Μπορεί να μην μας αρέσει, καθώς καταρρίπτει τη… μεγάλη ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας ως σύγχρονη ισχυρή χώρα με μεγάλους φίλους και συμμάχους, αλλά ο Ερντογάν έχει ήδη καταφέρει να ανεβάσει τη χώρα του σε άλλη κατηγορία.
Η Τουρκία «παίζει» στο γήπεδο των μεγάλων, συνδιαλέγεται και διαπραγματεύεται μαζί τους αντιμετωπίζοντας την Ελλάδα σαν ένα χαλίκι στο παπούτσι της, το οποίο έχει αποφασίσει να βγάλει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Μια ακόμη διαπίστωση που δεν είναι ευχάριστη για την Ελλάδα έχει να κάνει με το γεγονός ότι έχει μετατραπεί σε αντικείμενο του παζαριού της Τουρκίας με τους μεγάλους. Έτσι τουλάχιστον βλέπει την Ελλάδα ο Ερντογάν ή αυτή η εικόνα έχει επιτρέψει η ελληνική πολιτική ηγεσία να διαμορφωθεί.
Τέλος, μια επιπλέον οδυνηρή διαπίστωση είναι ότι η χώρα, εξαιτίας παραλείψεων, αδιαφορίας και εσφαλμένων επιλογών δεκαετιών, δεν είναι σήμερα επαρκώς προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει με αποκλειστικά δικές της δυνάμεις την τουρκική στρατιωτική απειλή, η οποία προβάλλει απροσχημάτιστα.
Ο Ερντογάν ενημερώνει
Οι (υποτιθέμενες) αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας δεν πτοούν την τουρκική ηγεσία, η οποία ενημερώνει, μέσα από δημοσιεύματα, ότι σκοπεύει να συνεχίσει τις θαλάσσιες έρευνες μέχρι το σημείο των χωρικών υδάτων (6 μίλια) των ελληνικών νησιών.
Όπως γράφει η φιλοκυβερνητική εφημερίδα «Γενί Σαφάκ»:
«Το ερευνητικό πλοίο “Oruc Reis”, χωρίς να επηρεάζεται από την κλιμακούμενη ένταση μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας στην ανατολική Μεσόγειο, συνεχίζει τις δραστηριότητές του.
Το πλοίο, το οποίο μέχρι τώρα έχει ερευνήσει μία περιοχή μεγαλύτερη από 2.000 τ.χλμ., θα συνεχίσει τα καθήκοντά του έως τις 12 Σεπτεμβρίου.
Στη δεύτερη και τρίτη φάση των εργασιών του θα χαράξει την πορεία του προς τον Βορρά και θα ερευνηθούν συνολικά 15.000 τ.χλμ. μέχρι εκεί που τελειώνουν τα χωρικά ύδατα Καστελλόριζου και Ρόδου».
Η εν λόγω ανακοίνωση των τουρκικών προθέσεων δεν απευθύνεται τόσο στην Αθήνα όσο προς τον διεθνή παράγοντα, τον οποίο η Άγκυρα καλεί είτε να οδηγήσει την ελληνική κυβέρνηση στο τραπέζι ενός εφ’ όλης της ύλης διαλόγου είτε να αναλάβει τη διαχείριση του πολιτικού κόστους που συνεπάγεται μια θερμή ελληνοτουρκική αντιπαράθεση.
Ο Ερντογάν δείχνει για την ώρα να αγνοεί τις εκκλήσεις για αποκλιμάκωση από πλευρά της Ουάσιγκτον και τις απειλές της Κομισιόν ότι θα προχωρήσει σε κυρώσεις εναντίον της Άγκυρας εάν η χώρα του δεν αλλάξει… ρότα.
«Είναι αστείο»…
Ο Ερντογάν ακόμη μία φορά τα τελευταία 24ωρα μίλησε απαξιωτικά για την Ελλάδα αφήνοντας να εννοηθεί ότι αυτή δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της και πως είναι μια απλή μαριονέτα στα χέρια ξένων συμφερόντων που αντιμάχονται την τουρκική περιφερειακή ισχύ, η οποία ανατέλλει:
«Είναι αστείο», είπε, «να βλέπεις μια χώρα που πνίγεται σε μια κουταλιά νερό να θέλει να πλήξει την Τουρκία στη διεθνή αρένα, (…) πλέον ό,τι και να κάνουν δεν μπορούν να μας σταματήσουν. Κουραστήκαμε με αυτό το παιχνίδι σκιών. Είναι αστείο (άλλες χώρες) να χρησιμοποιούν την Ελλάδα, που είναι ανίκανη, ως δόλωμα κατά μίας περιφερειακής και παγκόσμιας δύναμης όπως η Τουρκία».
Στο ίδιο μοτίβο και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου αναφέρθηκε στην ανατολική Μεσόγειο υποστηρίζοντας ότι η τροφοδότηση της έντασης στην περιοχή θα βλάψει μόνο την Ελλάδα.
Σύμφωνα με τη «Σαμπάχ», ο Τούρκος ΥΠΕΞ δήλωσε πως η χώρα του είναι υπέρ του διαλόγου «σχετικά με τα δικαιώματα και τους πόρους της Μεσογείου», ενώ σε ό,τι αφορά τη «στρατιωτικοποίηση» του Καστελλόριζου είπε πως «εάν υπάρχουν όπλα που υπερβαίνουν το όριο, η Ελλάδα θα χάσει».
Τουρκικό «δίκαιο»
Ο τρόπος με τον οποίο βλέπει τα πράγματα η Τουρκία σχετικά με τα ελληνοτουρκικά συνοψίζεται σε πρόσφατη επιστολή του μόνιμου αντιπροσώπου της Τουρκίας στον ΟΗΕ Φεριντούν Σινιρλίογλου προς τον γ.γ. του Οργανισμού. Στην εν λόγω επιστολή ο Σινιρλίογλου υποστηρίζει ότι:
● Η συμφωνία Ελλάδας – Αιγύπτου της 6ης Αυγούστου αποδεικνύει την αναξιοπιστία της Ελλάδας, καθώς υπογράφτηκε μια μέρα πριν από την ανακοίνωση της διαδικασίας ενός ελληνοτουρκικού διαλόγου.
● Τα θέματα αυτού του διαλόγου είχε συμφωνηθεί κατόπιν απαίτησης της ελληνική πλευράς να κρατηθούν μυστικά, πράγμα που σημαίνει ότι αντικείμενο των συνομιλιών δεν θα ήταν μόνο η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στην ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο.
● Παρότι, κατά την Τουρκία, η ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία δεν ισχύει, εν τούτοις αποδεικνύει – σύμφωνα πάντα με την επιστολή Σινιρλίογλου – ότι η Ελλάδα, μ’ αυτήν τη συμφωνία, αποδέχεται πως η Κρήτη, αν και είναι το πέμπτο μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου, δεν διαθέτει πλήρη επήρεια σε ΑΟΖ. Και αν αυτό ισχύει για την Κρήτη, τότε προφανώς ισχύει και για τη Ρόδο, το Καστελλόριζο και τα υπόλοιπα ελληνικά νησιά.
Περίεργες επιλογές
Η τουρκική επιχειρηματολογία, όσο κι αν ενοχλεί, δεν είναι έωλη. Βασίζεται σε δεδομένα που έχουν διαμορφώσει αποφάσεις και αδράνειες δεκαετιών της Αθήνας και «περίεργες» επιλογές της σημερινής κυβέρνησης.
Ως προς αυτές τις περίεργες επιλογές η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να πληροφορήσει τον ελληνικό λαό:
1. Ποιο ήταν το αντικείμενο της ελληνοτουρκικής συμφωνίας για το πλαίσιο του διαλόγου υπό γερμανική εποπτεία που θα ανακοινωνόταν αν δεν είχε υπάρξει η ελληνική «μονομερής ενέργεια» της συμφωνίας με την Αίγυπτο;
2. Ποιες δυνάμεις ήταν αυτές που «βοήθησαν» ώστε να ξεπεραστούν προβλήματα 15 ετών που εμπόδιζαν την υπογραφή ελληνοαιγυπτιακού συμφώνου για την ΑΟΖ;
3. Πώς θα αντιμετωπιστεί η «τρύπα» της μειωμένης επήρειας των νησιών (Κρήτης, Καστελλόριζου, Ρόδου κ.λπ.) που άφησε το ελληνοαιγυπτιακό σύμφωνο; Ή μήπως γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο υπογράφτηκε;
Δεν είναι μυστικό. Μια ματιά στην ιστορία της χώρας είναι αρκετή για να διαπιστώσει κάποιος ότι η Ελλάδα από την ημέρα της ύπαρξής της ως ανεξάρτητου κράτους αξιοποιήθηκε ως μοχλός (για να μην πούμε ως μαριονέτα) στα χέρια των «προστατών» της.
Με αυτόν τον τρόπο η χώρα διπλασίασε την έκτασή της όταν οι μεγάλοι… χειρουργούσαν τον «μεγάλο ασθενή», αλλά και ακρωτηριάστηκε με την Καταστροφή και τον ξεριζωμό από τη Μικρά Ασία όταν επίσης οι μεγάλοι αποφάσισαν να «ποντάρουν» στον «εκσυγχρονιστή» Ατατούρκ.
Στην προκειμένη περίπτωση, σε ό,τι αφορά την τελική στάση των μεγάλων έναντι της Τουρκίας, η «μπίλια» δεν έχει «καθίσει» ακόμη…
Του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου