Ο κυρ-Παντελής δεν είναι ένα φανταστικό πρόσωπο.....

Ο κυρ-Παντελής δεν είναι ένα φανταστικό πρόσωπο.

Όλοι έχουμε έναν κυρ-Παντελή δίπλα μας έτοιμο ακόμα και να σκοτώσει για να βρει ‘το δίκιο’ του.

Ο κυρ-Παντελής θα κάνει τα πάντα για να περιφρουρήσει την ‘ασφάλεια’ του, την οικογένεια του, τα παιδιά του, θα τους ρίξει και ξύλο «για το καλό τους».

Ο κυρ-Παντελής άμα δει να κλωτσάνε άνθρωπο στη μέση του δρόμου δεν θα πάει να τον σώσει, θα το τραβήξει βίντεο για να το ποστάρει στο facebook και θα συνεχίσει τη μέρα του.

Για τον κυρ-Παντελή δεν μετράνε οι αξίες, μετράει μόνο η ύλη, το παραδάκι να πέφτει, να ναι αυτός καλά και μακριά από τον κ@λο του κι ας είναι και πέντε μέτρα.
Ο κυρ-Παντελής σταυροκοπιέται στην Παναγιά και το βλέπει σαν ‘ρουσφέτι’.

Ο κυρ-Παντελής δεν χαίρεται με τη χαρά σου, την εποφθαλμιά, όπως το έγραψε ο Γιάννης Αγγελάκας στο ‘Αιρετικό’

«Ποιος σκαλίζει το σκοτάδι στην ψυχή μου κι όταν χαίρομαι ποιος κλαίει ποιος παλεύει να μισήσω το κορμί μου κι όταν τ’ αγαπάω ποιος φταίει ποιος φρενάρει και ρημάζει τη ζωή μου κι όταν προχωράω ποιος κλαίει ποιος ζητά να χαμηλώσω τη φωνή μου κι αν του τ’ αρνηθώ ποιος φταίει ….»

Ο κυρ-Παντελής θα δικαιολογήσει τις πράξεις του και θα προχωράει ήσυχος, χωρίς τύψεις γιατί φροντίζει να μην σκέφτεται, να μην προβληματίζεται.

Ο κυρ-Παντελής κρύβεται πίσω από τον όχλο, βγαίνει μπροστά για να δώσει τη δική του κλωτσιά «πάρε κι από μένα μία κάθαρμα’ και μετά επιστρέφει στη βολική αγκαλιά του όχλου.

ΒΙΝΤΕΟ.

 Στίχοι: Πάνος Τζαβέλας
Μουσική: Πάνος Τζαβέλας
Πρώτη εκτέλεση: Πάνος Τζαβέλας
Άλλες ερμηνείες: Magic de Spell

Έντιμε άνθρωπε, κυρ-Παντελή,
έχεις κατάστημα κάπου στη γη.
Πουλάς εμπόρευμα, βγάζεις λεφτά
πολλά λεφτά, πολλά λεφτά.

Τις Κυριακές πρωί στην εκκλησιά
σταυροκοπιέσαι στην Παναγιά.
Έντιμε άνθρωπε, κυρ-Παντελή,
έχεις και σύζυγο, κόρη, παιδί,
μοντέρνα έπιπλα, έγχρωμη TV,
τρως τροφή πνευματική.
Μακριά από κόμματα μην βρεις μπελά,
"Πατρίς, θρησκεία και φαμελιά".

Έντιμε άνθρωπε, κυρ-Παντελή,
τι κι αν πεθαίνουνε πάνω στη γη
χιλιάδες άνθρωποι χωρίς ψωμί,
μαύροι, λευκοί ή κίτρινοι;
Ο γιος σου μοναχά να ’ναι καλά
ν’ αφήσεις τ’ όνομα και τον παρά.
Έντιμε άνθρωπε, κυρ-Παντελή,
σκεύρωσες, σάπισες στο μαγαζί.

Τη νιότη ξόδεψες και την ορμή
για τη δραχμή, για το πετσί.
Δίπλα σου τ’ όνειρο, η ζωή και το φως
μα εσύ στο κουφάρι σου κλεισμένος εντός.
Ξέρεις πως δώσανε, κυρ-Παντελή,
άλλοι τα νιάτα τους και τη ζωή
να γίνει τ’ όνειρο φέτα ψωμί
να φας κι εσύ, κυρ-Παντελή;
Κι εσύ τι έδωσες, κυρ-Παντελή;
Πες μας τι έκανες σ’ αυτή τη γη.

Πες μας τι άφησες κληρονομιά
που να εμπνέει τη νέα γενιά.
Έντιμε άνθρωπε, κυρ-Παντελή,
έντρομε, άβουλε, συ φασουλή,
βρώμισες τ’ όνειρο και την ψυχή,
άδειο πετσί χωρίς πνοή.

Έντιμοι άνθρωποι, νέα γενιά,
θάψτε τους έντιμους μες στα σπαρτά
κι αυτούς που φτιάξανε τον Παντελή
σκουλήκι άχρηστο σ’ αυτή τη γη.


ΠΗΓΗ. 1.  3pointmagazine.gr
              2. google.com 
              3. stixo-mythia