ORIENT EXPRESS - ΕΝΑ ΤΡΑΙΝΟ, ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

                      ORIENT EXPRESS: Ο ΧΡΥΣΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΟΥ ΤΡΑΙΝΟΥ

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ 

1814: Ο Τζορτζ Στέφενσον (George Stephenson 09/06/1781 – 12/08/1848) Άγγλος μηχανικός και εφευρέτης κατασκευάζει την πρώτη ατμάμαξα, η οποία μπορούσε να σύρει εκτός από το δικό της βάρος και συρμό. 

The Rocket

1825: Εγκαθιστά την πρώτη σιδηροδρομική γραμμή με ατμάμαξες μεταξύ Στόκτον - Ντάρλινγκτον.

1829: Ο Στέφενσον τελειοποιεί την ατμάμαξα την οποία ονομάζει “Rοcket” και καταρρίπτει το ρεκόρ ταχύτητας με 32 Km/h.

1830: Εγκαινιάζεται η γραμμή Λίβερπουλ - Μάντσεστερ όπου εφαρμόζεται η τεχνική του.

ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ORIENT EXPRESS

Έχουν περάσει περίπου 40 χρόνια από τότε και σχεδόν σε όλη την Ευρώπη λειτουργούν κρατικές σιδηροδρομικές γραμμές.
Τα μεγάλα ευρωπαϊκά σιδηροδρομικά δίκτυα δέχονται πιεστικά αιτήματα των χρηστών τους, προκειμένου να τους παρέχονται ενιαίες σιδηροδρομικές υπηρεσίες με διεθνή κριτήρια.

Αυτό στη αρχή πραγματοποιείται με μετεπιβιβάσεις στα σύνορα κάθε χώρας, με αποτέλεσμα η διάρκεια των διεθνών ταξιδιών να είναι πολύ μεγάλη και η συσσωρευμένη κούραση των επιβατών απίστευτη και το κόστος εξαιρετικά βαρύ.

1868: Αυτή τη χρονική στιγμή εμφανίζεται ένας νεαρός Βέλγος Georges Nagelmackers. 

Georges Nagelmackers

Γεννημένος στη Λιέγη στις 24/06/1845 (πέθανε στο Villepreux της Γαλλίας στις 08/10/1905) από μια οικογένεια των τραπεζιτών με συμφέροντα στους σιδηροδρόμους και στενούς δεσμούς με το βασιλιά Λεοπόλδο Β’ του Βελγίου, ο Nagelmackers εκπαιδεύτηκε ως πολιτικός μηχανικός.

Σαν νέος ερωτεύεται τη ξαδέλφη του και επειδή δεν βρίσκει ανταπόκριση στα συναισθήματά του, η οικογένεια του, τον παροτρύνει να ταξιδέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής προκειμένου να ξεφύγει, αλλά και να επεκτείνει περαιτέρω τις επαγγελματικές σπουδές του. 

Εκεί με την τεχνική κατάρτιση του (που προερχόταν από τον τίτλο του Μηχανικού Μεταλλείων), μελετά το σύστημα που είχε δημιουργήσει η αμερικανική εταιρία “Pullman Express”, η οποία διεξήγαγε σιδηροδρομικές μεταφορές μεταξύ των ανατολικών ακτών προς τις δυτικές των Ηνωμένων Πολιτειών.

Από την έρευνα που διεξήγαγε «ανακαλύπτει» ότι η εταιρία μετακινεί τους επιβάτες της από τις ΗΠΑ προς τον γειτονικό Καναδά, χωρίς μετεπιβίβαση στα σύνορα, με αμαξοστοιχίες αποτελούμενες από κλινάμαξες και κομψές τραπεζαρίες.

Στο Νέο Κόσμο (Ηνωμένες Πολιτείες) παραμένει συνολικά 10 μήνες και επιστρέφοντας στην Ευρώπη, έχει πειστεί ότι υπάρχει πρόσφορη αγορά για υπηρεσίες τύπου Pullman και στη γηραιά Ήπειρο.

1872: Αντιγράφοντας την αμερικανική ιδέα του George Pullman και στη προσπάθεια του να την εφαρμόσει βελτιωμένη στη γηραιά ήπειρο, τον Οκτώβριο του 1872, ιδρύει στις Βρυξέλλες την πρώτη κοινοπραξία με την ονομασία Compagnie Internationale des Wagons-Lits (CIWL), μια εταιρία για την εκμετάλλευση κλιναμαξών των σιδηρόδρομων της Ευρώπης.

Ωστόσο, το ξέσπασμα του γάλλο-πρωσικού πολέμου, καθυστερεί την ανάθεση μιας σύμβασης παραχώρησης, από τη βελγική κυβέρνηση και τη δημιουργία της πρώτης υπηρεσίας μεταφοράς κλιναμαξών.

ΤΟ ORIENT EXPRESS ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ 

Το πρώτο "Express d' Orient" του 1882

1882: Την Τρίτη 10 Οκτωβρίου 1882 λίγο μετά τις 18:30 το πρώτο "Express d' Orient" αναχωρεί από το σταθμό του Παρισιού Gare de l’ Εst με προορισμό τη Βιέννη. 
Εκεί όπου φθάνει την επόμενη μέρα στις 23:20. 

Το ταξίδι της επιστροφής από την Βιέννη ξεκίνησε την Παρασκευή 13 Οκτώβρη 1882 στις 16:40 - όπως είχε προγραμματιστεί – και έφθασε στο Gare de Strasbourg στις 20:00 του Σαββάτου 14 Οκτωβρίου 1882.

Η σύνθεση της αμαξοστοιχίας με συνολικό βάρος 101 τόνους αποτελείται από:

• Σκευοφόρος
• Κλινάμαξα 16 κλινών (με φορεία)
• Κλινάμαξα 14 κλινών (3 αξόνων)
• Όχημα Restaurant 
• Κλινάμαξα 14 κλινών (3 αξόνων)
• Κλινάμαξα 14 κλινών (3 αξόνων)
• Σκευοφόρος

Το μενού του πρώτου ταξιδιού περιελάμβανε:

• Στρείδια
• Σούπα με ιταλικά ζυμαρικά
• Καλκάνι με πράσινη σάλτσα
• Α la chasseur κοτόπουλου
• Φιλέτο μοσχάρι με πατάτες château
• Κυνήγι chaud-froid
• Μαρούλι
• Πουτίγκα σοκολάτας 
• Μπουφέ με επιδόρπια

1883: Ο δαιμόνιος Georges Nagelmackers, προκειμένου να δώσει μια νέα ώθηση στο μεταφορικό έργο της Εταιρίας του (διαφήμιση της εποχής) στις 4 Οκτωβρίου 1883 δρομολογεί μια αμαξοστοιχία από το Παρίσι μέχρι τη μακρινή Ρουμανία και προσκαλεί 40 επιφανείς επιβάτες, όπως το βασιλιά της Ρουμανίας Κάρολο, το Σουλτάνο Abdul Hamid II (τότε κυβερνήτης της Τουρκίας), και τον δημοσιογράφο Henri Stefan Opper de Blowitz, ανταποκριτή των λονδρέζικων «Times», ο οποίος θα διάνθιζε τις ανταποκρίσεις του με συνεντεύξεις των μεγάλων προσωπικοτήτων.

Αυτή είναι η πρώτη διηπειρωτική διαδρομή που πραγματοποιεί το «Express d' Orient» με αρχικό σταθμό τον Gare de l'Est του Παρισιού και προορισμό το Giurgiu της Ρουμανίας. 

Η διαδρομή που ακολουθείται είναι μέσω Μονάχου και Βιέννης. 

Από το Giurgiu οι επιβάτες μεταφέρονται με πλοιάρια σε όλο το μήκος του Δούναβη στο Ruse της Βουλγαρίας.

Από εκεί παίρνουν άλλο τραίνο για τη Βάρνα, και ολοκληρώνουν το ταξίδι τους στην Κωνσταντινούπολη (έτσι ονομαζόταν ακόμα τότε) με πλοίο. 

Ο συγγραφέας Edmond που συμμετείχε στο παρθενικό αυτό διηπειρωτικό ταξίδι, γράφει αυτές τις ενθουσιώδεις γραμμές: 

«Τις τελευταίες δεκατρείς ημέρες, ταξίδεψα μέχρι την Κωνσταντινούπολη, επιμορφούμενος και ψυχαγωγούμενος, επέστρεψα όχι κουρασμένος και έτοιμος να φύγω πάλι αύριο, αν μου ζητηθεί, με το ίδιο βαγόνι για τη Μαδρίτη ή την Αγία Πετρούπολη.

Και σημειώστε ότι είχαμε στη Ρουμανία (την Γαλλία της Ανατολής) μία στάθμευση είκοσι τεσσάρων ωρών και παρακολουθήσαμε τα εγκαίνια ενός θερινού ανακτόρου στα Καρπάθια Όρη, πήραμε το τσάι με το βασιλιά και τη βασίλισσα και είχαμε ένα πολυτελές συμπόσιο στο Πινιόν (Pignon) του Βουκουρεστίου»

1891: Το τρένο μετονομάζεται επίσημα Όριεντ ή Οριάν Εξπρές (Οrient Express = Εξπρές της Ανατολής). 

Η εταιρία (CIWL) οργανώνει διεθνείς συναντήσεις για να εξασφαλίσει τη διέλευση και τα δρομολόγια των αμαξοστοιχιών των και συνάπτει συμμαχίες (όπως με την Grands Express Européens) για να κυκλοφορεί στις δικές τους διαδρομές.

Οι συρμοί της εταιρείας διασχίζουν πλέον ολόκληρη την Ευρώπη καθώς Λισαβόνα, Βενετία, Λονδίνο και Βερολίνο είναι εντός του κανονικού εύρους των Ευρωπαϊκών σιδηροδρομικών γραμμών, αλλά επεκτείνονται και σε άλλες ηπείρους και μέρη τόσο μακρινά όσο το Βλαδιβοστόκ ή η Βαγδάτη, που επιτυγχάνεται μέσω του Trans-Siberian (Ρώσικο δίκτυο) και του Taurus Express (Τουρκικό δίκτυο μεταξύ Κωνσταντινούπολης και Βαγδάτης). 

Η ΑΜΑΞΟΣΤΟΙΧΙΑ 

Η σύνθεση της αμαξοστοιχίας αποτελείται από αρκετές κλινάμαξες ένα ή δυο τραπεζαρίες/εστιατόρια, ένα πιάνο-μπαρ που συνήθως τοποθετείται στο μέσον της σύνθεσης που ανάγει το Orient Express σαν ένα τρένο πολυτελείας. 

Κάτοψη του βαγονιού πιάνο-μπαρ

Οι Γάλλοι σεφ, τα φρέσκα προϊόντα, τα υπέροχα κρασιά και παλαιωμένα οινοπνευματώδη ποτά, εξασφαλίζουν ένα εξαιρετικό ταξίδι. 

Αν και το προσωπικό είναι από τα πολύ υψηλής ποιότητας, ιδιαίτερη προσοχή έχει δοθεί στην κατασκευή των οχημάτων. 

Εργαστήρια από την Αγγλία, Γαλλία, Βέλγιο, Πολωνία και την Αυστρία έχουν συγκεντρώσει τα πολύτιμα υλικά που απαιτούνται για αυτά τις θρυλικές άμαξες.

Η διακόσμηση των εσωτερικών χώρων ανατέθηκε σε διάσημους σχεδιαστές, οι οποίοι χρησιμοποίησαν την φαντασία τους για να ενσαρκώσει το ταξιδιωτικό σύμβολο της Art Deco.

Με έμπνευση την "Côte d' Azur" (Γαλλική Ριβιέρα) επενδύθηκαν τα εσωτερικά του τοιχώματα με μπλε υαλοπίνακες από Lalique, δεμένοι με σημύδα από τη Φινλανδία από τον René Prou και να φωτίζονται με γυαλισμένο χάλκινο φωτισμό. 

Χωρίς δισταγμό μπορεί να ονομάζεται: "Το πιο όμορφο τρένο στον κόσμο".

Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ORIENT EXPRESS

Ο θρύλος του Orient Express θα επιζούσε περισσότερο από έναν αιώνα, για να εμπνεύσει συγγραφείς, σκηνοθέτες, να φιλοξενήσει εξέχουσες προσωπικότητες και να καταστεί συνώνυμο της ταξιδιωτικής πολυτέλειας. 

Όλη η αφρόκρεμα των αρχών του περασμένου αιώνα ταξίδευε με ταχύτητα μέσα σε υπερπολυτελή βαγόνια στη Βιέννη, στο Βουκουρέστι ακόμη και στην Κωνσταντινούπολη, που τότε ήταν ο απόλυτος ταξιδιωτικός προορισμός. 

Πάντως τα δυο κομβικά σημαία της θρυλικής ιστορίας του είναι ο αρχικός σταθμός Gare de l'Est του Παρισιού και ο τερματικός στην Κωνσταντινούπολη ο Sirkezi Station  

Gare de l'Est

Sirkezi Station

Στα οχήματα του Orient Express συναντά κανείς μια κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα και ανθρώπους της jet set της εποχής όπως: η Princess Royal Victoria, η κατάσκοπος Μάτα Χάρι, ο Ρώσος θεατρικός παραγωγός και κριτικός τέχνης Σεργκέι Ντιαγκίλεφ ή ο μυστικός πράκτορας Λώρενς της Αραβίας κλπ.

Η εταιρία δεν έχει πρόβλημα να σταματήσει ένα τρένο στη μέση της Ρουμάνικης υπαίθρου για να μπορέσει «παίξει» τον μηχανοδηγό "η Αυτού Μεγαλειότης του Βασιλιά Φερδινάνδου της Ρουμανίας"

Ένα θύμα της ίδιας της επιτυχίας του, το Orient Express είναι μια "τραινοπειρατεία" που έγινε το 1891 και οι επιβάτες του κρατήθηκαν ως όμηροι. 

Έτσι, το Orient Express βαφτίστηκε: «Το τρένο των βασιλέων που είναι και ο βασιλιάς των τρένων».

Η ΑΝΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΠΤΩΣΗ

1914: Με την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι υπηρεσίες του Orient Express αναστέλλονται. 

1918: Με το τέλος των εχθροπραξιών επαναλαμβάνονται τα δρομολόγια του. 

1919: Το άνοιγμα της σήραγγας Simplon μεταξύ Ελβετίας και Ιταλίας, επιτρέπει τη πραγματοποίηση μιας νότιας διαδρομής μέσω Μιλάνου, Βενετίας με κατάληξη την Τεργέστη. 

Αυτό το δρομολόγιο έγινε γνωστό ως «Simplon Orient Express», και πραγματοποιείται παράλληλα με τα δρομολόγια στη παλαιά διαδρομή. 

1920: Το "Orient-Express style" έφτασε στο απόγειό του τη δεκαετία του 1920 και έγινε το πιο πολυτελές μέσο μεταφοράς στη Μέση Ανατολή για διπλωμάτες, καλλιτέχνες, συγγραφείς και πλούσιων τουριστών.

1921: Νέα δρομολόγια προστίθενται στα παλιότερα και το ταξίδι με το Orient Express από το Παρίσι στην Κωνσταντινούπολη διαρκεί πλέον 56 ώρες. 

1930: Την επόμενη δεκαετία, εκτελούνται τρεις παράλληλες υπηρεσίες του Orient Express:

1. Το Orient Express,
2. Το Simplon Orient Express, καθώς και 
3. Το Arlberg Orient Express, το οποίο κυκλοφορεί με κλινάμαξες αναχωρώντας από το Παρίσι και μέσω Ζυρίχης και Innsbruck φτάνει στη Βουδαπέστη. Από εκεί ακολουθεί την διαδρομή προς το Βουκουρέστι, καταλήγοντας στην Αθήνα. 

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το Orient Express απέκτησε φήμη για την άνεση που μεταφέρονται οι επιβάτες του, καθώς και για την παροχή των πολυτελών υπηρεσιών του. 

1931: Το τραίνο τον Σεπτέμβριο πέφτει σε ενέδρα από Ούγγρους εθνικιστές, βάζοντας δυναμίτη επί των γραμμών που είχε σαν αποτέλεσμα πολλούς τραυματισμούς των επιβαινόντων.

Η ηθοποιός Josephine Baker η οποία έτυχε να ταξιδεύει με την συγκεκριμένη αμαξοστοιχία, συμμετείχε στη φροντίδα των τραυματιών.

1939: Ξεκινώντας η τραγωδία του Β’ Παγκοσμίου Πόλεμου, τα δρομολόγια του Orient-Express διακόπτονται και πάλι.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου, η γερμανική εταιρία «Mitropa» προσπάθησε να πραγματοποιήσει κάποιες διαδρομές του τραίνου μέσα από τα Βαλκάνια, αλλά οι Γιουγκοσλάβοι παρτιζάνοι σαμποτάρουν συχνά το κομμάτι, αναγκάζοντας να σταματήσει αυτή η υπηρεσία.

1945: Με το τέλος του καταστροφικού πόλεμου φάνηκε το μεγάλο χτύπημα που προξένησε στα σιδηροδρομικά ταξίδια, καταστρέφοντας τις ράγες πολλών δικτύων. 

Επίσης:

• Πολλές άμαξες του Orient Express είχαν καταστραφεί.
• Το Ανατολικό μπλοκ έφερνε προσκόμματα παρεμποδίζοντας την διέλευση του και οι πλούσιοι πλέον προτιμούν για τις μετακινήσεις τους  το αεροπλάνο.
• Οι Σύμμαχοι προκειμένου να αποφύγουν την διαδρομή των αμαξοστοιχιών του Orient-Express μέσω των γερμανικών εδαφών, χρησιμοποιούν μόνο τη νότια διαδρομή μέσω της σήραγγας Simplon για τις μετακινήσεις τους.
• Οι μετοχές της εταιρείας στην οποία ανήκαν τα Orient-Express, έχασαν μεγάλο μέρος της αξίας τους και τα δρομολόγια περιορίστηκαν μόνο μέχρι την Τεργέστη και αργότερα μέχρι τη Γιουγκοσλαβία και τη Βουλγαρία.
• Το κλείσιμο των συνόρων μεταξύ Γιουγκοσλαβίας – Ελλάδας (λόγω του εμφυλίου), εμπόδισε την εταιρία να προσφέρει εκ νέου τις υπηρεσίες της, με προορισμό την Αθήνα.
• Τα σύνορα άνοιξαν πάλι το 1951, αλλά το νέο κλείσιμο των συνόρων Βουλγαρίας – Τουρκίας το 1951–1952 δεν επέτρεψε στο τραίνο να έχει σαν προορισμό του την πόλη της Κωνσταντινούπολης.

Κατόπιν των παραπάνω ο θρύλος και το πρώην μεγαλείο του τραίνου, ουδέποτε αποκαταστάθηκαν. 
Δεν μπόρεσε ποτέ ξανά η εταιρία να ανακτήσει το prestige της δεκαετίας του '20.

1950: Ο Αμερικανός φωτογράφος Jack Birns ταξίδεψε το Simplon Orient Express από το Λονδίνο στην Κωνσταντινούπολη για το περιοδικό LIFE.

Το ταξίδι του ξεκίνησε από το σταθμό Victoria Station του Λονδίνου τον οποίο και τον ονόμασε ως «Η Πύλη προς την Ήπειρο»

Ταξιδεύοντας από το Λονδίνο με το Golden Arrow (ένα εξίσου διάσημο τραίνο της εποχής που στη σύνθεση του είχε μόνο πολυτελή οχήματα 1ης θέσης, κατασκευασμένα από British Pullman Car Company) έφτασε στο Dover όπου έπρεπε να αποβιβαστούν, προκειμένου να διαβούν την Μάγχη με καράβι και να φτάσουν στο Calais.

Έτσι τότε έγραψε: «Το πραγματικό ταξίδι άρχισε με την άφιξη μας στην άλλη πλευρά της Μάγχης»

Ο Jack Birns απαθανάτισε το ταξίδι αυτό με πλέον των 2.000 φωτογραφιών. 
Το LIFE δημοσίευσε ένα άρθρο με 30 φωτογραφίες μόνο.

Το τεύχος του LIFE που δημοσίευσε 
τις φωτογραφίες του Jack Birns

Αυτή η σειρά φωτογραφιών δίνει μια μοναδική θέα του θρυλικού τραίνου κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. 

1962: Το Orient Express και το Arlberg Orient Express έχουν σταματήσει πλέον τη κυκλοφορία τους, αφήνοντας μόνο το Simplon Orient Express να συντηρεί το θρύλο του τραίνου.

Επίσης την ίδια περίοδο η εταιρία εγκαινιάζει μια νέα υπηρεσία που την ονομάζεται Direct Orient Express, και μεταφέρει καθημερινά αυτοκίνητα από το Παρίσι στο Βελιγράδι, και δύο φορές την εβδομάδα το δρομολόγιο της προεκτείνεται μέχρι την Κωνσταντινούπολη και την Αθήνα.

1977: Το κύρος της εταιρίας χτυπιέται καίρια αυτή τη φορά, όταν το Orient Express σταμάτησε να έχει προορισμό την Κωνσταντινούπολη. 

Η εταιρία συνέχισε τη λειτουργία της μέχρι το Μάιο του 1977 και λίγους μήνες αργότερα, μπαίνει σε διαδικασία δημοπρασίας προκειμένου να πωληθεί. 

Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΤΡΑΙΝΟΥ

Ο άνθρωπος που ανέλαβε να «σώσει» το θρυλικό Orient Express, άκουγε στο όνομα James B. Sherwood. 

Τον Οκτώβριο του 1977, ο James Sherwood, πρόεδρος της εταιρείας "Sea Containers Group", αποκτά σε δημοπρασία του Sotheby’s στο Μόντε Κάρλο, δύο παλιά βαγόνια-κουκέτες του τραίνου.

Μετά από αυτό ξεκίνησε μεθοδικά πλέον τη συλλογή και άλλων εγκαταλελειμμένων βαγονιών από όλο τον κόσμο. 

Ιδιωτικές συλλογές, μουσεία και εταιρείες, πούλησαν τα βαγόνια που είχαν στην κατοχή τους έναντι μεγάλων ποσών.

Τα υπέροχα βαγόνια-καμπίνες που κατασκευάστηκαν τις δεκαετίες του ’20 και του ’30 και παρέμειναν αναλλοίωτα στο χρόνο, υπέστησαν μια σειρά ανακατασκευών και συντηρήσεων για να είναι έτοιμα να προσφέρουν το μεγαλείο του τραίνου ξανά.

Κατά τη διαδικασία ανακατασκευής ιδιαίτερη βαρύτητα δόθηκε στη διατήρηση του εσωτερικού διακόσμου και της εξαιρετικής δουλειάς των τεχνιτών του προηγούμενου αιώνα.

1982: Πέντε χρόνια και 16 εκατομμύρια δολάρια αργότερα στις 25 Μαΐου, το ανακαινισμένο Orient Express, έκανε το παρθενικό του ταξίδι από το Παρίσι στη Βενετία.

Ο James Sherwood, είδε το όνειρό του να πραγματοποιείται καθώς το αυθεντικό "Venice Simplon Orient Express", ξανακύλησε πάνω στις σιδηροδρομικές ράγες καλύπτοντας την απόσταση από το Λονδίνο ως τη Βενετία. 

Πολιτικοί, καλλιτέχνες, αστέρια της show biz, αριστοκράτες, Βρετανοί λόρδοι, επιχειρηματίες αλλά και χιλιάδες εύποροι τουρίστες, ταξιδεύουν με τα μοναδικά βαγόνια του Orient Express, ζώντας το μύθο του πιο διάσημου τραίνου στην ιστορία της ανθρωπότητας.

2007: Και φτάνουμε την Παρασκευή 8 Ιουνίου 2007. 

Ο άμεσος διάδοχος του πραγματικού Orient Express πραγματοποιεί το τελευταίο του κανονικό ταξίδι από το Παρίσι μέχρι τη Βιέννη, πέφτοντας «θύμα» και αυτός των νέων τεχνολογιών που εφαρμόζονται στα δίκτυα της Ευρώπης με την έναρξη της σιδηροδρομικής γραμμής υψηλής ταχύτητας LGV Est Παρίσι-Στρασβούργο

Πάντως η εταιρία του James Sherwood εξακολουθεί να υφίσταται μέχρι τον Οκτώβριο του 2009 και μια φορά το χρόνο (Αύγουστο-Σεπτέμβριο) προσφέρει (σε πλούσιους πελάτες της) ένα μαγευτικό ταξίδι από το Παρίσι μέχρι την Κωνσταντινούπολη αναβιώνοντας την original διαδρομή του Orient Express. 

Επίσης το ίδιο χρονικό διάστημα (2007–2009) η εταιρία με επίκεντρο τη πόλη της Βενετίας, ετοιμάζει αμαξοστοιχίες με χαρακτηριστικά παρόμοια του Orient Express και πραγματοποιεί έκτακτες τουριστικές αμαξοστοιχίες, προσφέροντας πολυτελείς υπηρεσίες στις ακόλουθες διαδρομές:

• Κωνσταντινούπολη – Βουκουρέστι – Βουδαπέστη – Βενετία
• Λονδίνο – Βενετία – Ρώμη
• Παρίσι – Βουδαπέστη – Βουκουρέστι – Κωνσταντινούπολη
• Παρίσι – Βενετία
• Ρώμη – Βενετία
• Βενετία - Βουδαπέστη – Λονδίνο
• Βενετία - Κρακοβία - Δρέσδη – Λονδίνο
• Βενετία – Λονδίνο
• Βενετία – Παρίσι
• Βενετία - Πράγα – Λονδίνο
• Βενετία - Βιέννη – Λονδίνο
• Βενετία - Ρώμη

2009: Στις 14 Δεκεμβρίου 2009, το Orient Express έπαψε να λειτουργεί και η διαδρομή του εξαφανίστηκε από τα ευρωπαϊκά δρομολόγια των σιδηροδρομικών δικτύων, μη μπορώντας να "κοντράρει" τα τραίνα υψηλής ταχύτητας και τις αεροπορικές εταιρίες μειωμένου κόστους.

ΣΗΜΕΡΑ

Στο χώρο πλέον δραστηριοποιείται η ιδιωτική επιχείρηση με την επωνυμία "Venice Simplon-Orient Express" που παρέχει τις υπηρεσίες της σε πολλά σημεία του κόσμου με τη φιλοσοφία των άνετων και πολυτελών σιδηροδρομικών ταξιδιών.

Επίσης η εταιρία έχει στη κατοχή της πολλά luxury ξενοδοχεία της αλυσίδας "Orient-Express Hotels". 

Στην Ευρώπη οργανώνει και πραγματοποιεί πολυτελή σιδηροδρομικά ταξίδια από το Μάρτιο μέχρι το Νοέμβριο.

Χρησιμοποιώντας αυθεντικά βαγόνια από τη δεκαετία του '20 και του '30 - που έχουν περιέλθει στη κατοχή της – εκτελεί δρομολόγια στα οποία περιλαμβάνονται οι πόλεις όπως το Λονδίνο, το Παρίσι, η Πράγα, η Βουδαπέστη, η Βενετία, η Ρώμη και το Βουκουρέστι. 

Φυσικά το αρχικό δρομολόγιο Παρίσι - Κωνσταντινούπολη, παραμένει η πρώτη επιλογή μεταξύ των ταξιδιωτών που επιθυμούν να ζήσουν την "αυθεντική" εμπειρία του Orient Express – εξ’ ου και η ακριβότερη.

Αυτό που κάνει μοναδική την εμπειρία του ταξιδιού με το σημερινό Orient Express είναι η ασύγκριτη πολυτέλεια, σε συνδυασμό με την αύρα της καλύτερης εποχής του, της δεκαετίας του 1920. 

Τα πάντα στο εσωτερικό και το εξωτερικό του, από τις στολές του προσωπικού μέχρι τα σερβίτσια του εστιατορίου και την υπερπολυτελή επίπλωση των βαγονιών αντανακλούν την ατμόσφαιρα της εποχής, αφού ολόκληρο το τραίνο έχει ανακαινιστεί χωρίς την παραμικρή παρέμβαση στη διαμόρφωση και το στυλ του.
Η επιχείρηση σε συνεργασία με την British Pullman πραγματοποιεί ταξίδια με αφετηρία το Λονδίνο και με διαδρομή ανάμεσα στη Γαλλική επαρχία, τις ελβετικές Άλπεις, τη Βενετία και τελικό προορισμό τη Ρώμη.

Το ταξίδι διαρκεί 4 ημέρες (3 νύχτες) κοστίζει περίπου 2.660 ευρώ. 

Η εταιρεία επίσης προσφέρει αμαξοστοιχίες και διαδρομές με την ίδια φιλοσοφία στη Σιγκαπούρη, τη Μαλαισία, την Ταϊλάνδη και το Λάος, που τις ονομάζει "Oriental Express".

Τέλος στη Βόρεια Αμερική (ΗΠΑ και Καναδά) η American Orient Express - συνεργάτης της "Venice Simplon-Orient Express" – παρέχει υπηρεσίες charter από το 2009.

PLM: ΜΙΑ ΑΣΥΓΚΡΙΤΗ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΒΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΥΑΝΗ ΑΚΤΗ (CÔTE D’ AZUR)

Το 1857 η εταιρία δημιουργεί την θυγατρική P.L.M. "Paris-Lyon-Meditteranean" (Παρίσι-Λυών-Μεσόγειος), προκειμένου να παρέχει πολυτελείς μεταφορικές υπηρεσίες στη Νοτιοανατολική Γαλλία.

Η P.L.M. πρόκειται για μια εταιρεία που προσελκύει κάθε τι στον υπερθετικό βαθμό, μεταφέρει τους πιο ισχυρούς στη Γαλλία και εκατομμύρια πλούσιων ταξιδιωτών που της αποφέρουν κέρδη δισεκατομμυρίων.

Τα δρομολόγια αναχωρούσαν από το σταθμό Gare de Lyon στο Παρίσι, διερχόταν από το σιδηροδρομικό σταθμό της Λυών Gare de Lyon-Perrache και είχε τερματικό σταθμό τον Gare Saint-Charles στη Μασσαλία. 

Τα βαγόνια/σαλόνια σχεδιάστηκαν το 1909 για ταξίδια σε όλη τη Γαλλία και είναι πολυτελώς εξοπλισμένα όπως: επένδυση μαόνι, δερμάτινα πάνελ, ευρύχωρα διαμερίσματα με ενσωματωμένο WC και πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα.

Από το 1860 η P.L.M. επενδύει στην Κυανή Ακτή, όπου οι πλούσιοι Άγγλοι παίρνουν κατοικίες τους το χειμώνα. 
Τα τρένα της P.L.M. γίνονται ένα σύμβολο της εγκάρδιας φιλίας μεταξύ Γαλλίας και Αγγλίας και είναι ο τρόπος μετακίνησης που προτιμάται από το διεθνές jet set.

Η P.L.M. εθνικοποιήθηκε το 1938 και η γραμμή μεταβιβάζεται ομαλά - αφού πρώτα υπήρξε ηλεκτροδότηση - στην TGV.

ΟΤΑΝ ΤΟ ΤΡΑΙΝΟ «ΓΡΑΦΕΙ» ΙΣΤΟΡΙΑ 

1. Το βαγόνι με το Νο 2419 του μυθικού Orient Express, χρησιμοποιήθηκε για την παράδοση των Γερμανών το 1918 για την ήττα τους στο Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το βαγόνι με το Νο 2419 του μυθικού Orient Express

Το 1940 ο Χίτλερ για να ταπεινώσει τους Γάλλους τους ανάγκασε να υπογράψουν τη παράδοση τους στο ίδιο βαγόνι. 
Το ιστορικό βαγόνι στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Βερολίνο και το 1945 καταστράφηκε από τους Ες- Ες, για να μην ξαναπέσει στα χέρια των συμμάχων.

2. Το πολυτελές βαγόνι-τραπεζαρία, όπου γυρίστηκαν σκηνές για την ταινία «Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές» καθώς και για άλλες 1.800 ταινίες περίπου, βρίσκεται τώρα στο περίβολο του Σιδηροδρομικού Μουσείου του ΟΣΕ στο Κορδελιό Θεσσαλονίκης. 

Το όχημα είναι αγγλικής κατασκευής και χρονολογείται από το 1900. Αποτέλεσε κομμάτι του αυθεντικού Όριεντ Εξπρές, που από το 1883 ταξίδευε με αφετηρία το Παρίσι και έφτανε ως την Κωνσταντινούπολη. 

Το βαγόνι αυτό, μετά από παραχώρηση του ΟΣΕ, το ανακαίνισαν οι "Φίλοι του Σιδηρόδρομου Θεσσαλονίκης" (www.sfsth.gr)

3. Σήμερα ζωντανή απόδειξη του μεγαλείου της θυγατρικής P.L.M. "Paris-Lyon-Meditteranean" (Παρίσι-Λυών-Μεσόγειος), αποτελεί το buffet-restaurant του σιδηροδρομικού σταθμού Gare de Lyon, το οποίο διαμορφώθηκε το 1990 με τέτοιο τρόπο ώστε να θυμίζει ένα μαγευτικό απόγονο του Train Bleu.

4. Το βαγόνι Νο 11 του P.L.M. στο οποίο ταξίδεψε ο βασιλιάς George VI της Αγγλίας, συνοδευόμενος από τη σύζυγο του βασίλισσα Ελισάβετ, όταν επισκέφτηκαν τη Γαλλία για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 1938, σήμερα εκτίθεται στο μουσείο Cité du Train στη Μιλούζ.

Το βαγόνι Νο 11 του P.L.M.

Το βαγόνι Νο 12, το μικρότερο αδελφάκι του Νο 11 αυτή τη στιγμή προσφέρεται προς πώληση.


ORIENT EXPRESS & ΤΕΧΝΗ

Το ταξίδι με τα τραίνα της Orient Express αποτελεί για τους περισσότερους ταξιδιώτες ένα όνειρο ζωής. 

Επίσης εμπνέει πολλούς συγγραφείς και έργα τους με θέμα το περίφημο τραίνο γίνονται best-sellers.

Ο μοναδικός μύθος που εδώ και χρόνια συνοδεύει τα ρομαντικά ταξίδια των υπερπολυτελών τρένων, εναντιώθηκε στην ανελέητη φθορά του χρόνου με την αποτύπωση του σε 19 συνολικά βιβλία μυστηρίου με πιο γνωστά τα:

Ο Άγγλος μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και κριτικός Graham Greene το 1904 έγραψε το θρυλικό "Stamboul Train"

Ο Γάλλος ποιητής Guillaume Apollinaire λίγα χρόνια αργότερα το 1907 με αφορμή ένα ταξίδι του Ρουμάνου πρίγκιπα Vibescu έγραψε μια ερωτική ιστορία που ονομάζεται "Les Onze Mille Verges ou les Amours d' un Hospodar" (Οι ερωτικές περιπέτειες του πρίγκιπα Mony Vibescu).

Είναι το σκηνικό του μυθιστορήματος της Agatha Christie "Murder on the Orient Express", που γίνεται η μεγάλη επιτυχία της συγγραφέως.

Επίσης τα μυστηριώδη ταξίδια των υπερπολυτελών τρένων του Orient Express «πρωταγωνίστησαν» σε κινηματογραφικές ταινίες, με πιο χαρακτηριστικά δείγματα τις ταινίες:

"Από τη Ρωσία με αγάπη" (From Russia with Love) με τον James Bond του 1963, που περιέχει πολλές σκηνές δράσης οι οποίες διαδραματίζονται στο Orient Express.

"Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές" βασισμένο στο μυθιστόρημα της Αγκάθα Κρίστι, του 1974, η οποία ήταν υποψήφια ταινία για 6 Όσκαρ.

Τέλος ο Ernest Hemingway και ο André Malraux γράφουν τις καλύτερες σελίδες τους, στα ξενοδοχεία που είχαν συσταθεί από την εταιρία "Compagnie Internationale des Wagons-Lits" (CIWL) σε όλο τον κόσμο.

Το άρθρο επιμελήθηκε ο Δημήτρης Μωραΐτης

ΠΗΓΗ . ΤΟ ΜΑΓΚΑΖΙΝΟ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ