρικές διαταραχές , όπως η κατάθλιψη και το άγχος που συμβαίνουν κατά την διάρκεια ενός έτους .
Η μακροπρόθεσμη έκβαση για την επαγγελματική ζωή του ατόμου δεν έχει μελετηθεί συστηματικά .
Ο επιπολαπλασιασμός του μετα- τραυματικού στρες PTSD στους μηχανοδηγούς αντιμέτωποι με αυτό το τραυματικό ψυχολογικό σοκ ήταν μεγαλύτερο από ό, τι στο γενικό πληθυσμό ( 17,1 % σε ένα μήνα ) .
Μελέτες στο γενικό πληθυσμό δείχνουν ότι η επικράτηση του μετα- τραυματικού στρες PTSD είναι περίπου 10 % , ανάλογα με πολλές μεταβλητές , ιδίως με το είδος του ψυχολογικού τραύματος .
Υπό το φως αυτών των δεδομένων , ιατρικό τμήμα των γαλλικών σιδηροδρόμων » διεξήγαγε τη μελέτη του για τα έτη 1996-2000 , με παρακολούθηση προγραμμάτων οδήγησης για τρία χρόνια μετά το ατύχημα , με τους ακόλουθους στόχους :
να αξιολογήσει τις άμεσες συνέπειες , σωματικές συνέπειες για την υγεία , και την επικράτηση των βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων ψυχολογικών επιπτώσεων ( συμπεριλαμβανομένων του μετατραυματικού στρες PTSD ) να προσδιοριστούν οι παράγοντες τρωτότητας , και την αξιολόγηση της σαν επαγγελματικό αποτέλεσμα (αν έχασε την εργασία , μόνιμη ανικανότητα , και ανακατάταξη) και της αποτελεσματικότητας της προληπτικής πολιτικής των γαλλικών σιδηροδρόμων » από το 1995 για την παροχή ψυχολογικής υποστήριξης σε μηχανοδηγούς.
Στόχοι : Να διερευνήσουν ψυχιατρικές διαταραχές , σωματική υγεία , και επαγγελματική επίδραση στους μηχανοδηγούς έχοντας βιώσει ένα τέτοιο ατύχημα
Μέθοδοι : Ένα σύνολο από 202 μηχανοδηγούς αξιολογήθηκαν αρκετές φορές : αμέσως μετά το συμβάν , τρεις μήνες αργότερα , και ένα, δύο , και τρία χρόνια αργότερα . Οι μηχανοδηγοί συγκρίθηκαν με 186 μηχανοδηγούς που δεν εκτέθηκαν στο ψυχοτραυματικό σοκ .
Αποτελέσματα : Στην εκτεθειμένη ομάδα , κατά την πρώτη εκτίμηση , η επικράτηση του μετα-τραυματικού στρες ήταν 4 % ,σημαντικά υψηλότερη από ό, τι στους μη - εκτεθειμένη ομάδα ( 32 % έναντι 6 % ) , τόσο για το συνολικό αποτέλεσμα όσο και τρεις επιμέρους τομείς ( σωματικά συμπτώματα , το άγχος και τον ύπνο , και την ψυχοκοινωνική λειτουργία ) .
Όλες αυτές οι διαφορές εξαφανίστηκαν μέσα σε ένα χρόνο .
Επίσης έλαβαν σε γνώση τους και παράγοντες ευπάθειας μέλους πριν από τραύματα , οξεία και διαρκή γεγονότα της ζωής , καθώς και την ιδιαίτερη επαγγελματική κατάσταση όπου ο μηχανοδηγός δεν συνοδεύεται , αλλά οδηγεί το τρένο μόνος στον απόηχο του ατυχήματος .
Πάνω από το 95 % των ατόμων δεν είχαν βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα απομείωση της επαγγελματικής ικανότητάς τους .
Συμπεράσματα : Οι περισσότερες από τις διαταραχές ψυχο- συμπεριφορική παρατηρήθηκαν αμέσως μετά το ατύχημα και εξαφανίστηκε μέσα σε ένα χρόνο .
Το επαγγελματικό μέλλον του μηχανοδηγού δεν φαίνεται να επηρεάζεται από τέτοιο ατύχημα .
Η εξέταση ττης μετατραυματικής εμπειρίας ως κίνδυνος που σχετίζεται με την εργασία και η σύντομη ψυχολογική υποστήριξη των μηχανοδηγών μετά από ένα ατύχημα κατά πάσα πιθανότητα να αυξήσει την ικανότητα του ατόμου να ανακάμψει από την εκδήλωση μετατραυματικού στρες.
ΠΗΓΗ. ΜΗΧΑΝΟΔΗΓΟΙ ΤΡΑΙΝΟΣΕ
*Τριετής μελέτη των γαλλικών σιδηροδρόμων για το μετατραυματικό στρες στους μηχανοδηγούς μετά από θανατηφόρο ατύχημα που βίωσαν καθώς .
Αποτελεί ένα σημαντικό σημείο αναφοράς για το πως αντιμετωπίζουν τους μηχανοδηγούς στο εξωτερικό.
Ένα ατύχημα τύπου " άτομο κάτω από το τρένο "ορίζεται στους γαλλικούς σιδηρόδρομους ως βίαιη πρόσκρουση , πιο συχνά μετωπική , με ένα άτομο που πεθαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις . Στο γαλλικό δίκτυο , ένα τέτοιο γεγονός λαμβάνει χώρα μεταξύ 500 και 600 φορές χρόνο.
Η εμπειρία δείχνει ότι δύο στους τρεις νηχανοδηγοί θα βρεθούν αντιμέτωποι με μια τέτοια κατάσταση κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους - μια πολύ ιδιαίτερη κατάσταση, επειδή είναι απρόβλεπτη , αναπόφευκτη , και δεν σχετίζονται με ένα σφάλμα ή την επαγγελματική ικανότητα του μηχανοδηγού .
Μερικές πρωτοποριακές μελέτες διεξήχθησαν στη Δανία κατά τη διάρκεια των 1980-90.
Λίγες μελέτες, ωστόσο έχουν αντιμετωπίσει πραγματικά το θέμα μας .
Οι περισσότερες από αυτές περιλαμβάνουν μερικούς οδηγούς , ή εμπεριέχουν διάφορους μόνο κατά το πρώτο έτος μετά το ατύχημα .
Στόχος τους ήταν η άμεση ψυχολογική επίδραση , η επικράτηση του
μετα- τραυματικού στρες ( PTSD ) , και άλλες ψυχιατρικές διαταραχές , όπως η κατάθλιψη και το άγχος που συμβαίνουν κατά την διάρκεια ενός έτους .
Η μακροπρόθεσμη έκβαση για την επαγγελματική ζωή του ατόμου δεν έχει μελετηθεί συστηματικά .
Ο επιπολαπλασιασμός του μετα- τραυματικού στρες PTSD στους μηχανοδηγούς αντιμέτωποι με αυτό το τραυματικό ψυχολογικό σοκ ήταν μεγαλύτερο από ό, τι στο γενικό πληθυσμό ( 17,1 % σε ένα μήνα ) .
Μελέτες στο γενικό πληθυσμό δείχνουν ότι η επικράτηση του μετα- τραυματικού στρες PTSD είναι περίπου 10 % , ανάλογα με πολλές μεταβλητές , ιδίως με το είδος του ψυχολογικού τραύματος .
Υπό το φως αυτών των δεδομένων , ιατρικό τμήμα των γαλλικών σιδηροδρόμων » διεξήγαγε τη μελέτη του για τα έτη 1996-2000 , με παρακολούθηση προγραμμάτων οδήγησης για τρία χρόνια μετά το ατύχημα , με τους ακόλουθους στόχους :
να αξιολογήσει τις άμεσες συνέπειες , σωματικές συνέπειες για την υγεία , και την επικράτηση των βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων ψυχολογικών επιπτώσεων ( συμπεριλαμβανομένων του μετατραυματικού στρες PTSD ) να προσδιοριστούν οι παράγοντες τρωτότητας , και την αξιολόγηση της σαν επαγγελματικό αποτέλεσμα (αν έχασε την εργασία , μόνιμη ανικανότητα , και ανακατάταξη) και της αποτελεσματικότητας της προληπτικής πολιτικής των γαλλικών σιδηροδρόμων » από το 1995 για την παροχή ψυχολογικής υποστήριξης σε μηχανοδηγούς.
Στόχοι : Να διερευνήσουν ψυχιατρικές διαταραχές , σωματική υγεία , και επαγγελματική επίδραση στους μηχανοδηγούς έχοντας βιώσει ένα τέτοιο ατύχημα
Μέθοδοι : Ένα σύνολο από 202 μηχανοδηγούς αξιολογήθηκαν αρκετές φορές : αμέσως μετά το συμβάν , τρεις μήνες αργότερα , και ένα, δύο , και τρία χρόνια αργότερα . Οι μηχανοδηγοί συγκρίθηκαν με 186 μηχανοδηγούς που δεν εκτέθηκαν στο ψυχοτραυματικό σοκ .
Αποτελέσματα : Στην εκτεθειμένη ομάδα , κατά την πρώτη εκτίμηση , η επικράτηση του μετα-τραυματικού στρες ήταν 4 % ,σημαντικά υψηλότερη από ό, τι στους μη - εκτεθειμένη ομάδα ( 32 % έναντι 6 % ) , τόσο για το συνολικό αποτέλεσμα όσο και τρεις επιμέρους τομείς ( σωματικά συμπτώματα , το άγχος και τον ύπνο , και την ψυχοκοινωνική λειτουργία ) .
Όλες αυτές οι διαφορές εξαφανίστηκαν μέσα σε ένα χρόνο .
Επίσης έλαβαν σε γνώση τους και παράγοντες ευπάθειας μέλους πριν από τραύματα , οξεία και διαρκή γεγονότα της ζωής , καθώς και την ιδιαίτερη επαγγελματική κατάσταση όπου ο μηχανοδηγός δεν συνοδεύεται , αλλά οδηγεί το τρένο μόνος στον απόηχο του ατυχήματος .
Πάνω από το 95 % των ατόμων δεν είχαν βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα απομείωση της επαγγελματικής ικανότητάς τους .
Συμπεράσματα : Οι περισσότερες από τις διαταραχές ψυχο- συμπεριφορική παρατηρήθηκαν αμέσως μετά το ατύχημα και εξαφανίστηκε μέσα σε ένα χρόνο .
Το επαγγελματικό μέλλον του μηχανοδηγού δεν φαίνεται να επηρεάζεται από τέτοιο ατύχημα .
Η εξέταση ττης μετατραυματικής εμπειρίας ως κίνδυνος που σχετίζεται με την εργασία και η σύντομη ψυχολογική υποστήριξη των μηχανοδηγών μετά από ένα ατύχημα κατά πάσα πιθανότητα να αυξήσει την ικανότητα του ατόμου να ανακάμψει από την εκδήλωση μετατραυματικού στρες.
ΠΗΓΗ. ΜΗΧΑΝΟΔΗΓΟΙ ΤΡΑΙΝΟΣΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου