ΤΡΙΤΗ 6-6-2017
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ - ΦΩΓΡΑΦΙΕΣ. ΘΑΝΟΣ ΕΥΘΥΜΕΡΟΣ
Χαρακτηριστική είναι η παρατήρηση του Παυσανία όταν το 2ο μ.Χ. αιώνα επισκέπτεται την ερειπωμένη και μελαγχολική περιοχή της Νεμέας: «αξίζει να δει κανείς το ναό του Νεμείου Διός, ακόμα κι αν έχει καταρρεύσει η οροφή και λείπει το λατρευτικό άγαλμα». (Παυσανίας, 2ος μ.Χ. αιώνας).
Περίπου το 330 π.Χ., στην Αρχαία Νεμέα εκεί όπου, στους μυθολογικούς καιρούς, ο ημίθεος Ηρακλής πραγματοποίησε τον πρώτο από τους άθλους του, σκοτώνοντας τον περίφημο λέοντα και, στους ιστορικούς χρόνους, διοργανώνονταν οι φημισμένοι Νέμεοι Αγώνες, κτίσθηκε ο Ναός του Νεμείου Διός.
Ο Ναός αυτός, αποτελούσε χαρακτηριστικό δείγμα μνημείου του τέλους της κλασικής και της αρχής της ελληνιστικής περιόδου, συνδυάζοντας τρεις αρχιτεκτονικούς ρυθμούς.
Ο δωρικός ρυθμός χρησιμοποιείτο στην εξωτερική κιονοστοιχία και στον πρόναο (πρόθυρο του ναού). Ο ιωνικός ρυθμός τοποθετήθηκε πάνω στον κορινθιακό στο εσωτερικό του ναού. Μοναδικό χαρακτηριστικό του οικοδομήματος είναι η υπόγεια κρύπτη στο πίσω μέρος του σηκού, η χρήση της οποίας δεν έχει ακόμα διευκρινισθεί.
Η πιο πιθανή ερμηνεία είναι ότι χρησίμευε ως χώρος τοπικού μαντείου.
Κάτω από το ναό του Διός υπήρχε ένας πρωιμότερος ναός, που οικοδομήθηκε το πρώτο τέταρτο του 6ου αιώνα π.Χ. και καταστράφηκε βίαια πριν από το τέλος του 5ου π.Χ. αιώνα. Από τον πρώιμο ναό σώζονται στη θέση τους ελάχιστα ερείπια, μολονότι στις ανασκαφές έχουν βρεθεί αρκετοί λίθοι και κέραμοι που προέρχονται από αυτόν.
Κατά την παλαιοχριστιανική εποχή αποσυναρμολογήθηκαν οι περισσότεροι από τους τριάντα-έξι δωρικούς κίονες, το υλικό των οποίων χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή χριστιανικής εκκλησίας βασιλικού ρυθμού, σε μικρή απόσταση από τα ερείπια του ναού.
Το γεγονός ότι οι κίονες βρέθηκαν πεσμένοι ακτινικά, δείχνει ότι η καταστροφή δεν προήλθε από τα φυσικά αίτια ενός σεισμού, όπου οι σπόνδυλοι των κιόνων θα έπεφταν δεξιά - αριστερά του κατακόρυφου άξονα του κάθε κίονα, αλλά από ανθρώπινη παρέμβαση.
Οι κίονες "σπρώχθηκαν", προκειμένου να χρησιμοποιηθεί τόσο το συνδετικό υλικό όσο και οι ίδιοι οι σπόνδυλοι οι οποίοι έπεσαν προς την συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Από τους κίονες του περιστυλίου παρέμεινε όρθιος μόνο ένας ενώ οι άλλοι δύο που διασώθηκαν στην αρχική τους θέση είναι αυτοί που ορίζουν την είσοδο στον πρόναο.
ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ
Οι πρώτες μικρές ανασκαφές έγιναν το 1766 από την αποστολή Dilettanti και το 1884-1912 από την Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή.
Το 1924, τον χώρο ανέλαβε η Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών, η οποία με τους H. Hill και C. Blegen έσκαψαν το ιερό και τον λόφο Τσούγκιζα μέχρι το 1926.
Μετά από μια μακρόχρονη διακοπή, ο C. William ανέσκαψε το 1964 μέρος των οίκων και του ξενώνα και έναν κλίβανο.
Από το 1973 έως το 1986 το Πανεπιστήμιο Berkeley της Kαλιφόρνιας, υπό την διεύθυνση του S. Miller, διεξήγαγε εκτεταμένες και συστηματικές ανασκαφές στον χώρο.
Το Δεκέμβριο του 2012 ολοκληρώθηκε σημαντικό έργο -που ξεκίνησε το 1999- αναστήλωσης τμήματος του ναού από ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Berkeley υπό τη διεύθυνση της καθηγήτριας Kim Shelton.
Το αποκατεστημένο τμήμα του μνημείου, πέραν του ότι επιτρέπει πληρέστερη αίσθηση του μεγέθους και της μεγαλοπρέπειας του αρχικού μνημείου, εξασφαλίζει τη διαφύλαξή του για τις επερχόμενες γενιές.
ΠΗΓΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟΥ. 1. opheltes.gr
2. gtp.gr
3. arcadia.ceid.upatras.gr
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ - ΦΩΓΡΑΦΙΕΣ. ΘΑΝΟΣ ΕΥΘΥΜΕΡΟΣ
Χαρακτηριστική είναι η παρατήρηση του Παυσανία όταν το 2ο μ.Χ. αιώνα επισκέπτεται την ερειπωμένη και μελαγχολική περιοχή της Νεμέας: «αξίζει να δει κανείς το ναό του Νεμείου Διός, ακόμα κι αν έχει καταρρεύσει η οροφή και λείπει το λατρευτικό άγαλμα». (Παυσανίας, 2ος μ.Χ. αιώνας).
Περίπου το 330 π.Χ., στην Αρχαία Νεμέα εκεί όπου, στους μυθολογικούς καιρούς, ο ημίθεος Ηρακλής πραγματοποίησε τον πρώτο από τους άθλους του, σκοτώνοντας τον περίφημο λέοντα και, στους ιστορικούς χρόνους, διοργανώνονταν οι φημισμένοι Νέμεοι Αγώνες, κτίσθηκε ο Ναός του Νεμείου Διός.
Ο Ναός αυτός, αποτελούσε χαρακτηριστικό δείγμα μνημείου του τέλους της κλασικής και της αρχής της ελληνιστικής περιόδου, συνδυάζοντας τρεις αρχιτεκτονικούς ρυθμούς.
Ο δωρικός ρυθμός χρησιμοποιείτο στην εξωτερική κιονοστοιχία και στον πρόναο (πρόθυρο του ναού). Ο ιωνικός ρυθμός τοποθετήθηκε πάνω στον κορινθιακό στο εσωτερικό του ναού. Μοναδικό χαρακτηριστικό του οικοδομήματος είναι η υπόγεια κρύπτη στο πίσω μέρος του σηκού, η χρήση της οποίας δεν έχει ακόμα διευκρινισθεί.
Η πιο πιθανή ερμηνεία είναι ότι χρησίμευε ως χώρος τοπικού μαντείου.
Κάτω από το ναό του Διός υπήρχε ένας πρωιμότερος ναός, που οικοδομήθηκε το πρώτο τέταρτο του 6ου αιώνα π.Χ. και καταστράφηκε βίαια πριν από το τέλος του 5ου π.Χ. αιώνα. Από τον πρώιμο ναό σώζονται στη θέση τους ελάχιστα ερείπια, μολονότι στις ανασκαφές έχουν βρεθεί αρκετοί λίθοι και κέραμοι που προέρχονται από αυτόν.
Κατά την παλαιοχριστιανική εποχή αποσυναρμολογήθηκαν οι περισσότεροι από τους τριάντα-έξι δωρικούς κίονες, το υλικό των οποίων χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή χριστιανικής εκκλησίας βασιλικού ρυθμού, σε μικρή απόσταση από τα ερείπια του ναού.
Το γεγονός ότι οι κίονες βρέθηκαν πεσμένοι ακτινικά, δείχνει ότι η καταστροφή δεν προήλθε από τα φυσικά αίτια ενός σεισμού, όπου οι σπόνδυλοι των κιόνων θα έπεφταν δεξιά - αριστερά του κατακόρυφου άξονα του κάθε κίονα, αλλά από ανθρώπινη παρέμβαση.
Οι κίονες "σπρώχθηκαν", προκειμένου να χρησιμοποιηθεί τόσο το συνδετικό υλικό όσο και οι ίδιοι οι σπόνδυλοι οι οποίοι έπεσαν προς την συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Από τους κίονες του περιστυλίου παρέμεινε όρθιος μόνο ένας ενώ οι άλλοι δύο που διασώθηκαν στην αρχική τους θέση είναι αυτοί που ορίζουν την είσοδο στον πρόναο.
ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ
Οι πρώτες μικρές ανασκαφές έγιναν το 1766 από την αποστολή Dilettanti και το 1884-1912 από την Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή.
Το 1924, τον χώρο ανέλαβε η Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών, η οποία με τους H. Hill και C. Blegen έσκαψαν το ιερό και τον λόφο Τσούγκιζα μέχρι το 1926.
Μετά από μια μακρόχρονη διακοπή, ο C. William ανέσκαψε το 1964 μέρος των οίκων και του ξενώνα και έναν κλίβανο.
Από το 1973 έως το 1986 το Πανεπιστήμιο Berkeley της Kαλιφόρνιας, υπό την διεύθυνση του S. Miller, διεξήγαγε εκτεταμένες και συστηματικές ανασκαφές στον χώρο.
Το Δεκέμβριο του 2012 ολοκληρώθηκε σημαντικό έργο -που ξεκίνησε το 1999- αναστήλωσης τμήματος του ναού από ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Berkeley υπό τη διεύθυνση της καθηγήτριας Kim Shelton.
Το αποκατεστημένο τμήμα του μνημείου, πέραν του ότι επιτρέπει πληρέστερη αίσθηση του μεγέθους και της μεγαλοπρέπειας του αρχικού μνημείου, εξασφαλίζει τη διαφύλαξή του για τις επερχόμενες γενιές.
ΠΗΓΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟΥ. 1. opheltes.gr
2. gtp.gr
3. arcadia.ceid.upatras.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου