ΤΕΤΑΡΤΗ 29-1-2014
Του Κώστα Καπνίση
Η μάχη του Βερολίνου το 1945
“ Η Γερμανία, για άλλη μια φορά απέδειξε ότι πέρα από μια μεγάλη οικονομική δύναμη στην ατμομηχανή της Ευρώπης, την οποία κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, δεν μπόρεσε να ηγηθεί πολιτικά στην Ευρώπη, παρόλο που η «θέση» της προσφέρθηκε απλόχερα και μάλιστα χωρίς αντίπαλο. ”
Για άλλη μια φορά τα αφεντικά της Ευρωζώνης, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης, δείχνουν τον πανικό τους μπροστά στην πιθανότητα η Ελλάδα να αποτελέσει την αφορμή για την κατακρήμνιση των νεοφιλελεύθερων επιλογών, οι οποίες βάζουν την Γηραιά ήπειρο σε πορεία διάλυσης των ευρωπαϊκών θεσμών είτε αυτοί οι θεσμοί έχουν να κάνουν με την Ε.Ε. είτε με την Οικονομική Νομισματική Ένωση.
Φαίνεται πια ξεκάθαρα ότι οι Γερμανοί και η Άνγκελα Μέρκελ, έχουν πειστεί ότι οποτεδήποτε κι αν διεξαχθούν εθνικές εκλογές στην Ελλάδα, αυτές θα είναι ένας υγιεινός περίπατος για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το οποίο πέρα από τον ελληνικό λαό, έχει αρχίσει να πείθει πλέον και τους ευρωπαϊκούς λαούς.
Η Γερμανία, αλλά και τα δουλικά της σε ολόκληρη την Ευρώπη, πάσχισαν τα τελευταία χρόνια να επιβάλλουν την ηγεμονία των νεοφιλελεύθερων επιλογών, καταφέρνοντας με οποιοδήποτε θεμιτό ή αθέμιτο μέσο να τις παρουσιάσουν με έναν «ευρωπαϊκό» μανδύα. Όλα αυτά βέβαια για να υπάρξει ως αποτέλεσμα η κερδοφορία της Γερμανίας σε βάρος των υπόλοιπων ευρωπαϊκών λαών.
Φαίνεται όμως πως η Γερμανία της Άνγκελα Μέρκελ, η οποία κατάφερε να εκλεγεί για τρίτη φορά στη θέση της γερμανικής καγκελαρίας, ξεπερνώντας ακόμα και την Μάργκαρετ Θάτσερ, ξέχασε κάτι σημαντικό.
Τις ευρωπαϊκές εκλογές. Πιθανότατα η εντύπωση ότι κανείς δεν μπορεί να απειλήσει την κυριαρχία της Γερμανίδας καγκελαρίου, σύμπτωμα αλαζονείας, καθώς η ευρωπαϊκή Δεξιά κατάφερε με διάφορους τρόπους να «απορροφήσει» την ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία, οδήγησε στο λανθασμένο συμπέρασμα ότι η στελέχωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των υπολοίπων ευρωπαϊκών θεσμών δεν θα μπορούσε να αλλάξει σε επίπεδο πολιτικών συσχετισμών.
Οι επικείμενες ευρωπαϊκές εκλογές, οι οποίες είναι προγραμματισμένες για τα τέλη της Άνοιξης, έχουν αρχίσει να ανησυχούν την καθεστηκυία τάξη της Ευρώπης και τα νεοφιλελεύθερα παράσιτα, τα οποία την στηρίζουν.
Το ίδιο όμως ισχύει και για εκείνες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, οι οποίες εθελόδουλα, κατέθεσαν τα «όπλα» ή ακριβέστερα τα κλειδιά των χωρών τους στα πόδια της «αυτοκράτειρας», Μέρκελ.
Ο νεοφιλελεύθερος αυτός συρφετός, έχει αρχίσει πια να ανησυχεί για τα αποτελέσματα, τα οποία θα βγουν από τις ευρωπαϊκές κάλπες και το σύστημα φαίνεται ότι δεν μπορεί να βασίζεται ότι θα ξεγελά για πολύ τους ευρωπαϊκούς λαούς με την ευρωπαϊκή Ακροδεξιά. Οι ευρωπαϊκοί λαοί άλλωστε δεν έχουν μνήμη χρυσόψαρου και δεν μπορούν με τίποτε να ξεχάσουν ότι η Ακροδεξιά είναι σάρκα από τη σάρκα του συστήματος.
Σε αυτά τα πλαίσια, εντάσσονται οι διαρροές σε κυριακάτικη εφημερίδα ότι το Βερολίνο εκφράζει τη βαθύτατη ανησυχία του στο ενδεχόμενο να γίνουν στην Ελλάδα τριπλές εκλογές.
Οι Γερμανοί βέβαια είναι φυσικό να μη θέλουν σε καμιά περίπτωση να αλλάξει το status quo στην Ελλάδα. Θα είναι η αρχή του τέλους της εξάρτησης της Ελλάδας από τα ξένα συμφέροντα και επιρροής από το Βερολίνο και την Φρανκφούρτη.
Πέρα όμως από όλα αυτά, η Γερμανία μοιάζει να ανησυχεί βαθύτατα ότι η αλλαγή στην Ελλάδα θα είναι αφετηρία αλλαγής και στην υπόλοιπη Ευρώπη, καθώς η σαρωτική επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι πιθανότατο να προκαλέσει ντόμινο πολιτικών εξελίξεων και στις άλλες χώρες, οι οποίες μετά από τα 5 τελευταία χρόνια της ευρωπαϊκής «κρίσης χρέους» βλέπουν πλέον καθαρά ότι η Γερμανία, με την παρούσα πολιτική της ηγεσία, δεν ενδιαφέρεται ούτε για την πολιτική ούτε για την οικονομική ένωση της Ευρώπης.
Δεν έχει δηλαδή το λεγόμενο ευρωπαϊκό όραμα, αλλά το πως θα εκμεταλλευτεί τους υπόλοιπους λαούς για να εξασφαλίζει την δική της κερδοφορία.
Η Άνγκελα Μέρκελ έχει κάθε λόγο πλέον να φοβάται, καθώς η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου στην Ελλάδα, σε μια απέλπιδα κίνηση πολιτικής της διάσωσης, είναι πιθανό να προσπαθήσει να αμφισβητήσει τις μνημονιακές πολιτικές, την τρόικα και όλες εκείνες τις εντολές , τις οποίες υπηρέτησε πιστά, χωρίς μάλιστα να τολμήσει να αρθρώσει ούτε ένα «ΟΧΙ» στις «πολιτικές» που κατέστρεψαν τη συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας.
Όταν μάλιστα και μια γερμανική εφημερίδα όπως η Süddeustsche Zeitung, ειρωνεύεται ανοικτά τον Γερμανό ΥΠΟΙΚ, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και δηλώσεις του ότι «Βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο στην Ελλάδα», την ώρα που στη χώρα υπάρχουν πλέον φαινόμενα ανθρωπιστικής καταστροφής και πλήρους διάλυσης της εθνικής οικονομίας, τότε είναι εύκολο να αντιληφθεί κάποιος ότι το γερμανικό «οικοδόμημα» έχει αρχίσει πλέον να τρίζει. «Είναι πολύ ευγενικό εκ μέρους του υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να λέει στο Νταβός ότι το ελληνικό ποτήρι είναι μισογεμάτο, αλλά πόση αξία έχει αυτή η ανάπτυξη εκεί όταν η παραγωγή είναι στο ναδίρ, όταν οι εξαγωγές είναι στάσιμες και η χώρα εξαθλιώνεται», γράφει χαρακτηριστικά η γερμανική εφημερίδα.
Συνεπώς, αυτό που δεν είναι δυνατό πλέον να αποσιωπηθεί είναι η αμφισβήτηση προς τις νεοφιλελεύθερες συνταγές της Γερμανίας, της ΕΚΤ, η οποία υπακούει στα κελεύσματα της Deutsche Bank, της Ε.Ε., η οποία έχει χάσει τον προσανατολισμό της, υποκύπτοντας σε μια γερμανική «Ευρώπη».
Για όλα αυτά, αποκλειστικά υπεύθυνη είναι η Γερμανία, η οποία για άλλη μια φορά απέδειξε ότι πέρα από μια μεγάλη οικονομική δύναμη στην ατμομηχανή της Ευρώπης, την οποία κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, δεν μπόρεσε να ηγηθεί πολιτικά στην Ευρώπη, παρόλο που η «θέση» της προσφέρθηκε απλόχερα και μάλιστα χωρίς αντίπαλο. Σαν κάποιο «χαλασμένο» γονίδιο να της ξυπνά φαντάσματα του παρελθόντος και να θέλει να οδηγήσει αλλού τα πράγματα.
Για άλλη μια φορά όμως, οι ευρωπαϊκές δημοκρατικές – προοδευτικές δυνάμεις θα δώσουν στους Γερμανούς και στους «συνεργάτες» - δουλικά τους ένα καλό μάθημα Δημοκρατίας.
Το δίδυμο νεοφιλελευθερισμός – φασισμός θα τσακιστεί ξανά και θα αποδειχθεί ότι οι άνθρωποι είναι πάνω από τα κέρδη, πάνω από τις αγορές.
Και αυτό θα φανεί σύντομα στις κάλπες είτε σε ευρωπαϊκό είτε σε εθνικό επίπεδο.
Μόνο η σειρά, με την οποία αυτό θα συμβεί μένει να φανεί…
ΠΗΓΗ. periodista
Του Κώστα Καπνίση
Η μάχη του Βερολίνου το 1945
“ Η Γερμανία, για άλλη μια φορά απέδειξε ότι πέρα από μια μεγάλη οικονομική δύναμη στην ατμομηχανή της Ευρώπης, την οποία κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, δεν μπόρεσε να ηγηθεί πολιτικά στην Ευρώπη, παρόλο που η «θέση» της προσφέρθηκε απλόχερα και μάλιστα χωρίς αντίπαλο. ”
Για άλλη μια φορά τα αφεντικά της Ευρωζώνης, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης, δείχνουν τον πανικό τους μπροστά στην πιθανότητα η Ελλάδα να αποτελέσει την αφορμή για την κατακρήμνιση των νεοφιλελεύθερων επιλογών, οι οποίες βάζουν την Γηραιά ήπειρο σε πορεία διάλυσης των ευρωπαϊκών θεσμών είτε αυτοί οι θεσμοί έχουν να κάνουν με την Ε.Ε. είτε με την Οικονομική Νομισματική Ένωση.
Φαίνεται πια ξεκάθαρα ότι οι Γερμανοί και η Άνγκελα Μέρκελ, έχουν πειστεί ότι οποτεδήποτε κι αν διεξαχθούν εθνικές εκλογές στην Ελλάδα, αυτές θα είναι ένας υγιεινός περίπατος για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το οποίο πέρα από τον ελληνικό λαό, έχει αρχίσει να πείθει πλέον και τους ευρωπαϊκούς λαούς.
Η Γερμανία, αλλά και τα δουλικά της σε ολόκληρη την Ευρώπη, πάσχισαν τα τελευταία χρόνια να επιβάλλουν την ηγεμονία των νεοφιλελεύθερων επιλογών, καταφέρνοντας με οποιοδήποτε θεμιτό ή αθέμιτο μέσο να τις παρουσιάσουν με έναν «ευρωπαϊκό» μανδύα. Όλα αυτά βέβαια για να υπάρξει ως αποτέλεσμα η κερδοφορία της Γερμανίας σε βάρος των υπόλοιπων ευρωπαϊκών λαών.
Φαίνεται όμως πως η Γερμανία της Άνγκελα Μέρκελ, η οποία κατάφερε να εκλεγεί για τρίτη φορά στη θέση της γερμανικής καγκελαρίας, ξεπερνώντας ακόμα και την Μάργκαρετ Θάτσερ, ξέχασε κάτι σημαντικό.
Τις ευρωπαϊκές εκλογές. Πιθανότατα η εντύπωση ότι κανείς δεν μπορεί να απειλήσει την κυριαρχία της Γερμανίδας καγκελαρίου, σύμπτωμα αλαζονείας, καθώς η ευρωπαϊκή Δεξιά κατάφερε με διάφορους τρόπους να «απορροφήσει» την ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία, οδήγησε στο λανθασμένο συμπέρασμα ότι η στελέχωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των υπολοίπων ευρωπαϊκών θεσμών δεν θα μπορούσε να αλλάξει σε επίπεδο πολιτικών συσχετισμών.
Οι επικείμενες ευρωπαϊκές εκλογές, οι οποίες είναι προγραμματισμένες για τα τέλη της Άνοιξης, έχουν αρχίσει να ανησυχούν την καθεστηκυία τάξη της Ευρώπης και τα νεοφιλελεύθερα παράσιτα, τα οποία την στηρίζουν.
Το ίδιο όμως ισχύει και για εκείνες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, οι οποίες εθελόδουλα, κατέθεσαν τα «όπλα» ή ακριβέστερα τα κλειδιά των χωρών τους στα πόδια της «αυτοκράτειρας», Μέρκελ.
Ο νεοφιλελεύθερος αυτός συρφετός, έχει αρχίσει πια να ανησυχεί για τα αποτελέσματα, τα οποία θα βγουν από τις ευρωπαϊκές κάλπες και το σύστημα φαίνεται ότι δεν μπορεί να βασίζεται ότι θα ξεγελά για πολύ τους ευρωπαϊκούς λαούς με την ευρωπαϊκή Ακροδεξιά. Οι ευρωπαϊκοί λαοί άλλωστε δεν έχουν μνήμη χρυσόψαρου και δεν μπορούν με τίποτε να ξεχάσουν ότι η Ακροδεξιά είναι σάρκα από τη σάρκα του συστήματος.
Σε αυτά τα πλαίσια, εντάσσονται οι διαρροές σε κυριακάτικη εφημερίδα ότι το Βερολίνο εκφράζει τη βαθύτατη ανησυχία του στο ενδεχόμενο να γίνουν στην Ελλάδα τριπλές εκλογές.
Οι Γερμανοί βέβαια είναι φυσικό να μη θέλουν σε καμιά περίπτωση να αλλάξει το status quo στην Ελλάδα. Θα είναι η αρχή του τέλους της εξάρτησης της Ελλάδας από τα ξένα συμφέροντα και επιρροής από το Βερολίνο και την Φρανκφούρτη.
Πέρα όμως από όλα αυτά, η Γερμανία μοιάζει να ανησυχεί βαθύτατα ότι η αλλαγή στην Ελλάδα θα είναι αφετηρία αλλαγής και στην υπόλοιπη Ευρώπη, καθώς η σαρωτική επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι πιθανότατο να προκαλέσει ντόμινο πολιτικών εξελίξεων και στις άλλες χώρες, οι οποίες μετά από τα 5 τελευταία χρόνια της ευρωπαϊκής «κρίσης χρέους» βλέπουν πλέον καθαρά ότι η Γερμανία, με την παρούσα πολιτική της ηγεσία, δεν ενδιαφέρεται ούτε για την πολιτική ούτε για την οικονομική ένωση της Ευρώπης.
Δεν έχει δηλαδή το λεγόμενο ευρωπαϊκό όραμα, αλλά το πως θα εκμεταλλευτεί τους υπόλοιπους λαούς για να εξασφαλίζει την δική της κερδοφορία.
Η Άνγκελα Μέρκελ έχει κάθε λόγο πλέον να φοβάται, καθώς η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου στην Ελλάδα, σε μια απέλπιδα κίνηση πολιτικής της διάσωσης, είναι πιθανό να προσπαθήσει να αμφισβητήσει τις μνημονιακές πολιτικές, την τρόικα και όλες εκείνες τις εντολές , τις οποίες υπηρέτησε πιστά, χωρίς μάλιστα να τολμήσει να αρθρώσει ούτε ένα «ΟΧΙ» στις «πολιτικές» που κατέστρεψαν τη συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας.
Όταν μάλιστα και μια γερμανική εφημερίδα όπως η Süddeustsche Zeitung, ειρωνεύεται ανοικτά τον Γερμανό ΥΠΟΙΚ, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και δηλώσεις του ότι «Βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο στην Ελλάδα», την ώρα που στη χώρα υπάρχουν πλέον φαινόμενα ανθρωπιστικής καταστροφής και πλήρους διάλυσης της εθνικής οικονομίας, τότε είναι εύκολο να αντιληφθεί κάποιος ότι το γερμανικό «οικοδόμημα» έχει αρχίσει πλέον να τρίζει. «Είναι πολύ ευγενικό εκ μέρους του υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να λέει στο Νταβός ότι το ελληνικό ποτήρι είναι μισογεμάτο, αλλά πόση αξία έχει αυτή η ανάπτυξη εκεί όταν η παραγωγή είναι στο ναδίρ, όταν οι εξαγωγές είναι στάσιμες και η χώρα εξαθλιώνεται», γράφει χαρακτηριστικά η γερμανική εφημερίδα.
Συνεπώς, αυτό που δεν είναι δυνατό πλέον να αποσιωπηθεί είναι η αμφισβήτηση προς τις νεοφιλελεύθερες συνταγές της Γερμανίας, της ΕΚΤ, η οποία υπακούει στα κελεύσματα της Deutsche Bank, της Ε.Ε., η οποία έχει χάσει τον προσανατολισμό της, υποκύπτοντας σε μια γερμανική «Ευρώπη».
Για όλα αυτά, αποκλειστικά υπεύθυνη είναι η Γερμανία, η οποία για άλλη μια φορά απέδειξε ότι πέρα από μια μεγάλη οικονομική δύναμη στην ατμομηχανή της Ευρώπης, την οποία κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, δεν μπόρεσε να ηγηθεί πολιτικά στην Ευρώπη, παρόλο που η «θέση» της προσφέρθηκε απλόχερα και μάλιστα χωρίς αντίπαλο. Σαν κάποιο «χαλασμένο» γονίδιο να της ξυπνά φαντάσματα του παρελθόντος και να θέλει να οδηγήσει αλλού τα πράγματα.
Για άλλη μια φορά όμως, οι ευρωπαϊκές δημοκρατικές – προοδευτικές δυνάμεις θα δώσουν στους Γερμανούς και στους «συνεργάτες» - δουλικά τους ένα καλό μάθημα Δημοκρατίας.
Το δίδυμο νεοφιλελευθερισμός – φασισμός θα τσακιστεί ξανά και θα αποδειχθεί ότι οι άνθρωποι είναι πάνω από τα κέρδη, πάνω από τις αγορές.
Και αυτό θα φανεί σύντομα στις κάλπες είτε σε ευρωπαϊκό είτε σε εθνικό επίπεδο.
Μόνο η σειρά, με την οποία αυτό θα συμβεί μένει να φανεί…
ΠΗΓΗ. periodista
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου