ΤΕΤΑΡΤΗ 19-4-2017
Τα αντιλαϊκά μέτρα που φτάνουν στο 2% του ΑΕΠ (3,8 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση) και με περαιτέρω κλιμάκωση από το ζήτημα της «βιώσιμης» διαχείρισης του κρατικού χρέους, σε συνδυασμό με τα «πρωτογενή πλεονάσματα» στους κρατικούς προϋπολογισμούς και για την περίοδο μετά το 2018, συνθέτουν το νέο «πακέτο» της συγκυβέρνησης και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών (Ευρωζώνη - ΔΝΤ), που αναμένεται να «κλειδώσουν» μέσα στις επόμενες βδομάδες.
Σε κάθε περίπτωση, τα μέτρα αυτά θα ενσωματωθούν και στο υπό διαμόρφωση «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής», που θα αποτελέσει ουσιαστικά ένα πρώτο πλάνο του πολυετούς κρατικού προϋπολογισμού μέχρι το 2021, με μπούσουλα βέβαια τόσο το «επικαιροποιημένο μνημόνιο» με την Ευρωζώνη, όσο και το νέο μνημόνιο που σχεδιάζεται με την πλευρά του ΔΝΤ.
«Το νερό φαίνεται να μπαίνει στο αυλάκι, μετά από την άτυπη συμφωνία στο Γιούρογκρουπ της Μάλτας», επισημαίνει η πλευρά του ΣΕΒ, «βλέποντας» να πλησιάζει το κλείσιμο της «αξιολόγησης» και βέβαια η επιβολή του νέου πακέτου με τα αντιλαϊκά μέτρα, ως ένα από τα «προαπαιτούμενα» της καπιταλιστικής ανάκαμψης.
Την ίδια ώρα, ο επίτροπος Οικονομικών της ΕΕ, Π. Μοσκοβισί, δίνει τα «ρέστα του» και σπεύδοντας να επιβραβεύσει την αντιλαϊκή πολιτική, χαρακτηριστικά τονίζει: «Από το καλοκαίρι του 2015, διακόσια και πλέον μέτρα ελήφθησαν από την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, με στόχο τη μεταρρύθμιση της χώρας, κάτι σχεδόν απίθανο σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, περιλαμβανομένης της Γαλλίας».
Σύμφωνα με τον ίδιο, «η χώρα βρίσκεται σε καλό δρόμο», και αυτό γιατί, μεταξύ των άλλων, το πρωτογενές πλεόνασμα στον κρατικό προϋπολογισμό του 2016 ήταν «τουλάχιστον 3% του ΑΕΠ», δηλαδή εξαπλάσιο από το στόχο που έχει τεθεί.
Το ότι οι στόχοι πιάνονται από τις «σάρκες» του λαού, μικρή σημασία έχει φυσικά.
Στο διάστημα 21 - 23 Απρίλη διενεργείται στην Ουάσιγκτον η «Εαρινή Σύνοδος» του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας,
όπου εν μέσω των οξυμένων ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών, των
«κινδύνων» και της «αβεβαιότητας» γύρω από τις εξελίξεις στην παγκόσμια
οικονομία, αναμένεται να συζητηθεί και το ζήτημα του ρόλου και του
ειδικού βάρους που θα αναλάβει στο «ελληνικό πρόγραμμα» η πλευρά του
ΔΝΤ, αλλά και τα ζητήματα που αφορούν στο κρατικό χρέος και τα
«πλεονάσματα» της επόμενης περιόδου (μετά το 2018).
Χαρακτηριστική σε αυτό το επίπεδο είναι η δήλωση από τον επικεφαλής του γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), Μ. Σουλτς, σύμφωνα με τον οποίο η κατ' αρχήν συμφωνία στο Γιούρογκρουπ της Μάλτας αποτελεί «λύση της λογικής, εν μέσω του Brexit, της Προεδρίας Τραμπ, των εμπόλεμων καταστάσεων στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής».
Στις 24 Απρίλη η Γιούροστατ ανακοινώνει τα στοιχεία σχετικά με τη διαμόρφωση των μεγεθών στους κρατικούς προϋπολογισμούς της ΕΕ για το 2016, και βέβαια της Ελλάδας.
Σε αυτό το επίπεδο, αναμένεται μεγάλη υπερκάλυψη των αντιλαϊκών στόχων που έχουν τεθεί για τα «πρωτογενή πλεονάσματα», τα οποία η συγκυβέρνηση αξιοποιεί ως αντιλαϊκό ατού στα παζάρια της σχετικά με τα αντίβαρα που σχεδιάζει, στην προοπτική ανάκαμψης του εγχώριου κεφαλαίου.
Στα αντιλαϊκά μέτρα που άρχισαν να εφαρμόζονται από το 2016 περιλαμβάνονταν, μεταξύ άλλων, η καρατόμηση του αφορολόγητου ορίου και οι μειώσεις των συντάξεων, η πολιτική δηλαδή που, όπως αποδεικνύεται σήμερα, θα κλιμακωθεί παραπέρα τα επόμενα χρόνια, και με νέες παρεμβάσεις, τόσο στο μέτωπο της φοροληστείας απέναντι στο λαό, όσο και στο νέο σφαγείο που ετοιμάζεται στις ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις.
Μετά
τη Σύνοδο του ΔΝΤ, επανέρχονται στην Αθήνα τα υψηλόβαθμα κλιμάκια του
κουαρτέτου, με ατζέντα την τελική εξειδίκευση των μέτρων, ύψους 1,9 δισ.
ευρώ από την ενίσχυση της φοροληστείας απέναντι στο λαό, και ακόμη 1,9
δισ. από την παραπέρα διάλυση των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων.
Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, η κυβέρνηση κατέθεσε στους «θεσμούς» νέα «αναβαθμισμένη» πρόταση σχετικά με την κατακρεούργηση του αφορολόγητου ορίου (μισθωτοί, συνταξιούχοι, αγρότες) σε ετήσια εισοδήματα, ύψους 5.500 ευρώ.
Η τέτοια εξέλιξη ισοδυναμεί με την επιβολή φόρου σε εισοδήματα της τάξης των 392 ευρώ το μήνα, και έρχεται να επιφέρει παραπέρα τρανταχτές επιβαρύνσεις με τη διόγκωση της φοροληστείας στη γκάμα των λαϊκών εισοδημάτων.
Για παράδειγμα, στην περίπτωση μισθωτού χωρίς προστατευόμενα παιδιά ή συνταξιούχου με εισόδημα στα 8.000 ευρώ (αφορολόγητα μέχρι σήμερα), ο νέος φόρος με συντελεστή στο 22% φτάνει στα 550 ευρώ.
Την ίδια ώρα, οι συζητήσεις για το κλείσιμο της δεύτερης «αξιολόγησης» περιλαμβάνουν σε κάθε περίπτωση και τα επόμενα χτυπήματα στα Εργασιακά.
Σε αυτό το πλαίσιο, σύμφωνα με πληροφορίες, σχεδιάζονται και μέτρα που έχουν στόχο να βάλουν εμπόδια στην προκήρυξη εργατικών απεργιών, και συγκεκριμένα με «κριτήριο» την ύπαρξη «πλειοψηφιών» επί των ταμειακά τακτοποιημένων μελών των εργατικών σωματείων, και όχι από την πλειοψηφία των εργαζομένων που συμμετέχουν στις συλλογικές διαδικασίες (π.χ. Γενική Συνέλευση).
Ταυτόχρονα, η πώληση παραγωγικών μονάδων της ΔΕΗ ενδέχεται να περάσει σε επόμενη φάση, αμέσως μετά το κλείσιμο της τρέχουσας «αξιολόγησης», σε μια εξέλιξη που δείχνει να ευνοεί τους χειρισμούς από την πλευρά της συγκυβέρνησης, ενόψει, βέβαια, της έτσι κι αλλιώς δρομολογημένης (περαιτέρω) «απελευθέρωσης» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και της «ενιαίας ενεργειακής αγοράς» της ΕΕ.
Την ίδια ώρα, η λεγόμενη «βιωσιμότητα» του ελληνικού κρατικού χρέους, και μάλιστα με ορίζοντα το 2060, όπως προβλέπεται στο κεντρικό σενάριο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), αποτελεί ένα ακόμη εργαλείο κλιμάκωσης της αντιλαϊκής πολιτικής σε ορίζοντα δεκαετιών.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ως κριτήριο βιωσιμότητας του κρατικού χρέους προωθείται το ύψος των τοκοχρεολυτικών δόσεων ως ποσοστό του ΑΕΠ, που ενδέχεται να τοποθετηθεί στο 15% του ΑΕΠ σε ετήσια βάση για την περίοδο μέχρι το 2030 και σε πολύ μεγαλύτερα ύψη για τη συνέχεια. Σε αυτό το φόντο, εξετάζονται τυχόν παρεμβάσεις (επιμήκυνση, ύψος επιτοκίων κ.ά.), που θα αφορούν αποκλειστικά και μόνο τα διακρατικά δάνεια από την Ευρωζώνη και τον ESM, καθώς βέβαια η πλευρά του ΔΝΤ θα εξαιρείται από αυτή τη διαδικασία.
Από την πλευρά της, η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κρ. Λαγκάρντ, ανέφερε ότι το εύρος της «ελάφρυνσης» θα αποφασιστεί το 2018, δηλαδή μετά την προγραμματισμένη τυπική λήξη του τρέχοντος μνημονίου, προσθέτοντας ότι άμεσα πρέπει να αποφασιστούν οι «τεχνικές λεπτομέρειες».
Σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή του ΔΝΤ με νέα γραμμή χρηματοδότησης προς το ελληνικό κράτος, σημείωσε ότι «εξετάζουμε το ενδεχόμενο παροχής κάποιας δανειοδοτικής βοήθειας», προσθέτοντας πως «βρισκόμαστε ακόμη στα μισά του δρόμου» μέχρι την τελική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΔΝΤ.
Την
ίδια ώρα, οι αυξανόμενες τάσεις προστατευτισμού, η υποχώρηση του
παγκόσμιου εμπορίου και οι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί που
εκδηλώνονται σε διεθνές επίπεδο, αναμένεται να βρεθούν στο επίκεντρο της
Εαρινής Συνόδου του ΔΝΤ, στην Ουάσιγκτον.
Χαρακτηριστική είναι η ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για το 2016, σύμφωνα με την οποία ο ρυθμός αύξησης του παγκόσμιου εμπορίου ήταν αδύναμος, καθώς ο όγκος των παγκόσμιων εισαγωγών αυξήθηκε μόλις κατά 1,7%, έναντι 2,1% το 2015.
Σύμφωνα με την ΕΚΤ, «υπάρχουν ενδείξεις ότι ορισμένες διαρθρωτικές εξελίξεις που κατά το παρελθόν είχαν ενισχύσει το εμπόριο - όπως το χαμηλότερο κόστος μεταφοράς, η απελευθέρωση του εμπορίου, η επέκταση των παγκόσμιων αλυσίδων αξίας και η χρηματοπιστωτική εμβάθυνση - δεν θα στηρίξουν το εμπόριο στον ίδιο βαθμό σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα».
«Οι αυξανόμενες τάσεις προστατευτισμού» ήταν στην ατζέντα πολυμερούς συνάντησης την περασμένη βδομάδα στο Βερολίνο, με τη συμμετοχή της Γερμανίδας καγκελαρίου, Α. Μέρκελ, των επικεφαλής του ΔΝΤ, Κρ. Λαγκάρντ, του ΟΟΣΑ, Α. Γκουρία, της Παγκόσμιας Τράπεζας, Τζιμ Γιονγκ Κιμ, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, Ρ. Αζεβέντο, και του γενικού διευθυντή της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, Γκ. Ράιντερ.
Σύμφωνα με την κοινή ανακοίνωση που εκδόθηκε, «τα απογοητευτικά στοιχεία για την ανάπτυξη του παγκόσμιου εμπορίου και ο κίνδυνος να ενισχύονται ολοένα και περισσότερο οι τάσεις προστατευτισμού αποτελούν για εμάς ένα ξεκάθαρο κίνητρο να υποστηρίζουμε περισσότερο το διεθνές εμπορικό σύστημα».
Από την πλευρά της, η Κρ. Λαγκάρντ επισήμανε ότι οι «βασικές ανησυχίες» του ΔΝΤ σχετίζονται με την «επίμονα χαμηλή παραγωγικότητα», καθώς και με τις «υπερβολικές ανισότητες που αναπτύσσονται μαζί με τη χαμηλή παραγωγικότητα».
ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τα αντιλαϊκά μέτρα που φτάνουν στο 2% του ΑΕΠ (3,8 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση) και με περαιτέρω κλιμάκωση από το ζήτημα της «βιώσιμης» διαχείρισης του κρατικού χρέους, σε συνδυασμό με τα «πρωτογενή πλεονάσματα» στους κρατικούς προϋπολογισμούς και για την περίοδο μετά το 2018, συνθέτουν το νέο «πακέτο» της συγκυβέρνησης και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών (Ευρωζώνη - ΔΝΤ), που αναμένεται να «κλειδώσουν» μέσα στις επόμενες βδομάδες.
Σε κάθε περίπτωση, τα μέτρα αυτά θα ενσωματωθούν και στο υπό διαμόρφωση «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής», που θα αποτελέσει ουσιαστικά ένα πρώτο πλάνο του πολυετούς κρατικού προϋπολογισμού μέχρι το 2021, με μπούσουλα βέβαια τόσο το «επικαιροποιημένο μνημόνιο» με την Ευρωζώνη, όσο και το νέο μνημόνιο που σχεδιάζεται με την πλευρά του ΔΝΤ.
«Το νερό φαίνεται να μπαίνει στο αυλάκι, μετά από την άτυπη συμφωνία στο Γιούρογκρουπ της Μάλτας», επισημαίνει η πλευρά του ΣΕΒ, «βλέποντας» να πλησιάζει το κλείσιμο της «αξιολόγησης» και βέβαια η επιβολή του νέου πακέτου με τα αντιλαϊκά μέτρα, ως ένα από τα «προαπαιτούμενα» της καπιταλιστικής ανάκαμψης.
Την ίδια ώρα, ο επίτροπος Οικονομικών της ΕΕ, Π. Μοσκοβισί, δίνει τα «ρέστα του» και σπεύδοντας να επιβραβεύσει την αντιλαϊκή πολιτική, χαρακτηριστικά τονίζει: «Από το καλοκαίρι του 2015, διακόσια και πλέον μέτρα ελήφθησαν από την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, με στόχο τη μεταρρύθμιση της χώρας, κάτι σχεδόν απίθανο σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, περιλαμβανομένης της Γαλλίας».
Σύμφωνα με τον ίδιο, «η χώρα βρίσκεται σε καλό δρόμο», και αυτό γιατί, μεταξύ των άλλων, το πρωτογενές πλεόνασμα στον κρατικό προϋπολογισμό του 2016 ήταν «τουλάχιστον 3% του ΑΕΠ», δηλαδή εξαπλάσιο από το στόχο που έχει τεθεί.
Το ότι οι στόχοι πιάνονται από τις «σάρκες» του λαού, μικρή σημασία έχει φυσικά.
«Τρέχουν» τις αντιλαϊκές διεργασίες
Χαρακτηριστική σε αυτό το επίπεδο είναι η δήλωση από τον επικεφαλής του γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), Μ. Σουλτς, σύμφωνα με τον οποίο η κατ' αρχήν συμφωνία στο Γιούρογκρουπ της Μάλτας αποτελεί «λύση της λογικής, εν μέσω του Brexit, της Προεδρίας Τραμπ, των εμπόλεμων καταστάσεων στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής».
Στις 24 Απρίλη η Γιούροστατ ανακοινώνει τα στοιχεία σχετικά με τη διαμόρφωση των μεγεθών στους κρατικούς προϋπολογισμούς της ΕΕ για το 2016, και βέβαια της Ελλάδας.
Σε αυτό το επίπεδο, αναμένεται μεγάλη υπερκάλυψη των αντιλαϊκών στόχων που έχουν τεθεί για τα «πρωτογενή πλεονάσματα», τα οποία η συγκυβέρνηση αξιοποιεί ως αντιλαϊκό ατού στα παζάρια της σχετικά με τα αντίβαρα που σχεδιάζει, στην προοπτική ανάκαμψης του εγχώριου κεφαλαίου.
Στα αντιλαϊκά μέτρα που άρχισαν να εφαρμόζονται από το 2016 περιλαμβάνονταν, μεταξύ άλλων, η καρατόμηση του αφορολόγητου ορίου και οι μειώσεις των συντάξεων, η πολιτική δηλαδή που, όπως αποδεικνύεται σήμερα, θα κλιμακωθεί παραπέρα τα επόμενα χρόνια, και με νέες παρεμβάσεις, τόσο στο μέτωπο της φοροληστείας απέναντι στο λαό, όσο και στο νέο σφαγείο που ετοιμάζεται στις ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις.
Στα σκαριά τα επόμενα αντιλαϊκά μέτρα
Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, η κυβέρνηση κατέθεσε στους «θεσμούς» νέα «αναβαθμισμένη» πρόταση σχετικά με την κατακρεούργηση του αφορολόγητου ορίου (μισθωτοί, συνταξιούχοι, αγρότες) σε ετήσια εισοδήματα, ύψους 5.500 ευρώ.
Η τέτοια εξέλιξη ισοδυναμεί με την επιβολή φόρου σε εισοδήματα της τάξης των 392 ευρώ το μήνα, και έρχεται να επιφέρει παραπέρα τρανταχτές επιβαρύνσεις με τη διόγκωση της φοροληστείας στη γκάμα των λαϊκών εισοδημάτων.
Για παράδειγμα, στην περίπτωση μισθωτού χωρίς προστατευόμενα παιδιά ή συνταξιούχου με εισόδημα στα 8.000 ευρώ (αφορολόγητα μέχρι σήμερα), ο νέος φόρος με συντελεστή στο 22% φτάνει στα 550 ευρώ.
Την ίδια ώρα, οι συζητήσεις για το κλείσιμο της δεύτερης «αξιολόγησης» περιλαμβάνουν σε κάθε περίπτωση και τα επόμενα χτυπήματα στα Εργασιακά.
Σε αυτό το πλαίσιο, σύμφωνα με πληροφορίες, σχεδιάζονται και μέτρα που έχουν στόχο να βάλουν εμπόδια στην προκήρυξη εργατικών απεργιών, και συγκεκριμένα με «κριτήριο» την ύπαρξη «πλειοψηφιών» επί των ταμειακά τακτοποιημένων μελών των εργατικών σωματείων, και όχι από την πλειοψηφία των εργαζομένων που συμμετέχουν στις συλλογικές διαδικασίες (π.χ. Γενική Συνέλευση).
Ταυτόχρονα, η πώληση παραγωγικών μονάδων της ΔΕΗ ενδέχεται να περάσει σε επόμενη φάση, αμέσως μετά το κλείσιμο της τρέχουσας «αξιολόγησης», σε μια εξέλιξη που δείχνει να ευνοεί τους χειρισμούς από την πλευρά της συγκυβέρνησης, ενόψει, βέβαια, της έτσι κι αλλιώς δρομολογημένης (περαιτέρω) «απελευθέρωσης» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και της «ενιαίας ενεργειακής αγοράς» της ΕΕ.
Η «βιωσιμότητα» του κρατικού χρέους
Σύμφωνα με πληροφορίες, ως κριτήριο βιωσιμότητας του κρατικού χρέους προωθείται το ύψος των τοκοχρεολυτικών δόσεων ως ποσοστό του ΑΕΠ, που ενδέχεται να τοποθετηθεί στο 15% του ΑΕΠ σε ετήσια βάση για την περίοδο μέχρι το 2030 και σε πολύ μεγαλύτερα ύψη για τη συνέχεια. Σε αυτό το φόντο, εξετάζονται τυχόν παρεμβάσεις (επιμήκυνση, ύψος επιτοκίων κ.ά.), που θα αφορούν αποκλειστικά και μόνο τα διακρατικά δάνεια από την Ευρωζώνη και τον ESM, καθώς βέβαια η πλευρά του ΔΝΤ θα εξαιρείται από αυτή τη διαδικασία.
Από την πλευρά της, η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κρ. Λαγκάρντ, ανέφερε ότι το εύρος της «ελάφρυνσης» θα αποφασιστεί το 2018, δηλαδή μετά την προγραμματισμένη τυπική λήξη του τρέχοντος μνημονίου, προσθέτοντας ότι άμεσα πρέπει να αποφασιστούν οι «τεχνικές λεπτομέρειες».
Σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή του ΔΝΤ με νέα γραμμή χρηματοδότησης προς το ελληνικό κράτος, σημείωσε ότι «εξετάζουμε το ενδεχόμενο παροχής κάποιας δανειοδοτικής βοήθειας», προσθέτοντας πως «βρισκόμαστε ακόμη στα μισά του δρόμου» μέχρι την τελική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΔΝΤ.
Ανταγωνισμοί με επίκεντρο τις αυξανόμενες τάσεις προστατευτισμού
Χαρακτηριστική είναι η ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για το 2016, σύμφωνα με την οποία ο ρυθμός αύξησης του παγκόσμιου εμπορίου ήταν αδύναμος, καθώς ο όγκος των παγκόσμιων εισαγωγών αυξήθηκε μόλις κατά 1,7%, έναντι 2,1% το 2015.
Σύμφωνα με την ΕΚΤ, «υπάρχουν ενδείξεις ότι ορισμένες διαρθρωτικές εξελίξεις που κατά το παρελθόν είχαν ενισχύσει το εμπόριο - όπως το χαμηλότερο κόστος μεταφοράς, η απελευθέρωση του εμπορίου, η επέκταση των παγκόσμιων αλυσίδων αξίας και η χρηματοπιστωτική εμβάθυνση - δεν θα στηρίξουν το εμπόριο στον ίδιο βαθμό σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα».
«Οι αυξανόμενες τάσεις προστατευτισμού» ήταν στην ατζέντα πολυμερούς συνάντησης την περασμένη βδομάδα στο Βερολίνο, με τη συμμετοχή της Γερμανίδας καγκελαρίου, Α. Μέρκελ, των επικεφαλής του ΔΝΤ, Κρ. Λαγκάρντ, του ΟΟΣΑ, Α. Γκουρία, της Παγκόσμιας Τράπεζας, Τζιμ Γιονγκ Κιμ, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, Ρ. Αζεβέντο, και του γενικού διευθυντή της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, Γκ. Ράιντερ.
Σύμφωνα με την κοινή ανακοίνωση που εκδόθηκε, «τα απογοητευτικά στοιχεία για την ανάπτυξη του παγκόσμιου εμπορίου και ο κίνδυνος να ενισχύονται ολοένα και περισσότερο οι τάσεις προστατευτισμού αποτελούν για εμάς ένα ξεκάθαρο κίνητρο να υποστηρίζουμε περισσότερο το διεθνές εμπορικό σύστημα».
Από την πλευρά της, η Κρ. Λαγκάρντ επισήμανε ότι οι «βασικές ανησυχίες» του ΔΝΤ σχετίζονται με την «επίμονα χαμηλή παραγωγικότητα», καθώς και με τις «υπερβολικές ανισότητες που αναπτύσσονται μαζί με τη χαμηλή παραγωγικότητα».
ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου