«Εγώ πάντα θα είμαι στο πλευρό αυτών που δεν έχουν τίποτα... »

85 χρόνια συμπληρώθηκαν από τη δολοφονία του Ισπανού ποιητή Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα από τους φασίστες του στρατηγού Φράνκο, ένα μήνα μόλις μετά την έναρξη του ισπανικού εμφυλίου. 

Το έργο του απαγορεύτηκε στην Ισπανία μέχρι το 1953, όπου έκανε την επανεμφάνισή του, λογοκριμένο. Μόνο μετά το θάνατο του Φράνκο, το 1975, έγινε δυνατό να συζητηθούν δημόσια το έργο και ο θάνατός του. 
Το σώμα του δεν έχει βρεθεί ακόμα...

Στα μόλις 38 χρόνια της ζωής του, ο μεγάλος Ισπανός ποιητής πρόλαβε να δημιουργήσει ένα σπουδαίο έργο, που διακρίνεται από βαθιά νοήματα, πανανθρώπινη δυναμική, αμεσότητα και λυρισμό. «Τραγούδησε» την αγάπη αλλά και το θάνατο. 

Μίσησε το δεσποτισμό και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ορθωσε το ανάστημά του σε κάθε μορφή αδικίας.  

«Εγώ πάντα θα είμαι στο πλευρό αυτών που δεν έχουν τίποτα και στους οποίους δεν επιτρέπεται καν να απολαύσουν ειρηνικά το τίποτα που έχουν», έλεγε.

Στα χρόνια της δημοκρατικής Ισπανίας επιλέγει να επιστρέψει στον τόπο του και να στρατευθεί ενεργά. Του ανατέθηκε από το υπουργείο Παιδείας να δημιουργήσει έναν περιοδεύοντα φοιτητικό θίασο, την «Μπαράκα» (Η Παράγκα), που γύρισε όλη την Ισπανία και έδωσε παραστάσεις σε μικρές πόλεις, χωριά και πανεπιστήμια. 

Το Δεκέμβρη του 1934, το ανέβασμα της «Γέρμα» προκάλεσε την αντίδραση των φασιστών. Εγιναν επεισόδια στο θέατρο, ενώ ο ποιητής μπήκε στο στόχαστρό τους. 
Οι φασίστες απήγαγαν τον «ενοχλητικό» και παγκόσμιας εμβέλειας ποιητή και τον δολοφόνησαν, πυροβολώντας τον πισώπλατα, στις 19 Αυγούστου 1936. Μια μέρα πριν είχε εκτελεστεί ο γαμπρός του, που ήταν δήμαρχος της Γρανάδα.

Τα παραπάνω δεν είναι άγνωστα. Εκφράζονται στο έργο του. Η ζωή και ο χαμός του εξακολουθούν και συγκινούν μέχρι τις μέρες μας. Και είναι πραγματικά θλιβερή η προσπάθεια ορισμένων να αποσιωπήσουν το μεγαλείο τέτοιων ανθρώπων, να παραγράψουν την ιστορία τους, παρουσιάζοντας τη δολοφονία του Λόρκα ως «τιμωρία» για προσωπικές επιλογές στη ζωή του, που δεν αφορούν κανέναν, και όχι ως συνέπεια της πολιτικής σκέψης και δράσης του. 

Οταν μάλιστα αυτά ακούγονται από τις συχνότητες της κρατικής ραδιοφωνίας, είναι και απαράδεκτα.

Για εμάς μένουν ζωντανά τα λόγια των συναδέλφων του ποιητών, ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του, στο δεύτερο συνέδριο των συγγραφέων:  

«Στ' όνομά σου, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, που πέθανες στην Ισπανία για τη λευτεριά του ζωντανού λόγου, εμείς, οι ποιητές από πολλές χώρες του κόσμου, που μιλάμε και γράφουμε σε διάφορες γλώσσες, ορκιζόμαστε εδώ πέρα, όλοι μαζί, πως τ' όνομά σου δε θα ξεχαστεί ποτέ πάνω στη Γη, και στ' όνομά σου, όσο που θα υπάρχει τυραννία και καταπίεση να τις καταπολεμήσουμε, όχι μονάχα με το λόγο μα και με τη ζωή μας».


ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ