Σκοτώνουν τους Βέλγους όταν γεράσουν – Υπέρ της διακοπής δωρεάν περίθαλψης μετά τα 85 έτη τέσσερις στους δέκα ερωτηθέντες

Δεν είναι μυστικό πως οι έρευνες κοινής γνώμης, όχι μόνο οι πολιτικές, αλλά και άλλες πάνω σε μια σειρά κοινωνικά θέματα, χρησιμοποιούνται συχνά, αν όχι τις περισσότερες φορές για τη διαμόρφωση κλίματος, παρά για την καταγραφή των απόψεων της στιγμής για κάποιο ζήτημα.

Στο Βέλγιο λοιπόν, στα πλαίσια της συλλογής ιδεών για την περικοπή δαπανών του συστήματος υγείας και ασφάλισης καλλιεργείται ένα κλίμα κυριολεκτικά ανθρωποφαγίας σε βάρος των ηλικιωμένων, με έρευνες των οποίων η στόχευση είναι πολύ συγκεκριμένη. 

Σύμφωνα λοιπόν με σειρά μελετών διαφόρων ιδρυμάτων στο χώρο της υγείας και της κοινωνικής ασφάλισης, 40% των Βέλγων εμφανίζονται έτοιμοι κυριολεκτικά να θυσιάσουν τους παππούδες τους, τασσόμενοι υπέρ της άποψης (η οποία προφανώς και τους υποβλήθηκε σε σχετικό ερωτηματολόγιο) μετά τα 85 έτη να μην καλύπτονται πια ακριβές θεραπείες που επεκτείνουν τη ζωή τους.

Ενώ το 69% των ερωτηθέντων θεωρεί θεμιτό ένα κόστος θεραπείας 50.000 για κρίσιμες θεραπείες που σώζουν ζωές, το ποσοστό αυτό πέφτει μόλις σε 28% όταν αφορά άτομα άνω των 85 ετών, στη λογική προφανώς πως «έφαγαν τα ψωμιά τους». 

Πρωταθλητές μάλιστα στην «γεροντοκτονία» αναδεικνύονται οι Φλαμανδοί, παρουσιάζοντας πολύ υψηλότερα ποσοστά συμφωνίας με τον αποκλεισμό των πιο ηλικιωμένων από τη δωρεάν περίθαλψη. 

Επιπλέον,  τρεις στους δέκα είναι υπέρ της κάλυψης των εξόδων ανθρώπων σε κώμα, αν αυτό παρατείνει έστω και ένα μόνο χρόνο τη ζωή τους, εκτός κι αν πρόκειται για 85χρονους.

Μειοψηφικό, αλλά όχι ασήμαντο, είναι το ποσοστό όσων παρουσιάζονται υπέρ κυρώσεων σε καπνιστές και πότες. Το 46% εμφανίζεται αρνητικό στη μη κάλυψη εξόδων για ασθένειες και ατυχήματα που οφείλονται σε ανθυγιεινό τρόπο ζωής, αλλά το 17% συμφωνεί απολύτως να μην έχουν καν ασφάλεια υγείας όσα άτομα καπνίζουν και πίνουν.

Αν τέτοια μέτρα περάσουν, θα δημιουργηθεί ένα σύστημα δύο ταχυτήτων , όπου μόνο οι ποιο εύποροι θα μπορούν να επιβιώνουν αν έχουν ξεπεράσει το κρίσιμο όριο ηλικίας, μετά το οποίο δε δικαιούνται να ζουν σε «βάρος του κοινωνικού συνόλου». 

Υποκριτική πάντως μπορεί να χαρακτηριστεί η στάση ανθρώπων που διεξήγαγαν την έρευνα, όπως ο καθηγητής Ελσαρντί, εκ μέρους του Ινστιτούτου Inami, που δήλωσε πως «αυτά τα ποσοστά υπέρ του αποκλεισμού είναι σοκαριστικά». 

Όχι λιγότερο σοκαριστικά από την ίδια την έμπνευση όσων ενέταξαν τεχνηέντως τέτοια ερωτήματα για τη «βιωσιμότητα» του ασφαλιστικού.



ΠΗΓΗ. katiousa.gr