ΚΥΡΙΑΚΗ 28-7-2017
Περισσότερο από τις ίδιες τις φωτογραφίες, με τη μαυρόασπρη Ελλάδα του ’50 και του ’60, είναι η ίδια η προσωπικότητα του Γιόραν Σιλντ (1917-2009) που δίνει υπεραξία στην έκθεση, η οποία παρουσιάζεται αυτές τις ημέρες στο Ιδρυμα Ευγενίδου (έως 4 Ιουνίου).
Είναι η περίπτωση ενός ανθρώπου, με συναρπαστικές ιδιότητες και εξαιρετικές επιδόσεις, που συνδέθηκε με την Ελλάδα μέσα από ένα ταξίδι πνευματικής ωρίμανσης.
Η έκθεση στο Ιδρυμα Ευγενίδου αποτίει φόρο τιμής σε αυτόν τον υπέροχο Φινλανδό και είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας του Φινλανδικού Ινστιτούτου Αθηνών και του Ιδρύματος Κριστίν και Γιόραν Σιλντ.
Πριν δείτε τις φωτογραφίες, διαβάστε το σύντομο κείμενο στη δεξιά πλευρά της έκθεσης. Γιατί ο Γιόραν Σιλντ έφτασε να βγάζει αυτές τις εξαιρετικές φωτογραφίες, ως ταξιδιωτικό ημερολόγιο, έχοντας διανύσει μια μακρά πνευματική πορεία.
Συγγραφέας λογοτεχνίας και ταξιδιωτικών βιβλίων, ιστορικός τέχνης (με διατριβή πάνω στον Σεζάν), βιογράφος του αρχιτέκτονα Αλβαρ Αάλτο, που ήταν «πνευματικός πατέρας» του (όπως και ο Αντρέ Ζιντ), και γέννημα-θρέμμα ταξιδευτής, ο Γιόραν Σιλντ ήταν ένας όχι συνηθισμένος άνθρωπος.
Τολμηρός, ρομαντικός με τον δικό του τρόπο, ανένταχτος και οπωσδήποτε ανοικτός. Μεγαλωμένος στο Ελσίνκι, έφτασε να ζει μόνιμα στη Λέρο στη δεκαετία του ’60, με τη δεύτερη γυναίκα του Κριστίν, με τα αιώνια ουσιώδη της βασικής ύπαρξη.
Αλλά η έκθεση, που έχει και έναν καλό κατάλογο με την επιμέλεια των Μαρίας Γουρδουμπά και Μαρίας Μουρτζούκου, μας ιστορεί την πορεία ενός ανθρώπου στην αυτοπραγμάτωση.
Το άνοιγμα στον κόσμο ξεκινάει για τον Γιόραν Σιλντ το 1946, όταν αγόρασε το ξύλινο δικάταρτο σκάφος «Δάφνη», καθώς είχε υποσχεθεί στον εαυτό του ότι θα ταξίδευε στη Μεσόγειο αν γλίτωνε στον πόλεμο.
Μέσω δικτύων ποταμών και καναλιών φτάνει στη νότια Γαλλία και από εκεί ξεχύνεται στη Μεσόγειο.
Είναι συγκλονιστική η εντύπωση που περιγράφει όταν αντικρίζει την Ελλάδα το 1950: «Η άφιξη στην Ελλάδα, την ανατολή, η πρώτη συνάντηση ανάμεσα στη γη του Απόλλωνα και τη “Δάφνη” μας από τον Βορρά, η οποία μας κουβάλησε από τη Φινλανδία την ελατοντυμένη με τους κολπίσκους της και τη Σουηδία με τις βραχονησίδες, αυτή η στιγμή ήταν ένα ξάφνιασμα, τόσο συναρπαστικό, που τα κουρασμένα μας μάτια δάκρυσαν» (μετ. Μαρία Γουρδουμπά).
Μέσα από τα βιβλία του Γιόραν Σιλντ έγινε σταδιακά γνωστή η αγάπη του για την Ελλάδα και το 1987 ιδρύθηκε το Ιδρυμα Κριστίν και Γιόραν Σιλντ με σκοπό την ενίσχυση των επαφών ανάμεσα στη Φινλανδία και τις μεσογειακές χώρες. Ως το 1984, η «Δάφνη» παρέμεινε στην ιδιοκτησία της οικογενείας Σιλντ, οπότε πουλήθηκε σε ένα ζευγάρι Γερμανών.
Το 1997 έγιναν ενέργειες για να επιστρέψει στη Φινλανδία και ύστερα από πολλές περιπέτειες που της προκάλεσαν ζημιές, εντέλει η «Δάφνη» επαναπατρίστηκε. Αποκαταστάθηκε πλήρως και σήμερα εκτίθεται στο Μουσείο Forum Marinum στο Τούρκου.
ΠΗΓΗ. kathimerini.gr
Περισσότερο από τις ίδιες τις φωτογραφίες, με τη μαυρόασπρη Ελλάδα του ’50 και του ’60, είναι η ίδια η προσωπικότητα του Γιόραν Σιλντ (1917-2009) που δίνει υπεραξία στην έκθεση, η οποία παρουσιάζεται αυτές τις ημέρες στο Ιδρυμα Ευγενίδου (έως 4 Ιουνίου).
Είναι η περίπτωση ενός ανθρώπου, με συναρπαστικές ιδιότητες και εξαιρετικές επιδόσεις, που συνδέθηκε με την Ελλάδα μέσα από ένα ταξίδι πνευματικής ωρίμανσης.
Η έκθεση στο Ιδρυμα Ευγενίδου αποτίει φόρο τιμής σε αυτόν τον υπέροχο Φινλανδό και είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας του Φινλανδικού Ινστιτούτου Αθηνών και του Ιδρύματος Κριστίν και Γιόραν Σιλντ.
Πριν δείτε τις φωτογραφίες, διαβάστε το σύντομο κείμενο στη δεξιά πλευρά της έκθεσης. Γιατί ο Γιόραν Σιλντ έφτασε να βγάζει αυτές τις εξαιρετικές φωτογραφίες, ως ταξιδιωτικό ημερολόγιο, έχοντας διανύσει μια μακρά πνευματική πορεία.
Συγγραφέας λογοτεχνίας και ταξιδιωτικών βιβλίων, ιστορικός τέχνης (με διατριβή πάνω στον Σεζάν), βιογράφος του αρχιτέκτονα Αλβαρ Αάλτο, που ήταν «πνευματικός πατέρας» του (όπως και ο Αντρέ Ζιντ), και γέννημα-θρέμμα ταξιδευτής, ο Γιόραν Σιλντ ήταν ένας όχι συνηθισμένος άνθρωπος.
Τολμηρός, ρομαντικός με τον δικό του τρόπο, ανένταχτος και οπωσδήποτε ανοικτός. Μεγαλωμένος στο Ελσίνκι, έφτασε να ζει μόνιμα στη Λέρο στη δεκαετία του ’60, με τη δεύτερη γυναίκα του Κριστίν, με τα αιώνια ουσιώδη της βασικής ύπαρξη.
Αλλά η έκθεση, που έχει και έναν καλό κατάλογο με την επιμέλεια των Μαρίας Γουρδουμπά και Μαρίας Μουρτζούκου, μας ιστορεί την πορεία ενός ανθρώπου στην αυτοπραγμάτωση.
Το άνοιγμα στον κόσμο ξεκινάει για τον Γιόραν Σιλντ το 1946, όταν αγόρασε το ξύλινο δικάταρτο σκάφος «Δάφνη», καθώς είχε υποσχεθεί στον εαυτό του ότι θα ταξίδευε στη Μεσόγειο αν γλίτωνε στον πόλεμο.
Μέσω δικτύων ποταμών και καναλιών φτάνει στη νότια Γαλλία και από εκεί ξεχύνεται στη Μεσόγειο.
Είναι συγκλονιστική η εντύπωση που περιγράφει όταν αντικρίζει την Ελλάδα το 1950: «Η άφιξη στην Ελλάδα, την ανατολή, η πρώτη συνάντηση ανάμεσα στη γη του Απόλλωνα και τη “Δάφνη” μας από τον Βορρά, η οποία μας κουβάλησε από τη Φινλανδία την ελατοντυμένη με τους κολπίσκους της και τη Σουηδία με τις βραχονησίδες, αυτή η στιγμή ήταν ένα ξάφνιασμα, τόσο συναρπαστικό, που τα κουρασμένα μας μάτια δάκρυσαν» (μετ. Μαρία Γουρδουμπά).
Μέσα από τα βιβλία του Γιόραν Σιλντ έγινε σταδιακά γνωστή η αγάπη του για την Ελλάδα και το 1987 ιδρύθηκε το Ιδρυμα Κριστίν και Γιόραν Σιλντ με σκοπό την ενίσχυση των επαφών ανάμεσα στη Φινλανδία και τις μεσογειακές χώρες. Ως το 1984, η «Δάφνη» παρέμεινε στην ιδιοκτησία της οικογενείας Σιλντ, οπότε πουλήθηκε σε ένα ζευγάρι Γερμανών.
Το 1997 έγιναν ενέργειες για να επιστρέψει στη Φινλανδία και ύστερα από πολλές περιπέτειες που της προκάλεσαν ζημιές, εντέλει η «Δάφνη» επαναπατρίστηκε. Αποκαταστάθηκε πλήρως και σήμερα εκτίθεται στο Μουσείο Forum Marinum στο Τούρκου.
ΠΗΓΗ. kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου