Συγκεκριμένα, από την πρώτη στιγμή της ιρανικής απάντησης στο προηγούμενο χτύπημα του Ισραήλ στην ιρανική πρεσβεία στη Δαμασκό, η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός, το ΥΠΕΞ, μια σειρά υπουργών έσπευσαν με δηλώσεις και αναρτήσεις τους να καταδικάσουν «απερίφραστα» την «επίθεση εναντίον του Ισραήλ και τις απειλές για την περιφερειακή σταθερότητα και ασφάλεια», αποσιωπώντας ότι είναι ακριβώς οι σχεδιασμοί των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ και οι ενέργειες του συμμάχου τους, του κράτους - δολοφόνου, που από τον περασμένο Οκτώβρη προχωρά σε γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, αυτά που έχουν φέρει την ευρύτερη περιοχή στο χείλος του ολέθρου.
Ταυτόχρονα, ενώ επισήμως επιστράτευσαν τις - ευρωατλαντικής προέλευσης - εκκλήσεις «όλες οι πλευρές να δείξουν την απαραίτητη αυτοσυγκράτηση», ο ευρωβουλευτής της ΝΔ, πρ. πρόεδρος του κόμματος και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Β. Μεϊμαράκης, με δηλώσεις του από τη Νέα Υόρκη θύμισε ότι «η Ελλάδα είναι ένα κράτος - μέλος του ΝΑΤΟ, είμαστε ενεργό μέλος της ΕΕ και αυτό σημαίνει ότι, αν μας ζητηθεί, πρέπει να ανταποκριθούμε», ζητώντας «να είμαστε έτοιμοι να αφήσουμε τον καναπέ και να μπούμε πρώτοι στην πρώτη γραμμή της μάχης».
Διόλου τυχαία, ο Κυρ. Μητσοτάκης, την Πέμπτη, με το πέρας της έκτακτης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ και μετά από νέες αποφάσεις που πάρθηκαν εκεί και βρωμοκοπούν μπαρούτι, εξέφρασε την ικανοποίησή του, επαναλαμβάνοντας τα περί «αυτονόητης στήριξης» στο Ισραήλ, ενώ έσπευσε με κυνισμό να προσφέρει και συμβουλές στην κυβέρνηση Νετανιάχου λέγοντας ότι «εάν το Ισραήλ επιδείξει και μία μεγαλύτερη κατανόηση στα ζητήματα που αφορούν στη Γάζα (...) αυτό θα βοηθήσει και συνολικά το Ισραήλ να χτίσει εκείνες τις συμμαχίες που θα του επιτρέψουν πραγματικά να απομονώσει το Ιράν και να καταδείξει ότι είναι μία χώρα που δημιουργεί διαρκώς προβλήματα στην ευρύτερη περιοχή», με ό,τι αυτό θα φέρει στη συνέχεια.
Εξάλλου, καθώς όλα αυτά σημαίνουν στην πράξη πόλεμο και απαιτούν εντατική προπαρασκευή, ο Ελληνας πρωθυπουργός υπεραμύνθηκε εκ νέου ενός «ευρωομολόγου για την Αμυνα», για να φορτωθούν οι λαοί και το κόστος.
Αλλωστε τα ...έξοδα τρέχουν. Ηδη, με επιχείρημα τη δράση των Χούθι στην περιοχή, τους κινδύνους για την εμπορική ναυτιλία και τις αναταράξεις στην «κύρια γραμμή εφοδιασμού της ΕΕ» (μέσω Σουέζ), στη Θάλασσα του Αντεν είναι ανεπτυγμένη (μαζί με άλλα 3 πλοία από άλλες χώρες της ΕΕ) η φρεγάτα «Υδρα», στο πλαίσιο της ευρωενωσιακής επιχείρησης «Aspides», ενώ ετοιμάζουν να την αντικαταστήσει μετά το Πάσχα άλλη ελληνική φρεγάτα («Ψαρά»).
Η δε διοίκηση της «Aspides», κατόπιν εισήγησης της ελληνικής κυβέρνησης, αφού διεκδικεί αναβαθμισμένο ρόλο στην περιοχή, ασκείται από το Στρατηγείο Επιχειρήσεων της ΕΕ (ΕΣΕΕΕ/EU - OHQ) στη Λάρισα, με διοικητή τον Ελληνα υποναύαρχο Β. Γρυπάρη.
Η «περιοχή επιχειρήσεων» περιλαμβάνει επισήμως την Ερυθρά Θάλασσα, τον Κόλπο του Αντεν, την Αραβική Θάλασσα, τη Θάλασσα του Ομάν, τον Περσικό Κόλπο και τον ΒΔ Ινδικό Ωκεανό.
«Η περιοχή είναι εξαιρετικά μεγάλη, είναι διπλάσια από τη χερσαία έκταση των 27 κρατών - μελών μας», «μόνο μία διέλευση ενός από τα πλοία μας μεταξύ των δύο μεγαλύτερων αποστάσεων στην περιοχή μπορεί να διαρκέσει περισσότερες από 10 ημέρες, ενώ η απλή διέλευση των περιοχών υψηλού κινδύνου διαρκεί σχεδόν 2 ημέρες», είπε σχετικά ο Γρυπάρης την Τρίτη στη Λάρισα σε ενημέρωση για την επιχείρηση.
Πρόσθεσε ότι «η προτεραιότητά μας εστιάζεται στην περιοχή υψηλού κινδύνου, όπου έλαβε χώρα η πλειονότητα των παράνομων επιθέσεων». Κατά πληροφορίες, πρόκειται για έναν δίαυλο δεξιά κι αριστερά του στενού Bab al-Mandab μεταξύ Αραβικής Χερσονήσου και Αφρικής, όπου, κατά τις ίδιες πηγές, οι ευρωενωσιακές δυνάμεις επιχειρούν να εγκαταστήσουν μια «buffer zone» («ουδέτερη ζώνη») μήκους από 110 έως 300 χιλιόμετρα.
Αλλωστε, «η περιοχή έχει δεχτεί πολλαπλές επιθέσεις τους τελευταίους μήνες, από drones, με προσπάθειες κορεσμού, με σύνθετες επιθέσεις, συμπεριλαμβανομένων μέσων από την ξηρά, τον αέρα και τη θάλασσα, καθώς και βαλλιστικούς πυραύλους», όπως τόνισε ο Γρυπάρης, δείχνοντας επί της ουσίας και πόσο... μέσα στο «στόμα του λύκου» βρίσκεται το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων. Σημειωτέον, συνολικά, κατά τη διάρκεια των σχεδόν 8 πρώτων βδομάδων της επιχείρησης, συνοδεύτηκαν 79 εμπορικά πλοία, ενώ τα πολεμικά κατέρριψαν 9 μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (UAV), κατέστρεψαν 1 μη επανδρωμένο σκάφος επιφανείας (USV), καθώς και 4 βαλλιστικούς πυραύλους.
Κι όλα αυτά για τα συμφέροντα πάντα του κεφαλαίου. Διόλου τυχαία, όπως είπε ο υπουργός Εξωτερικών, Γ. Γεραπετρίτης, σε συνέδριο στην Αθήνα, «ο ελληνόκτητος στόλος αντιπροσωπεύει πλέον του 17% του παγκόσμιου στόλου, γεγονός που τον κατατάσσει στην πρώτη θέση, αντιπροσωπεύοντας σχεδόν το ένα έκτο της παγκόσμιας χωρητικότητας». Στο ίδιο πνεύμα, ο υπουργός Αμυνας, Ν. Δένδιας, τόνισε, σε άλλο συνέδριο, ότι το Πολεμικό Ναυτικό πρέπει «να υπηρετήσει μια ευρύτερη γεωπολιτική θεώρηση» εφόσον «είμαστε η μεγαλύτερη δύναμη στον πλανήτη στο εμπορικό ναυτικό».
Στο μεταξύ, εν μέσω κινδύνων και κόπωσης στα πληρώματα, στελέχη της επιχείρησης βάζουν τα ίδια το ερώτημα «πόσες ώρες μπορεί να είναι ο κόσμος μας "στα κόκκινα";», υπολογίζοντας ότι μεσοσταθμικά περνάνε 5 ή και 6 μέρες εν πλω, και 3 εν όρμω, όπου την όποια ξεκούραση προσπαθούν να την βρουν σε τμήμα του λιμένα του Τζιμπουτί, που η κυβέρνηση της χώρας παραχώρησε στις ξένες δυνάμεις για τις ανάγκες τους, μαζί με τμήμα του αεροδρομίου της πόλης.
Σημειωτέον, στελέχη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων φέρεται να έχουν αναπτυχθεί και στο Τζιμπουτί, ως «σύνδεσμοι», στήνοντας και διατηρώντας «τα απαραίτητα δίκτυα διοίκησης και ελέγχου», «χτίζοντας μια στιβαρή αρχιτεκτονική υλικοτεχνικής υποστήριξης», όπως λέγεται αρμοδίως. Κι αυτό σε μια ζώνη όπου όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΗΠΑ, Γαλλία, Κίνα, Ρωσία, Ινδία κ.ά.) απλώνουν πολεμικά τους μέσα πάνω και στους ανταγωνιστικούς διαύλους του κινεζικού «Δρόμου του Μεταξιού» και του ευρωατλαντικού IMEC σύνδεσης Ινδίας - ΕΕ.
Ολα τα παραπάνω αντικειμενικά επιδεινώνονται μετά την κλιμάκωση στην περιοχή που ακολούθησε το χτύπημα του Ισραήλ στην ιρανική πρεσβεία στη Δαμασκό και την απάντηση του Ιράν. Ο ίδιος ο Δένδιας, άλλωστε, εξέφρασε την Τετάρτη μια ...ευχή «να υπάρξει αποκλιμάκωση», παραδεχόμενος ότι «όταν είσαι μερικές εκατοντάδες μίλια από έναν πόλεμο, δεν περιμένεις τίποτα καλό».
Εξάλλου, πληροφορίες αναφέρουν ότι το βράδυ του Σαββάτου, με τα ιρανικά χτυπήματα κατά του Ισραήλ, στο στρατηγείο της Λάρισας επικράτησε αναβρασμός, αν και η άποψη Γρυπάρη, όπως διατυπώθηκε επισήμως, όταν ρωτήθηκε σχετικά την Τρίτη, είναι πως «δεν υπήρχε ανάγκη να αυξήσουμε το επίπεδο συναγερμού στα πλοία μας, γιατί ήταν ήδη στον υψηλότερο βαθμό "αλέρτ" (σ.σ. επαγρύπνησης)».
Στη γενικότερη προσπάθεια εφησυχασμού του λαού, ο διοικητής υποστήριξε ότι τα πληρώματα και τα πλοία της ΕΕ δεν επηρεάζονται από τις όποιες ενέργειες του Ιράν. «Αν και η περιοχή επιχειρήσεων περιλαμβάνει και τον Περσικό (μέχρι και τα χωρικά ύδατα του Ιράν), προσώρας περιοριζόμαστε στα νότια», είπε. Μια αποστροφή πάντως του λόγου του, ότι «θα παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις και θα προσαρμοστούμε», δείχνει ότι όλα τα - ανησυχητικά - ενδεχόμενα είναι ανοιχτά.
Παραπέρα, καθώς η επιχείρηση ολοκληρώνει τον 2ο μήνα από την έναρξή της, ο Γρυπάρης ετοιμάζεται στα τέλη του μήνα να μεταβεί εκ νέου στις Βρυξέλλες, προκειμένου, παριστάμενος στη Στρατιωτική Επιτροπή (EUMC) αλλά και στην Επιτροπή Πολιτικής και Ασφάλειας της ΕΕ (PSC), να κάνει έναν απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας αλλά και να αναφέρει τι χρειάζεται στο άμεσο μέλλον, με βάση τις τρέχουσες εξελίξεις.
Ενδεικτικά, στελέχη της επιχείρησης, δείχνοντας και προς παραπέρα γιγάντωσή της, λένε ότι χρειάζονταν από την πρώτη στιγμή τουλάχιστον 10 πλοία συν 4 αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας συν 4 UAV, ενώ απέδωσαν την απροθυμία άλλων χωρών να στείλουν μέσα στην περιοχή (πέραν των Ελλάδας, Ιταλίας, Γαλλίας, Γερμανίας) στο υψηλό κόστος συμμετοχής, φέρνοντας για παράδειγμα το γεγονός ότι το ημερήσιο κόστος ανάπτυξης εκεί μιας φρεγάτας μπορεί να φτάσει και το μισό εκατομμύριο ευρώ, που βαραίνει το εκάστοτε κράτος - μέλος (βασικά τον λαό) και δεν καλύπτεται από κάποιο ευρωενωσιακό κονδύλι.
Ταυτόχρονα, έτερη φρεγάτα, η «Σπέτσες», συνεχίζει και πλέει στα ανοιχτά του Λιβάνου, στο πλαίσιο της επιχείρησης του ΟΗΕ UNIFIL, με πρόσχημα το εμπάργκο όπλων στην οργάνωση Χεζμπολάχ. Ενδεικτικό για την επικινδυνότητα και αυτής της αποστολής είναι το γεγονός ότι ήδη από τις αρχές Νοέμβρη 2023 στο ελληνικό υπουργείο Αμυνας αποφασίστηκε, «ως μέτρο πρόληψης για την ασφάλεια του προσωπικού», η εκάστοτε μετέχουσα στην αποστολή φρεγάτα να επιχειρεί πέραν των 75 ναυτικών μιλίων από τις ακτές του Λιβάνου, «εκτός βεληνεκούς συγκεκριμένων πυραύλων και συστημάτων», όπως λένε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι ευάλωτη σε άλλα όπλα.
Τέλος, στη Σαουδική Αραβία είναι ανεπτυγμένη η Ελληνική Δύναμη Σαουδικής Αραβίας (ΕΛΔΥΣΑ), μια πυροβολαρχία κατευθυνόμενων βλημάτων «Patriot» με δεκάδες στελέχη, κι αυτά στο «μάτι του κυκλώνα», στην περιοχή Yanbu. Η αποστολή και η αντιαεροπορική «ομπρέλα» που παρέχει (φτάνει έως τα 100 μίλια) καλύπτουν μεταξύ άλλων ενεργειακές υποδομές κι άλλα σχέδια για μπίζνες έναντι επιθέσεων δυνάμεων που φέρονται ως υποστηριζόμενες από το Ιράν.
ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου