Χάλκη - Νησί με υπέροχο κλίμα και ευγενικούς ανθρώπους, λειτουργεί ως "ησυχαστήριο ψυχής και σώματος

Η Χάλκη είναι ένα ελληνικό νησί του νοτιοανατολικού Αιγαίου στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Δωδεκανήσων με 313 κατοίκους (απογραφή 2001). 




Βρίσκεται 5 μίλια δυτικά από το ακρωτήριο Αρμενιστής της Ρόδου, ΝΑ. της Τήλου στο ΒΑ. Καρπάθιο πέλαγος. 

Η επιφάνεια του νησιού είναι 28 τ.χλμ. με ανάπτυγμα ακτής 34 χιλιομέτρων.

Είναι ένα μικρό ορεινό νησί με χρυσές αμμουδιές-είναι ιδανική για αυτούς που θέλουν να κάνουν διακοπές μακριά από το άγχος της πόλης. Νησί με υπέροχο κλίμα και ευγενικούς ανθρώπους, λειτουργεί ως "ησυχαστήριο ψυχής και σώματος.

Ο μοναδικός οικισμός της Χάλκης, το Νημποριό, είναι το λιμάνι και η πρωτεύουσα του νησιού.

Αμφιθεατρικά χτισμένο στους πρόποδες του βουνού, αποτελείται από ψηλά, διώροφα και τριώροφα αναπαλαιωμένα αρχοντικά που πραγματικά αποτελούν έναν απαράμιλλο σε ομορφιά παραδοσιακό οικισμό. Η πόλη έχει μία αρχοντική ομορφιά που φανερώνει δείγματα περασμένης ακμής - αξίζει να περπατήσετε στα σοκάκια της.

Το νησί προσφέρετε για ήσυχες διακοπές με πεζοπορία όπου μπορείτε να ανακαλύψετε τα περίπου 360 ερημοκλήσια (στυλωμένα και μη), καθώς και τα απομεινάρια ενετικού κάστρου, στους πρόποδες του οποίου κοιμάται η αρχαία πρωτεύουσα του νησιού, το Χωριό.

Ιστορία της Χάλκης

 Χάλκη κατοικείται από την προϊστορική εποχή. Για την προέλευση της ονομασίας της η επικρατέστερη εκδοχή είναι πως ονομάστηκε έτσι από τη λέξη «κάλχη» ή «χάλκη», που σημαίνει πορφύρα. 

Η άλλη εκδοχή είναι πως πήρε το όνομά της από τα ορυχεία επεξεργασίας χαλκού που υπήρχαν εκεί στην αρχαιότητα. 
Ο γεωγράφος Στράβων αναφερόταν στη Χάλκη ως «Χάλκια», ενώ ο Θουκυδίδης την ονομάτιζε «Χάλκη».

Σύμφωνα με τη μυθολογία, οι Τιτάνες ήταν οι πρώτοι κάτοικοι. Οι Πελασγοί έζησαν στο νησί για πολλά χρόνια, αφήνοντας πίσω τους πολλά χτίσματα. Τους διαδέχθηκαν οι Κάρες,οι Δωριείς και αργότερα οι Φοίνικες. 

Η βασίλισσα της Χάλκης η Αρετάνασσα, έζησε στη Χάλκη και μετά την εξόρισαν στην Κάρπαθο όπου αυτοκτόνησε όταν έμαθε για το θάνατο του συζύγου της. 
Απομεινάρια 3 ναών προς τιμήν του θεού Απόλλωνα υπάρχουν ακόμα στην τοποθεσία Πευκιά.

 Κατά την εποχή της ακμής του Αθηναϊκού κράτους, βρίσκουμε τη Χάλκη να πληρώνει κι αυτή το συμμαχικό φόρο. Στους ιστορικούς χρόνους φέρεται κατά καιρούς ως υποτελής της Καμίρου, ενώ αναφέρεται ως σύμμαχος των Αθηναίων στους φορολογικούς καταλόγους της Δηλίου Συμμαχίας, πράγμα που σημαίνει ότι είχε ανεξάρτητη διοικητική υπόσταση σ' εκείνη τη χρονική περίοδο. Αργότερα φαίνεται να εξαρτάται και πάλι από την Κάμιρο. 

Κι ακολουθεί την ακμή και την παρακμή της Ρόδου στους αιώνες που ακολουθούν. Τον 7ο αιώνα το νησί κυριεύουν οι Άραβες μέχρι το 825 οπότε και απελευθερώνεται. 

Οι Βενετοί και Γενοβέζεοι καταφτάνουν το 1204 και επισκευάζουν την αρχαία ακρόπολη, χτίζοντας ταυτόχρονα φρούριο στο νησάκι της Αλιμιάς.

 Κατά τον 14ο αιώνα οι Ιππότες της Ρόδου παραχώρησαν τη Χάλκη ως φέουδο στην οικογένεια Assanti από την Ischia. Τότε έχτισαν και το Κάστρο τους πάνω στα ερείπια της αρχαίας ακρόπολης. Ανάμεσα στα οικόσημα σώζεται το οικόσημο του Μεγάλου Μαγίστρου D' Aubusson (1476-1530), ο οποίος αναστήλωσε το φρούριο μετά από καταστροφική επιδρομή που δέχτηκε η Χάλκη από τους Βενετούς. 

Στο κάστρο κατέφευγε ο πληθυσμός σε περίπτωση επιδρομής.

Το 1523 τη Χάλκη την κυριεύουν οι Τούρκοι. Παίρνει μέρος στην επανάσταση του 1821. 

Κυριεύεται από τους Ιταλούς το 1912 και ενσωματώνεται μετά στην Ελλάδα μαζί με τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα. Από τα μέσα του 19ου αιώνα η τουρκοκρατούμενη Χάλκη φτάνει στο απόγειο της ακμής της. 

Μαζί με την Σύμη, την Κάλυμνο, το Καστελόριζο, αναπτύσσουν το εμπόριο και τη σπογγαλιεία. Ιδρύονται σχολεία και το μορφωτικό επίπεδο του πληθυσμού σημειώνει κατακόρυφη άνοδο. 

Στα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας και κατά την ιταλοκρατία τα πατροπαράδοτα προνόμια καταργούνται, πλήττεται το εμπόριο κι η σπογγαλιεία κι αρχίζει η αιμορραγία της μετανάστευσης.

Το 1912 η Χάλκη, όπως κι όλα τα Δωδεκάνησα περιέρχεται υπό ιταλική κυριαρχία, στρατιωτική αρχικά και πολιτική μετά το 1923.

Κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου η Χάλκη δοξάστηκε χάρη στους αγώνες και το αίμα άξιων τέκνων της, όπως ο υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος και ο λοχαγός Διογένης Φανουράκης. 

Το νησί έχει ενταχθεί στο κοινοτικό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών NATURA 2000 ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ).

ΠΗΓΗ.  dimoschalkis