ΤΕΤΑΡΤΗ 28-9-2016
Για τις νέες, ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές στην ορθοπεδική και την εφαρμογή τους στο κάτω άκρο και συγκεκριμένα στο ισχίο και το κότσι, μας ενημερώνει ο χειρουργός ορθοπεδικός Ελευθέριος Ζαμπάκος.
Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου, είναι μια από τις πιο συχνές εκφυλιστικές παθήσεις των οστών. Προσβάλει άντρες, αλλά κυρίως γυναίκες από την ηλικία των 60 και μετά.
Αν στο περπάτημα ή στην προσπάθεια να ανεβείτε στο λεωφορείο ή να μπείτε στο αυτοκίνητο σας, πονά το πόδι στην «ελιά», δηλαδή στην μηροβουβωνική πτυχή, τότε πιθανόν να έχετε αρθρίτιδα του ισχίου.
Σε πολλούς, το πρόβλημα είναι τόσο έντονο που δεν μπορούν να σκύψουν να δέσουν τα κορδόνια τους ή στις γυναίκες να φορέσουν το καλσόν τους.
Η αρθρίτιδα του ισχίου στα στάδια αυτά, αντιμετωπίζεται με αρθροπλαστική του ισχίου, δηλαδή αλλαγή των αρθρικών επιφανειών με τεχνητές επιφάνειες.
Η ολική αρθροπλαστική ισχίου είναι μια από τις πιο συνηθισμένες επεμβάσεις στην ορθοπεδική. Από την δεκαετία του ‘60 που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά, έχει αλλάξει την ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.
Με τα χρόνια όμως άλλαξε και αυτή.
Στην ορθοπεδική συγκεκριμένα, τα τελευταία χρόνια η ανάπτυξη, νέων ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών, έχει ανοίξει νέους δρόμους στην αντιμετώπιση πολλών παθήσεων.
Αν και στο παρελθόν, οι παθήσεις αυτές αντιμετωπίζονταν με επιτυχία, το γεγονός ότι απαιτούσαν μεγάλη περίοδο αποκατάστασης ή είχαν πολύ επώδυνη μετεγχειρητική περίοδο, έκανε τους ασθενείς διστακτικούς να τις αντιμετωπίσουν και μετέθεταν το πρόβλημα στο αόριστο μέλλον, υποβιβάζοντας αναπόφευκτα την ποιότητα ζωής τους.
Τα τελευταία δέκα χρόνια, η πρόσθια ελάχιστη επεμβατική προσπέλαση στο ισχίο (AMIS), έχει δώσει την δυνατότητα να μπορούμε να πραγματοποιήσουμε ολική αρθροπλαστική στο οστεοαρθριτικό ισχίο, αξιοποιώντας όλα τα πλεονεκτήματα μιας ελάχιστα επεμβατικής τεχνικής.
Η ουσιαστική διαφορά με τις καθιερωμένες τεχνικές είναι ότι η εγχείρηση γίνεται με τέτοιο τρόπο, που δεν χρειάζεται να κόψουμε ή να τραυματίσουμε κάποιον μυ στην περιοχή του ισχίου.
Η νέα άρθρωση τοποθετείται από ένα διάδρομο που δημιουργούμε με την παρεκτόπιση των μυών. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την άμεση λειτουργία τους μετεγχειρητικά, αλλά και την ελαχιστοποίηση του κινδύνου να εξαρθρωθεί το ισχίο, κάτι που αποτελεί και τη σοβαρότερη επιπλοκή μιας τέτοιας επέμβασης.
Ο χρόνος παραμονής στο νοσοκομείο μειώνεται στις 3 με 4 ημέρες και ο ασθενής κινητοποιείται από το πρώτο 24ωρο.
Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι ελάχιστος και το γεγονός ότι, τα προθέματα της αρθροπλαστικής μπορούν να τοποθετηθούν χωρίς να κόψουμε κάποιους μύες, επιτρέπει στον ασθενή να επανέλθει στις καθημερινές του δραστηριότητες σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, χωρίς ιδιαίτερους περιορισμούς.
Παράλληλα, η δυνατότητα χρήσης ακτινοσκοπικού μηχανήματος, κατά την διάρκεια της επέμβασης, εξασφαλίζει της τοποθέτηση των υλικών με ακρίβεια. Έτσι πετυχαίνουμε την μέγιστη διάρκεια ζωής τους.
Όλα αυτά βέβαια γίνονται εφικτά, χάρη σε νέες τεχνολογίες και εργαλεία, τα οποία μας επιτρέπουν να πραγματοποιούμε τις επεμβάσεις σε μικρότερο ανατομικό χώρο, χωρίς όμως να κάνουμε εκπτώσεις στην ακρίβεια των χειρισμών μας.
Βλέπουμε λοιπόν, πως με μικρά σταθερά βήματα, οι νέες τεχνικές, εκμεταλλευόμενες τις δυνατότητες της ιατρικής τεχνολογίας, μας επιτρέπουν να βρούμε λύσεις σε προβλήματα που παλιότερα φάνταζαν άλυτα και που έκαναν τους ασθενείς επιφυλακτικούς να ζητήσουν ιατρική βοήθεια.
Ελευθέριος Ζαμπάκος, Χειρουργός Ορθοπεδικός
ΠΗΓΗ. newsbeast.gr
Για τις νέες, ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές στην ορθοπεδική και την εφαρμογή τους στο κάτω άκρο και συγκεκριμένα στο ισχίο και το κότσι, μας ενημερώνει ο χειρουργός ορθοπεδικός Ελευθέριος Ζαμπάκος.
Τι ακριβώς είναι η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου;
Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου, είναι μια από τις πιο συχνές εκφυλιστικές παθήσεις των οστών. Προσβάλει άντρες, αλλά κυρίως γυναίκες από την ηλικία των 60 και μετά.
Αν στο περπάτημα ή στην προσπάθεια να ανεβείτε στο λεωφορείο ή να μπείτε στο αυτοκίνητο σας, πονά το πόδι στην «ελιά», δηλαδή στην μηροβουβωνική πτυχή, τότε πιθανόν να έχετε αρθρίτιδα του ισχίου.
Σε πολλούς, το πρόβλημα είναι τόσο έντονο που δεν μπορούν να σκύψουν να δέσουν τα κορδόνια τους ή στις γυναίκες να φορέσουν το καλσόν τους.
Πως μπορεί να αντιμετωπιστεί ιατρικά το πρόβλημα;
Η αρθρίτιδα του ισχίου στα στάδια αυτά, αντιμετωπίζεται με αρθροπλαστική του ισχίου, δηλαδή αλλαγή των αρθρικών επιφανειών με τεχνητές επιφάνειες.
Η ολική αρθροπλαστική ισχίου είναι μια από τις πιο συνηθισμένες επεμβάσεις στην ορθοπεδική. Από την δεκαετία του ‘60 που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά, έχει αλλάξει την ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.
Με τα χρόνια όμως άλλαξε και αυτή.
Υπάρχει πλέον κάποια καινούργια τεχνική; Πώς πραγματοποιείται;
Στην ορθοπεδική συγκεκριμένα, τα τελευταία χρόνια η ανάπτυξη, νέων ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών, έχει ανοίξει νέους δρόμους στην αντιμετώπιση πολλών παθήσεων.
Αν και στο παρελθόν, οι παθήσεις αυτές αντιμετωπίζονταν με επιτυχία, το γεγονός ότι απαιτούσαν μεγάλη περίοδο αποκατάστασης ή είχαν πολύ επώδυνη μετεγχειρητική περίοδο, έκανε τους ασθενείς διστακτικούς να τις αντιμετωπίσουν και μετέθεταν το πρόβλημα στο αόριστο μέλλον, υποβιβάζοντας αναπόφευκτα την ποιότητα ζωής τους.
Τα τελευταία δέκα χρόνια, η πρόσθια ελάχιστη επεμβατική προσπέλαση στο ισχίο (AMIS), έχει δώσει την δυνατότητα να μπορούμε να πραγματοποιήσουμε ολική αρθροπλαστική στο οστεοαρθριτικό ισχίο, αξιοποιώντας όλα τα πλεονεκτήματα μιας ελάχιστα επεμβατικής τεχνικής.
Η ουσιαστική διαφορά με τις καθιερωμένες τεχνικές είναι ότι η εγχείρηση γίνεται με τέτοιο τρόπο, που δεν χρειάζεται να κόψουμε ή να τραυματίσουμε κάποιον μυ στην περιοχή του ισχίου.
Η νέα άρθρωση τοποθετείται από ένα διάδρομο που δημιουργούμε με την παρεκτόπιση των μυών. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την άμεση λειτουργία τους μετεγχειρητικά, αλλά και την ελαχιστοποίηση του κινδύνου να εξαρθρωθεί το ισχίο, κάτι που αποτελεί και τη σοβαρότερη επιπλοκή μιας τέτοιας επέμβασης.
Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της AMIS;
Ο χρόνος παραμονής στο νοσοκομείο μειώνεται στις 3 με 4 ημέρες και ο ασθενής κινητοποιείται από το πρώτο 24ωρο.
Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι ελάχιστος και το γεγονός ότι, τα προθέματα της αρθροπλαστικής μπορούν να τοποθετηθούν χωρίς να κόψουμε κάποιους μύες, επιτρέπει στον ασθενή να επανέλθει στις καθημερινές του δραστηριότητες σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, χωρίς ιδιαίτερους περιορισμούς.
Παράλληλα, η δυνατότητα χρήσης ακτινοσκοπικού μηχανήματος, κατά την διάρκεια της επέμβασης, εξασφαλίζει της τοποθέτηση των υλικών με ακρίβεια. Έτσι πετυχαίνουμε την μέγιστη διάρκεια ζωής τους.
Όλα αυτά βέβαια γίνονται εφικτά, χάρη σε νέες τεχνολογίες και εργαλεία, τα οποία μας επιτρέπουν να πραγματοποιούμε τις επεμβάσεις σε μικρότερο ανατομικό χώρο, χωρίς όμως να κάνουμε εκπτώσεις στην ακρίβεια των χειρισμών μας.
Βλέπουμε λοιπόν, πως με μικρά σταθερά βήματα, οι νέες τεχνικές, εκμεταλλευόμενες τις δυνατότητες της ιατρικής τεχνολογίας, μας επιτρέπουν να βρούμε λύσεις σε προβλήματα που παλιότερα φάνταζαν άλυτα και που έκαναν τους ασθενείς επιφυλακτικούς να ζητήσουν ιατρική βοήθεια.
Ελευθέριος Ζαμπάκος, Χειρουργός Ορθοπεδικός
ΠΗΓΗ. newsbeast.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου