ΠΕΜΠΤΗ 17-9-2015
Ο 58χρονος Ραλφ Μπες (Ralph Boes) βρίσκεται εδώ και 74 ημέρες σε απεργία πείνας διαμαρτυρόμενος για τις κυρώσεις που επιβάλει ο γερμανικός «ΟΑΕΔ» στους ανέργους, τις οποίες κατηγορεί ως αντισυνταγματικές και προσβλητικές για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Στις 8 Σεπτεμβρίου 2015 η κατάστασή του χειροτέρεψε και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με καρδιακά και αναπνευστικά προβλήματα, τα οποία θέτουν σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή.
Ο Μπες σπούδασε φιλοσοφία και εργάστηκε για 16 χρόνια ως νοσοκόμος, ενώ στην τελευταία του δουλειά υπήρξε μάνατζερ οίκου ευγηρίας.
Επίσης είναι πρόεδρος της Πρωτοβουλίας Πολιτών για το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα (Bürgerinitiative bedingungsloses Grundeinkommen e.V.).
Από το 2011 αγωνίζεται ενάντια στο Hartz-IV (χαρτς φίαρ), ένα είδος κοινωνικού βοηθήματος, που καθιερώθηκε επί της σοσιαλδημοκρατικής (SPD) κυβερνήσεως του Γκέρχαρντ Σρέντερ το 2002, και αντικατέστησε το έως τότε ενιαίο επίδομα ανεργίας, που είχε ευνοϊκότερους όρους και δεν διαχώριζε σε βραχυχρόνια και μακροχρόνια ανέργους.
Το νομοθετικό πλαίσιο του Hartz-IV δίνει τη δυνατότητα στους υπαλλήλους του «ΟΑΕΔ» να τιμωρούν τους μακροχρόνια ανέργους, εάν για παράδειγμα: αλλάξουν κατοικία χωρίς να το δηλώσουν, δεν στείλουν τον απαιτούμενο αριθμό αιτήσεων για εργασία, ή αρνηθούν την προτεινόμενη σε αυτούς απασχόληση.
Οι κυρώσεις αυτές φτάνουν μέχρι και το 100% του κοινωνικού βοηθήματος. Τον Απρίλιο του 2015 η ανώτατη ποινή είχε επιβληθεί σε 7.000 ανέργους. Στην πρακτική εφαρμογή του ποινικού συστήματος του «ΟΑΕΔ» διαπιστώνονται συχνά αυθαιρεσίες, καθώς σχεδόν 1 στις 2 (44%) μηνύσεις ανέργων εναντίον του «ΟΑΕΔ» δικαιώνονται.
Η βασική θέση του Ραλφ Μπες είναι ότι με το Hartz-IV αναστέλλονται τα συνταγματικά δικαιώματα για την πιο αδύναμη κοινωνική ομάδα στη Γερμανία, τους ανέργους.
Για παράδειγμα σύμφωνα με το γερμανικό σύνταγμα, το γερμανικό κράτος οφείλει να εξασφαλίζει τις ελάχιστες προϋποθέσεις διαβίωσης των πολιτών του, οποίο για το 2014 ορίστηκε στα 391 Ευρώ για άγαμους ενήλικες, ενώ τα έξοδα κατοικίας υπολογίζονται χωριστά.
Η αφαίρεση του αυτού του ελαχίστου μέσω ποινής θεωρείται από πολλούς ότι παραβιάζει τα συνταγματικά δικαιώματα των Γερμανών μακροχρόνια ανέργων.
Στις 3 Ιουνίου 2015 ο Ραλφ Μπες κατέθεσε επίσημο ερώτημα στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης (S 15 AS 5157/14). Παράλληλα προχώρησε σε όλα τα βήματα που θα οδηγούσαν σε κυρώσεις, ώστε να αναδείξει τις πρακτικές του «ΟΑΕΔ» και τις συνέπειες αυτών.
Από την 1η ημέρα πλήρους διακοπής της οικονομικής στήριξης προς αυτόν προχώρησε σε απεργία πείνας, αφού σε θάνατο από πείνα οδηγούν πρακτικά οι κυρώσεις του «ΟΑΕΔ», αν ο τιμωρημένος άνεργος δεν λάβει βοήθεια από τρίτους. Αυτό αναδεικνύεται σε ευρύτερο ευρωπαϊκό πρόβλημα, αφού στη Βρετανία πεθαίνουν κατά μέσο όρο 90 ΑΜΕΑ την ημέρα, επειδή κρίθηκαν ικανοί για εργασία ενώ δεν ήταν.
Το Hartz-IV έχει κατηγορηθεί ότι αντί να βοηθά τον άνεργο να επανέλθει, ουσιαστικά τον καταδικάζει για πάντα στη φτώχεια.
Η πεποίθηση αυτή είναι τόσο διαδεδομένη ώστε η φράση:
«Μια φορά Hartz-IV, πάντα Hartz-IV» να βγάζει πάνω από 7 εκατομμύρια αποτελέσματα στο Google. Ένα από τα σκληρότερα μέτρα του είναι ότι υποχρεώνει τον άνεργο σε αναγκαστική πώληση κάθε αξιόλογου περιουσιακού στοιχείου, από συλλογή γραμματοσήμων (!) μέχρι αυτοκίνητα και σπίτια.
Σε συνδυασμό με τον ηλικιακό ρατσισμό που επικρατεί σε πολλές επιχειρήσεις οδηγεί άνεργους άνω τον 50 ετών σε πλήρη παραίτηση…
Αν όλα αυτά σας φαίνονται κάπως γνώριμα, δεν είστε οι μόνοι.
Σφοδρός πολέμιος των ανέργων, που θεωρούσε ταυτόχρονα το Hartz-IV πλουσιοπάροχο, υπήρξε ο φιλελεύθερος (FDP) Γκουίντο Βεστερβέλε (Guido Westerwelle), Υπ. Εξ. της Μέρκελ από το 2009 μέχρι το 2011.
Όταν το 2010 η Γερμανία συζητούσε για την επιβολή του πρώτου μνημονίου στην Ελλάδα, ο Αλεξάντερ Ούλριχ (Alexander Ulrich), βουλευτής του αριστερού Die Linke, κατηγόρησε τη γερμανική κυβέρνηση για «βεστερβελοποίηση» της ευρωπαϊκής πολιτικής της Γερμανίας.
Ίσως γι αυτό το μνημόνιο γίνεται αποδεκτό σε μεγάλη μερίδα της γερμανικής κοινής γνώμης. Προτού επιβληθεί ένα μνημόνιο στις αδύναμες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είχε ήδη επιβληθεί στους αδύναμους πολίτες της Γερμανίας.
ΠΗΓΗ. imerodromos.gr
Ο αγώνας του Ραλφ Μπες κατά του προγράμματος «εξόντωσης» των ανέργων.
Ένας φίλος του «Ημεροδρόμου», με το ψευδώνυμο «neosklavos», μας έστειλε το παρακάτω πολύ ενδιαφέρον κείμενο για τον αγώνα του Ραλφ Μπες, στη Γερμανία, κατά του προγράμματος Hartz-IV, που οδηγεί στην απόλυτη ένδεια χιλιάδες ανέργους, στη χώρα της Άνγκελα Μέρκελ και του Γκέρχαρντ Σρέντερ…
Ο 58χρονος Ραλφ Μπες (Ralph Boes) βρίσκεται εδώ και 74 ημέρες σε απεργία πείνας διαμαρτυρόμενος για τις κυρώσεις που επιβάλει ο γερμανικός «ΟΑΕΔ» στους ανέργους, τις οποίες κατηγορεί ως αντισυνταγματικές και προσβλητικές για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Στις 8 Σεπτεμβρίου 2015 η κατάστασή του χειροτέρεψε και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με καρδιακά και αναπνευστικά προβλήματα, τα οποία θέτουν σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή.
Ο Μπες σπούδασε φιλοσοφία και εργάστηκε για 16 χρόνια ως νοσοκόμος, ενώ στην τελευταία του δουλειά υπήρξε μάνατζερ οίκου ευγηρίας.
Επίσης είναι πρόεδρος της Πρωτοβουλίας Πολιτών για το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα (Bürgerinitiative bedingungsloses Grundeinkommen e.V.).
Από το 2011 αγωνίζεται ενάντια στο Hartz-IV (χαρτς φίαρ), ένα είδος κοινωνικού βοηθήματος, που καθιερώθηκε επί της σοσιαλδημοκρατικής (SPD) κυβερνήσεως του Γκέρχαρντ Σρέντερ το 2002, και αντικατέστησε το έως τότε ενιαίο επίδομα ανεργίας, που είχε ευνοϊκότερους όρους και δεν διαχώριζε σε βραχυχρόνια και μακροχρόνια ανέργους.
Το νομοθετικό πλαίσιο του Hartz-IV δίνει τη δυνατότητα στους υπαλλήλους του «ΟΑΕΔ» να τιμωρούν τους μακροχρόνια ανέργους, εάν για παράδειγμα: αλλάξουν κατοικία χωρίς να το δηλώσουν, δεν στείλουν τον απαιτούμενο αριθμό αιτήσεων για εργασία, ή αρνηθούν την προτεινόμενη σε αυτούς απασχόληση.
Οι κυρώσεις αυτές φτάνουν μέχρι και το 100% του κοινωνικού βοηθήματος. Τον Απρίλιο του 2015 η ανώτατη ποινή είχε επιβληθεί σε 7.000 ανέργους. Στην πρακτική εφαρμογή του ποινικού συστήματος του «ΟΑΕΔ» διαπιστώνονται συχνά αυθαιρεσίες, καθώς σχεδόν 1 στις 2 (44%) μηνύσεις ανέργων εναντίον του «ΟΑΕΔ» δικαιώνονται.
Η βασική θέση του Ραλφ Μπες είναι ότι με το Hartz-IV αναστέλλονται τα συνταγματικά δικαιώματα για την πιο αδύναμη κοινωνική ομάδα στη Γερμανία, τους ανέργους.
Για παράδειγμα σύμφωνα με το γερμανικό σύνταγμα, το γερμανικό κράτος οφείλει να εξασφαλίζει τις ελάχιστες προϋποθέσεις διαβίωσης των πολιτών του, οποίο για το 2014 ορίστηκε στα 391 Ευρώ για άγαμους ενήλικες, ενώ τα έξοδα κατοικίας υπολογίζονται χωριστά.
Η αφαίρεση του αυτού του ελαχίστου μέσω ποινής θεωρείται από πολλούς ότι παραβιάζει τα συνταγματικά δικαιώματα των Γερμανών μακροχρόνια ανέργων.
Στις 3 Ιουνίου 2015 ο Ραλφ Μπες κατέθεσε επίσημο ερώτημα στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης (S 15 AS 5157/14). Παράλληλα προχώρησε σε όλα τα βήματα που θα οδηγούσαν σε κυρώσεις, ώστε να αναδείξει τις πρακτικές του «ΟΑΕΔ» και τις συνέπειες αυτών.
Από την 1η ημέρα πλήρους διακοπής της οικονομικής στήριξης προς αυτόν προχώρησε σε απεργία πείνας, αφού σε θάνατο από πείνα οδηγούν πρακτικά οι κυρώσεις του «ΟΑΕΔ», αν ο τιμωρημένος άνεργος δεν λάβει βοήθεια από τρίτους. Αυτό αναδεικνύεται σε ευρύτερο ευρωπαϊκό πρόβλημα, αφού στη Βρετανία πεθαίνουν κατά μέσο όρο 90 ΑΜΕΑ την ημέρα, επειδή κρίθηκαν ικανοί για εργασία ενώ δεν ήταν.
Το Hartz-IV έχει κατηγορηθεί ότι αντί να βοηθά τον άνεργο να επανέλθει, ουσιαστικά τον καταδικάζει για πάντα στη φτώχεια.
Η πεποίθηση αυτή είναι τόσο διαδεδομένη ώστε η φράση:
«Μια φορά Hartz-IV, πάντα Hartz-IV» να βγάζει πάνω από 7 εκατομμύρια αποτελέσματα στο Google. Ένα από τα σκληρότερα μέτρα του είναι ότι υποχρεώνει τον άνεργο σε αναγκαστική πώληση κάθε αξιόλογου περιουσιακού στοιχείου, από συλλογή γραμματοσήμων (!) μέχρι αυτοκίνητα και σπίτια.
Σε συνδυασμό με τον ηλικιακό ρατσισμό που επικρατεί σε πολλές επιχειρήσεις οδηγεί άνεργους άνω τον 50 ετών σε πλήρη παραίτηση…
Αν όλα αυτά σας φαίνονται κάπως γνώριμα, δεν είστε οι μόνοι.
Σφοδρός πολέμιος των ανέργων, που θεωρούσε ταυτόχρονα το Hartz-IV πλουσιοπάροχο, υπήρξε ο φιλελεύθερος (FDP) Γκουίντο Βεστερβέλε (Guido Westerwelle), Υπ. Εξ. της Μέρκελ από το 2009 μέχρι το 2011.
Όταν το 2010 η Γερμανία συζητούσε για την επιβολή του πρώτου μνημονίου στην Ελλάδα, ο Αλεξάντερ Ούλριχ (Alexander Ulrich), βουλευτής του αριστερού Die Linke, κατηγόρησε τη γερμανική κυβέρνηση για «βεστερβελοποίηση» της ευρωπαϊκής πολιτικής της Γερμανίας.
Ίσως γι αυτό το μνημόνιο γίνεται αποδεκτό σε μεγάλη μερίδα της γερμανικής κοινής γνώμης. Προτού επιβληθεί ένα μνημόνιο στις αδύναμες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είχε ήδη επιβληθεί στους αδύναμους πολίτες της Γερμανίας.
ΠΗΓΗ. imerodromos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου