Σε 48ωρη προειδοποιητική πανελλαδική απεργία σε όλες τις κατηγορίες πλοίων την Τρίτη 23 και την Τετάρτη 24 Φλεβάρη προχωρούν οι ναυτεργάτες, απέναντι στην επίθεση που έχουν εξαπολύσει εφοπλιστές και κυβέρνηση στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ), στις οργανικές συνθέσεις, στα ασφαλιστικά - συνταξιοδοτικά και συνδικαλιστικά τους δικαιώματα, για τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του εφοπλιστικού κεφαλαίου.
Η προκήρυξη της απεργίας συμφωνήθηκε σε σύσκεψη 13 ναυτεργατικών σωματείων που πραγματοποιήθηκε στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά (ΕΚΠ) στις 11 Φλεβάρη, με πρωτοβουλία των σωματείων ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» και ΠΕΕΜΑΓΕΝ.
Την πρόταση για απεργία από 23 Φλεβάρη και ώρα 00.01 έως 24 Φλεβάρη και ώρα 24.00, με προοπτική κλιμάκωσης, επικύρωσαν τα ΔΣ των Σωματείων Πλοιάρχων, Μηχανικών, Μηχανοδηγών «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», Μαγείρων, Ναυτών, Θαλαμηπόλων, Ηλεκτρολόγων - Ηλεκτρονικών, Οικονομικών Αξιωματικών, Μηχανικών ΜΕΚ, Φροντιστών, Προσωπικού Τροφοδοσίας, Ναυτών M/S - Π/Κ - Ο/Γ, Πρακτικών Πλοιάρχων - Κυβερνητών. Στην απεργία συμμετέχουν και οι ναυτεργάτες στα ρυμουλκά - ναυαγοσωστικά σκάφη, με απόφαση του ΔΣ του σωματείου τους, της ΠΕΠΡΝ (δεν ανήκει στην ΠΝΟ).
Οι ναυτεργάτες απαντούν αγωνιστικά στις διαδοχικές αντεργατικές νομοθετικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης, που προωθούνται κατ' απαίτηση της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ), του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ), της Ενωσης Φορέων Κρουαζιερόπλοιων (ΕΚΦΝ) κ.ά., και με τις οποίες ενισχύεται η επιθετικότητα του εφοπλιστικού κεφαλαίου ενάντια τους ναυτεργάτες στα υπό ελληνική σημαία ποντοπόρα πλοία (άνω των 3.000 κόρων ολικής χωρητικότητας, κ.ο.χ.) ώστε στη συνέχεια να επεκταθεί στην ακτοπλοΐα, στην κρουαζιέρα, στα πορθμεία και στα ρυμουλκά, σε όλες τις κατηγορίες πλοίων.
Η πάλη των ναυτεργατών αντικειμενικά αφορά το σύνολο της εργατικής τάξης, καθώς τα αντεργατικά μέτρα που προωθούνται σε βάρος τους αποτελούν τροχιοδεικτική βολή για το τι θα επακολουθήσει σε όλους τους κλάδους. Βασικοί στόχοι του κεφαλαίου, της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων είναι να ξεμπερδέψουν συνολικά με το θεσμό των κλαδικών ΣΣΕ, να χτυπήσουν την Κοινωνική Ασφάλιση, το εργατικό ταξικό κίνημα και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων.
Στη σύσκεψη των 13 σωματείων, ο πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ, Θ. Ευαγγελάκης, υπογράμμισε: «Εφοπλιστές και κυβέρνηση μας έχουν κηρύξει τον πόλεμο και πρέπει να απαντήσουμε. Δεν θα τελειώσουμε με μία 48ωρη». Η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από την κλιμάκωση της πάλης του κλάδου των ναυτεργατών στα ποντοπόρα και σε όλες τις κατηγορίες πλοίων.
Στην κατεύθυνση αυτή, είναι επιτακτική η συγκρότηση επιτροπών αγώνα ναυτεργατών στα καράβια και ενημέρωσης των συνδικαλιστικών οργανώσεων ναυτεργατών - λιμενεργατών σε όλα τα μεγάλα λιμάνια σε Ευρώπη, Αυστραλία, Αμερική, Ασία και Αφρική, για να εκφράσουν με αγωνιστικές κινητοποιήσεις έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στους ναυτεργάτες, που δουλεύουν σε συνθήκες γαλέρας σε πλοία με «σημαίες ευκαιρίας».
Τέτοια είναι τα υπό ελληνική και ξένη σημαία πλοία Ελλήνων πλοιοκτητών - εφοπλιστών, μετά και τα νέα εξοντωτικά μέτρα που πήρε σε βάρος των ναυτεργατών η κυβέρνηση της ΝΔ, ικανοποιώντας τις αξιώσεις που υπαγόρευσε ο Θ. Βενιάμης, πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, έχοντας εξασφαλίσει τη συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου, τα οποία κατά τη συζήτηση του αντεργατικού νόμου 4714/2020 στη Βουλή στήριξαν τη στρατηγική ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, της κερδοφορίας του εφοπλιστικού κεφαλαίου.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας «επάξια» το έργο όλων των προκατόχων της, το καλοκαίρι του 2020 ψήφισε τον νόμο 4714, με τον οποίο δίνει νέα προνόμια στους εφοπλιστές.
Βάζει ταφόπλακα στην κλαδική ΣΣΕ ποντοπόρων, απαλλάσσει τους εφοπλιστές από ασφαλιστικές εισφορές ναυτεργατών, επιφέρει σαρωτικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, στις οργανικές συνθέσεις, σηματοδοτώντας νέες δραματικές περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις, στην Υγεία - Πρόνοια στον κλάδο των ναυτεργατών.
Επιτρέπει την εφαρμογή των «διεθνώς κρατούντων», δηλαδή των ΣΣΕ με μισθολόγια πείνας που υπογράφει η εργοδοτική «Διεθνής Ομοσπονδία Εργαζομένων Μεταφορών» (ITF), αυξάνοντας την ένταση της εκμετάλλευσης, με οδυνηρές συνέπειες για τους ναυτεργάτες, δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για την αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων» - και θανατηφόρων - και επαγγελματικών ασθενειών.
Με επιστολή του υπουργού Ναυτιλίας Ι. Πλακιωτάκη προς το ΝΑΤ, στις 11/1/2021, και την εγκύκλιο 1/2021 της Διεύθυνσης Ενημερότητας Πλοίων του ΝΑΤ (η εγκύκλιος είχε οριστεί ως θέμα συζήτησης στην ημερήσια διάταξη του ΔΣ του ΝΑΤ στις 12/2 και αποσύρθηκε με παρέμβαση των ναυτεργατικών σωματείων), ενσωματώνονται οι νέοι επαχθείς όροι του νόμου 4714/2020, τους οποίους θέτουν σε εφαρμογή οι εφοπλιστές σε βάρος των ναυτεργατών μέσα από ατομικές συμβάσεις.
Συγκεκριμένα, ο νόμος προβλέπει: «Στα αμιγώς εμπορικά πλοία άνω των 3.000 κ.ο.χ. που έχουν νηολογηθεί ή νηολογούνται υπό ελληνική σημαία σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 13 του ν.δ. 2687/1953 (Α' 317) επιτρέπεται η εφαρμογή των διεθνώς αναγνωρισμένων και εκάστοτε ισχυουσών συλλογικών συμβάσεων εργασίας (collective agreements) ΡΝΟ ΙΤF ΤCC ή ΡΝΟ ΙΒF, κατά την ελεύθερη κρίση του πλοιοκτήτη εξαιρετικά και μόνο για τις ναυτολογήσεις ειδικοτήτων του κατωτέρου πληρώματος, καθώς και των ειδικοτήτων του ανθυποπλοιάρχου και Γ' μηχανικού Ε.Ν.»!
Το τι μισθοί πείνας θα διαμορφωθούν φανερώνεται από το εξής παράδειγμα: Σύμφωνα με τη μισθολογική κλίμακα της ITF, οι συνολικές αποδοχές του ναύτη στα ποντοπόρα καράβια είναι: Βασικός μισθός 625 δολάρια, πληρωμή αδειών 52,08 δολάρια, πληρωμή για άδειες εθνικών εορτών 30,05 δολάρια, 391 δολάρια για 104 ώρες υπερωρίας. Σύνολο: 1.098,13 δολάρια το μήνα, για 12ωρη δουλειά τη μέρα - 72 ώρες δουλειά τη βδομάδα.
Από πρόσφατη κινητοποίηση στη διοίκηση του ΝΑΤ |
Από εκεί και μετά ξεκινά ένα ντόμινο αντεργατικών εξελίξεων.
Μέχρι τώρα με την κάλυψη της κυβέρνησης της ΝΔ και των προηγούμενων κυβερνήσεων, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, οι εφοπλιστές για δεκαετίες δεν εφαρμόζουν την ελληνική κλαδική ΣΣΕ των ποντοπόρων και δεν καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές στο ΝΑΤ και στα άλλα ταμεία των ναυτεργατών, για το 80% της οργανικής σύνθεσης στα υπό ελληνική σημαία πλοία.
Η εφαρμογή της ελληνικής κλαδικής ΣΣΕ και η καταβολή ασφαλιστικών εισφορών γίνονταν μόνο για 4 - 6 Ελληνες ναυτεργάτες, όταν κατά μέσο όρο σε αυτήν την κατηγορία πλοίων τα μέλη του πληρώματος είναι 22 - 25 ναυτεργάτες.
Τώρα, ο νόμος 4714/2020 επεκτείνει την εφοπλιστική ασυδοσία, προβλέποντας ότι «εφόσον στο πλοίο υπηρετούν ανώτεροι Ελληνες αξιωματικοί (πέραν 4 ή 5 ή 6) ο πλοιοκτήτης απαλλάσσεται των δικών του ασφαλιστικών εισφορών, και παρακρατεί από τη μισθοδοσία τους και αποδίδει στο ΝΑΤ τη δική τους τακτική εισφορά».
Με άλλα λόγια, η εφαρμογή της ΣΣΕ της ITF σημαίνει απαλλαγή των εφοπλιστών από τις ασφαλιστικές εισφορές που πλήρωναν μέχρι τώρα για τους Ελληνες αξιωματικούς τους οποίους απασχολούσαν στα ποντοπόρα πλοία, είτε οι εφοπλιστές ήταν υποχρεωμένοι να τους απασχολούν βάσει της οργανικής σύνθεσης, είτε τους απασχολούσαν χωρίς να απαιτείται από την οργανική σύνθεση.
Ειδικότερα, για τους Ελληνες αξιωματικούς που οι εφοπλιστές απασχολούν χωρίς να υποχρεώνονται από την οργανική σύνθεση, τις ασφαλιστικές εισφορές από τις οποίες απαλλάσσονται οι εφοπλιστές αναλαμβάνει να πληρώσει το κράτος, δηλαδή συνολικά οι εργαζόμενοι και ο λαός πληρώνουν μέσω της φορολεηλασίας τις υποχρεώσεις των εφοπλιστών.
Ακόμα, στην εγκύκλιο του ΝΑΤ αναφέρεται ότι με βάση τον νόμο οι σπουδαστές των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ), πλοιάρχων και μηχανικών, επιδοτούνται πλέον όλοι από το κράτος και για τα δύο εκπαιδευτικά ταξίδια σε πλοία. Μέχρι τώρα επιδοτούνταν μόνο για το ένα.
Για το δεύτερο εκπαιδευτικό ταξίδι ο σπουδαστής πληρωνόταν και ασφαλιζόταν από τον εφοπλιστή.
Ετσι, αντί ο εφοπλιστής να πληρώνει και να καταβάλλει τις εισφορές για όλα τα εκπαιδευτικά ταξίδια, με τις νέες ρυθμίσεις απαλλάσσεται πλήρως από την καταβολή μισθού και ασφαλιστικών εισφορών για τους σπουδαστές.
Η πλήρης κρατική επιδότηση, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στους σπουδαστές ανατίθενται καθήκοντα ως να είναι μέλη του πληρώματος, σημαίνει ότι το αστικό κράτος, και πάλι με λεφτά που έχει φορολεηλατήσει από τους εργαζόμενους και το λαό, προσφέρει δωρεάν εργατική δύναμη στους εφοπλιστές, δηλαδή ακόμα περισσότερα κέρδη.
Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι χιλιάδες σπουδαστές εργατικών - λαϊκών οικογενειών αναγκάζονται να αποχωρήσουν από τις ΑΕΝ, γενικότερα από τις ναυτικές σχολές, γιατί δεν βρίσκουν μπάρκο για να πραγματοποιήσουν τα δύο εκπαιδευτικά ταξίδια... στα 5.000 πλοία των Ελλήνων πλοιοκτητών!
Αυτό συμβαίνει γιατί οι εφοπλιστές, με τη στήριξη των αστικών κυβερνήσεων, «κλείνουν τη στρόφιγγα» προκειμένου να ασκήσουν πίεση στη νέα και παλιά βάρδια της εργατικής τάξης, στους σπουδαστές και τους ναυτεργάτες, για να επιβάλουν τους επαχθείς όρους τους, προκειμένου να διασφαλίσουν την πρωτοκαθεδρία τους στην κορυφή της πυραμίδας της παγκόσμιας ναυτιλίας.
Περαιτέρω, ο νόμος επιτρέπει στους εφοπλιστές να μην απασχολούν Ελληνα πλοίαρχο, όπως ήταν υποχρεωμένοι να κάνουν μέχρι τώρα με βάση τον προηγούμενο νόμο, με αποτέλεσμα ακόμα και οι πλοίαρχοι να χάσουν συγκροτημένα δικαιώματα.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΝΑΤ, ήδη ναυτιλιακές εταιρείες 15 ποντοπόρων πλοίων έχουν στείλει στο Ταμείο σχετικό «σήμα», ζητώντας ενημέρωση για τον υπολογισμό των ναυτολογίων σύμφωνα με τα μισθολόγια της ITF και για τις κρατήσεις επί αυτών.
Τα παραπάνω αφορούν χιλιάδες ναυτεργάτες, με τους εφοπλιστές να μπορούν να τους επιβάλλουν τους επαχθείς όρους που περιλαμβάνονται στις διεθνώς ισχύουσες συμβάσεις, τις οποίες συνάπτουν με τις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Παράλληλα, η απαλλαγή των ασφαλιστικών εισφορών επιφέρει ένα ακόμα πλήγμα στα ασφαλιστικά ταμεία. Σύμφωνα με τα στοιχεία ανέρχεται σε 1 δισεκατομμύριο ευρώ περίπου το ετήσιο έλλειμμα του ΝΑΤ και των άλλων ασφαλιστικών ταμείων των ναυτεργατών, πλούτος που παράχθηκε από τους εργάτες της θάλασσας αλλά ως υπεραξία βρίσκεται στα θησαυροφυλάκια των εφοπλιστών!
Ο νόμος 4714/2020 και οι επιπτώσεις που προκαλεί σε βάρος των ναυτεργατών είναι ένα ακόμα επεισόδιο στη διαχρονική προστασία που παρέχουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου στους εφοπλιστές, οι οποίοι αποτελούν ένα από τα πιο ισχυρά τμήματα της ελληνικής αστικής τάξης.
Η εκμετάλλευση των ναυτεργατών και οι αξιώσεις των εφοπλιστών είναι κατοχυρωμένες στους αστικούς νόμους και τα Συντάγματα.
Το άρθρο 107 του Συντάγματος (παράγραφος 1) προσδίδει συνταγματική ισχύ στη νομοθεσία που αφορά την προστασία κεφαλαίων εξωτερικού, εμβληματική περίπτωση της οποίας αποτελεί το νομοθετικό διάταγμα 2687/1953 περί «εισαγωγής και προστασίας κεφαλαίων και επενδύσεων».
Την ίδια συνταγματική ισχύ αποδίδει και σε διατάξεις του νόμου 27/1975 «περί φορολογίας πλοίων, επιβολής εισφοράς προς ανάπτυξιν της εμπορικής ναυτιλίας, εγκαταστάσεως αλλοδαπών ναυτιλιακών επιχειρήσεων και ρυθμίσεως συναφών θεμάτων».
Αυτό σημαίνει ότι έχουν αποκτήσει συνταγματική ισχύ (!) δεκάδες φοροαπαλλαγές του εφοπλιστικού κεφαλαίου, μεταξύ των οποίων και η πλήρης απαλλαγή του από οποιονδήποτε φόρο εισοδήματος από τα κέρδη που προκύπτουν από την εκμετάλλευση πλοίων. Ο μοναδικός φόρος που πληρώνουν οι εφοπλιστές είναι ένα συμβολικό «τέλος» (ο λεγόμενος tonnage tax) ανά κόρο (μονάδα μέτρησης όγκου στα πλοία), ανεξάρτητα από τα κέρδη εκμετάλλευσης του πλοίου.
Με τον ευρωενωσιακό κανονισμό 3577/1992 επιβλήθηκε από την ΕΕ η «απελευθέρωση» των θαλάσσιων ενδομεταφορών, στο πλαίσιο της ενιαίας καπιταλιστικής αγοράς και των τεσσάρων «ελευθεριών» της ΕΕ (κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και εργαζομένων).
Οι ρυθμίσεις του κανονισμού εξειδικεύθηκαν με τους νόμους 2931/2001 και 3872/2010 για την «απελευθέρωση» των ενδομεταφορών - τη μεταφορά επιβατών και εμπορευμάτων, δίνοντας στους εφοπλιστές το ελεύθερο να πολλαπλασιάσουν ακόμη περισσότερο τις «σημαίες ευκαιρίας» στα πλοία τους και την ένταση της εκμετάλλευσης, την απαλλαγή τους από ναυτεργάτες καλυπτόμενους από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, συνδικαλιστική εκπροσώπηση και συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα.
Η άλλη όψη της προκλητικής ενίσχυσης του εφοπλιστικού κεφαλαίου από το αστικό κράτος είναι η διαρκής προσπάθεια να καταργηθούν ή να καταστρατηγηθούν κατακτήσεις του ναυτεργατικού κινήματος.
Με τη βούλα του νόμου (ΠΔ 152/2003 και 171/2014) αποτελεί κανόνα στα καράβια η 7ήμερη εργασία, η εργασία 72 ωρών τη βδομάδα.
Με το πρόσχημα της «ιδιαιτερότητας» της ναυτικής εργασίας, δικαιολογείται η αντιμετώπιση της εργασιακής σχέσης των ναυτεργατών με κανόνες ημι-στρατιωτικού χαρακτήρα, μέσα από τους Κώδικες Ιδιωτικού και Δημόσιου Ναυτικού Δικαίου.
Τέσσερις φορές μέχρι σήμερα οι αστικές κυβερνήσεις έχουν επιβάλει πολιτική επιστράτευση στους ναυτεργάτες για να καταστείλουν το δικαίωμά τους στην απεργία. Ακόμη κι αυτές οι ανεπαρκείς ρυθμίσεις του νόμου 1264/1982 για τη συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων αποκλείονται για τους ναυτεργάτες, για τους οποίους ισχύει ακόμη ο μεσαιωνικής έμπνευσης νόμος 330/1976, κ.ά.
Βήμα για το χτύπημα των ΣΣΕ αποτέλεσε η κύρωση της Σύμβασης Ναυτικής Εργασίας (ΣΝΕ) του 2006 με τον νόμο 4078/2012 (υπερψηφίστηκε από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ). Είχε προηγηθεί η ενσωμάτωση της ΣΝΕ στη νομοθεσία της ΕΕ, με την Οδηγία για τον έλεγχο των πλοίων από το κράτος - λιμένα.
Η ΣΝΕ αποτελείται από τα Αρθρα, τους Κανονισμούς και τον Κώδικα. Ο Κώδικας περιλαμβάνει τις λεπτομέρειες για την εφαρμογή των Κανονισμών. Αποτελείται: Από το Μέρος Α, που είναι υποχρεωτικής εφαρμογής, και το Μέρος Β, που η εφαρμογή του δεν είναι υποχρεωτική.
Καθόλου τυχαία, το μέρος Β περιλαμβάνει οδηγία που αφορά τον καθορισμό των μισθών από ΣΣΕ, καθιερώνει «την ίση αμοιβή για εργασία ίσης αξίας» για όλους τους ναυτεργάτες που εργάζονται στο ίδιο πλοίο, κυρώσεις για τη μη καταβολή των οφειλομένων μισθών από τον εφοπλιστή - πλοιοκτήτη κ.ά.
Οπως και άλλες κυβερνήσεις, έτσι και η ελληνική ενεργοποιώντας τη ΣΝΕ άφησε απέξω όλες τις οδηγίες, και την οδηγία περί «ίσης αμοιβής». Επιπλέον, αντί για την πρόβλεψη καθορισμού των μισθών των ναυτεργατών από ΣΣΕ, στο άρθρο 6 ορίζεται ότι σε περίπτωση που δεν είναι σε ισχύ Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που έχει εφαρμογή, οι όροι και οι συνθήκες ναυτολόγησης του ναυτεργάτη συμφωνούνται «ελεύθερα» από τα συμβαλλόμενα μέρη και καταχωρούνται στη γραπτή σύμβαση, κατευθύνοντας τις τροχιοδεικτικές βολές της στην κατάργηση των ΣΣΕ.
Η επίθεση συνεχίστηκε με τον μνημονιακό νόμο 4254/2014 της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, με τον οποίο οι επιχειρησιακές συμβάσεις στην ακτοπλοΐα υπερισχύουν των κλαδικών, ώστε να τσακιστούν ακόμη περισσότερο μισθοί και δικαιώματα των ναυτεργατών.
Επιπλέον, με το άρθρο 25 του νόμου 4256/2014 προβλέπεται η δυνατότητα δρομολόγησης έκτακτης ακτοπλοϊκής συγκοινωνίας με απόφαση του υπουργού Ναυτιλίας για να χτυπηθεί το δικαίωμα στην απεργία των ναυτεργατών, με μια νέα μορφή πολιτικής επιστράτευσης των απεργών ή τη στρατολόγηση απεργοσπαστών.
Τον ίδιο δρόμο, στην υπηρεσία των εφοπλιστών για την κατάργηση των ΣΣΕ και των δικαιωμάτων των ναυτεργατών, ακολούθησε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αναπαράγοντας τον χρεοκοπημένο ισχυρισμό που προβάλλουν οι εφοπλιστές, η ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου, ότι η κατάργηση των ΣΣΕ θα ανοίξει θέσεις εργασίας για τους άνεργους νέους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ν. Σαντορινιός, πρώην υφυπουργός Ναυτιλίας και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη συζήτηση του 4714/2020 στη Βουλή δήλωνε ότι η ελληνική κλαδική ΣΣΕ στα ποντοπόρα καράβια αποτελεί εμπόδιο στην κερδοφορία των Ελλήνων εφοπλιστών.
Ακόμα, αναπαρήγαγε τους ανυπόστατους ισχυρισμούς των εφοπλιστών και υπερασπίστηκε την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, τα αντεργατικά μέτρα για τις ΣΣΕ, τις οργανικές συνθέσεις, το αντιασφαλιστικό έκτρωμα - νόμο Κατρούγκαλου, τον περιορισμό του δικαιώματος της απεργίας, τα νέα προνόμια και τις φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές, τη στήριξη των συμφερόντων του εφοπλιστικού κεφαλαίου που παρείχε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζει η κυβέρνηση της ΝΔ, στην ΕΕ, στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΙΜΟ), στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας και στους άλλους διεθνείς οργανισμούς και φορείς.
Χαρακτηριστικό εξάλλου της συνολικότερης επίθεσης που βιώνουν οι ναυτεργάτες είναι το πολύ σοβαρό πρόβλημα με τον πολύμηνο εγκλωβισμό χιλιάδων ναυτεργατών στα πλοία λόγω της πανδημίας, με τους εφοπλιστές και την κυβέρνηση να αρνούνται να εξασφαλίσουν πόρους, υποδομές και μέσα μεταφοράς για τον επαναπατρισμό τους. Η κατάσταση είναι αφόρητη, αφού ορισμένες χώρες απαγορεύουν στους εγκλωβισμένους ναυτεργάτες ακόμα και να αποβιβάζονται στα λιμάνια τους...
Τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ και ΠΕΠΡΝ, εκτός από την πρωτοβουλία που πήραν ώστε περισσότερα ναυτεργατικά σωματεία να μπουν στη μάχη της απεργίας, πραγματοποιούν περιοδείες, συσκέψεις, καλούν τους ναυτεργάτες να κάνουν δική τους υπόθεση τα δίκαια αιτήματα, να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την οργάνωση, περιφρούρηση και επιτυχία της απεργίας, στέλνοντας μ' αυτόν τον τρόπο ισχυρό, μαζικό, αγωνιστικό μήνυμα κλιμάκωσης της πάλης του κλάδου.
Επιπλέον, στις 11 Φλεβάρη τα προεδρεία των ναυτεργατικών σωματείων πραγματοποίησαν παρέμβαση στη διοίκηση του ΝΑΤ, απαιτώντας να αποσυρθεί από την ημερήσια διάταξη της συνεδρίασης του ΔΣ του Ταμείου θέμα συζήτησης περί της εγκυκλίου για τον νόμο 4714/2020.
Μία μέρα μετά, τα 13 ναυτεργατικά σωματεία έκαναν παράσταση διαμαρτυρίας στον υπουργό Ναυτιλίας, ο οποίος, όπως ανάφεραν σε κοινό δελτίο Τύπου, «υπεραμύνθηκε της ασκούμενης κυβερνητικής ναυτιλιακής πολιτικής, προτάσσοντας για πολλοστή φορά την πολιτική της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής ναυτιλίας, προκειμένου να δικαιολογήσει την κατάργηση των ΣΣΕ, και αναφέροντας επίσης προκλητικά ότι "τυπικά δεν ισχύει η ΣΣΕ του 2010 στα ποντοπόρα"».
Ακόμα, τα σωματεία έχουν ανακοινώσει τη συγκρότηση επιτροπής η οποία θα αναλάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για την προετοιμασία της απεργίας.
Η ανεργία σπάει κόκαλα στους εργάτες της θάλασσας και στους συναφείς κλάδους της ναυτιλίας, γενικότερα είναι βαριά η ανάσα χιλιάδων ανέργων, πώς θα τα φέρουν βόλτα οι άνθρωποι του μόχθου στις λαϊκές γειτονιές σε Πειραιά, Πέραμα, Δραπετσώνα, Κερατσίνι, Κορυδαλλό, Ρέντη, Καλλιθέα και αλλού...
Από την άλλη πλευρά, εφοπλιστές, επιχειρηματικοί όμιλοι, μονοπώλια, σπάνε το ένα μετά το άλλο τα ρεκόρ κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Ξεχειλίζουν ο θυμός, η οργή των εργατών και της νεολαίας, που τώρα πρέπει να μετατραπούν σε απόφαση για συμμετοχή στην οργανωμένη πάλη, να δυναμώσει ο συντονισμός του αγώνα εργαζομένων και ανέργων μέσα από τα συνδικάτα, στους χώρους δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές.
Μέσα σε αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες, διεθνούς οικονομικής κρίσης και διασποράς της πανδημίας με τραγικές συνέπειες για το λαό, η διοίκηση της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας (ΠΝΟ) παραμένει εδώ και πάνω από 14 μήνες παροπλισμένη από τον μηχανισμό των εφοπλιστών και το αστικό κράτος.
Εκατό χρόνια από την ίδρυση της Ομοσπονδίας (1920) αναδεικνύεται σήμερα όσο ποτέ άλλοτε η ανάγκη ενίσχυσης των δυνάμεων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, που παλεύουν με τη γραμμή της ταξικής πάλης, για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, για να γίνει πιο αποτελεσματική η αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση της πάλης, για την ανακούφιση και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του κλάδου των ναυτεργατών, της εργατικής τάξης, του λαού.
- Κατάργηση του ν. 4714/2020, των αντεργατικών διατάξεων των ΠΝΠ και όλων των αντεργατικών νόμων, που προστέθηκαν στους προηγούμενους, για το χτύπημα συμβάσεων, μισθών, δικαιωμάτων σε συνθήκες πανδημίας.
- Πλήρης, επαρκής και αποκλειστική χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος Υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό, με προσλήψεις μόνιμου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Να ανοίξουν όλες οι δημόσιες δομές Υγείας που έκλεισαν τα προηγούμενα χρόνια. Αμεση επίταξη του ιδιωτικού τομέα Υγείας.
- Μαζικός και δωρεάν εμβολιασμός για όλο το λαό. Να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Παροχή όλων των απαραίτητων μέσων ατομικής προστασίας με ευθύνη της εργοδοσίας.
- Τώρα η κυβέρνηση να διασφαλίσει τον επαναπατρισμό των ναυτεργατών που επιθυμούν να επιστρέψουν στη χώρα.
- Ανανέωση και εφαρμογή των ΣΣΕ με αυξήσεις, υποχρεωτική ασφάλιση στο ΝΑΤ για όλους τους ναυτεργάτες, από όποια χώρα κι αν προέρχονται. Υπεράσπιση των συνδικαλιστικών ελευθεριών και δικαιωμάτων.
- Πλήρης - σταθερή εργασία, με μείωση του εργάσιμου χρόνου, προσαρμογή των οργανικών συνθέσεων (με κατάργηση του ν. 4150/2013) στις αυξημένες ανάγκες των πλοίων και της προστασίας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.
- Ουσιαστική προστασία των ανέργων, αύξηση του επιδόματος ανεργίας στα 600 ευρώ για όλους τους ανέργους, για όσο διαρκεί η ανεργία. Πλήρης και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ανέργων και των οικογενειών τους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
- Αμεση επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι ναυτεργάτες από ΝΑΤ/ΕΦΚΑ σε κύριες - επικουρικές συντάξεις και εφάπαξ.
- Διαγραφή των χρεών όλων των εργατικών οικογενειών.
Το ΠΑΜΕ με ανακοίνωση της Εκτελεστικής Γραμματείας στηρίζει τη 48ωρη πανελλαδική απεργία, καλώντας ταυτόχρονα Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, Συνδικάτα και διεθνείς συνδικαλιστικές οργανώσεις να εκφράσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στον κλάδο των ναυτεργατών.
ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου