ΔΕΥΤΕΡΑ 13-4-2015
Στην Ελλάδα υπάρχουν 15 μεγάλες φυσικές λίμνες με έκταση άνω των 15 τ.χλμ. και 10 τεχνητές.
Η διαχείρισή τους γίνεται από διαφορετικούς φορείς, και σχεδόν παντού υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ κατοίκων, φορέων και επιστημόνων με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτό της λίμνης Κορώνειας, για την κακή διαχείριση της οποίας η Ελλάδα παραπέμφθηκε στο Ευρωδικαστήριο.
Τα σημαντικότερα προβλήματα είναι οι ανεξέλεγκτες γεωτρήσεις (που οδηγούν σε πτώση της στάθμης) και η νιτρορύπανση από τα φυτοφάρμακα.
Η «Κ» ταξίδεψε μέχρι τις Πρέσπες για να καταγράψει πώς στο μαγευτικό αυτό τοπίο εμφανίζεται η μοναδική περίπτωση συναίνεσης στη χώρα για την διαχείριση των υδάτων αλλά και τι αποτέλεσμα έχει για την ζωή των κατοίκων της περιοχής.
Στην Ελλάδα υπάρχουν 15 μεγάλες φυσικές λίμνες με έκταση άνω των 15 τ.χλμ. και 10 τεχνητές.
Η διαχείρισή τους γίνεται από διαφορετικούς φορείς, και σχεδόν παντού υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ κατοίκων, φορέων και επιστημόνων με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτό της λίμνης Κορώνειας, για την κακή διαχείριση της οποίας η Ελλάδα παραπέμφθηκε στο Ευρωδικαστήριο.
Τα σημαντικότερα προβλήματα είναι οι ανεξέλεγκτες γεωτρήσεις (που οδηγούν σε πτώση της στάθμης) και η νιτρορύπανση από τα φυτοφάρμακα. Η «Κ» ταξίδεψε μέχρι τις Πρέσπες για να καταγράψει πώς στο μαγευτικό αυτό τοπίο εμφανίζεται η μοναδική περίπτωση συναίνεσης στη χώρα για την διαχείριση των υδάτων αλλά και τι αποτέλεσμα έχει για την ζωή των κατοίκων της περιοχής.
Στις Πρέσπες τον πρώτο λόγο έχει το νερό.
«Μέσα στη βάρκα κοιμόμασταν», λέει o 64χρονος σήμερα κ. Τάσος Δημανόπουλος που ξεκίνησε να ψαρεύει στη Μικρή Πρέσπα μόλις τελείωσε το Δημοτικό. «Οι γέροι οι δικοί μας, μόλις τελειώναμε το σχολείο, μας έστελναν για δουλειά. Οταν ήμασταν 12-13 χρόνων, ήμασταν όπως 40 χρόνων άντρες».
Η δύσκολη ζωή στις Πρέσπες επιδεινωνόταν από το γεγονός ότι, μέχρι πριν από 30 χρόνια, τόσο οι αλιείς όσο και οι αγρότες βρίσκονταν στο έλεος του καιρού.
Τις χρονιές με πολλές βροχές, τα χωράφια γύρω από τις λίμνες πλημμύριζαν και δεν προλάβαιναν να «στραγγίξουν» έγκαιρα για τη σπορά, ενώ τις χρονιές με λίγο νερό οι αγρότες δεν είχαν για να ποτίσουν.
Ακόμη, οι ψαριές λιγόστευαν χρόνο με τον χρόνο, ενώ οι κτηνοτρόφοι ανέβαζαν τα κοπάδια στα βουνά για βοσκή, αφού οι όχθες μετατρέπονταν σε πυκνούς καλαμιώνες. Η κοινωνία ήταν φτωχή.
«Οταν ήμουν 17-18 χρόνων κλέβαμε αυγά να πάμε στο καφενείο να πάρουμε κανένα τσιγάρο, να παίξουμε κανένα χαρτί, να πάρουμε μια σοκολάτα», λέει ο αγρότης κ. Λάζαρος Πετρίδης.
Ομως η κατάσταση στην οποία είχαν περιέλθει Μικρή και Μεγάλη Πρέσπα δεν έπληττε μόνο τους επαγγελματίες.
Το ευαίσθητο οικοσύστημα των δύο λιμνών -οι οποίες τρέφουν την περιοχή και όχι μόνο- βρισκόταν σε πλήρη εγκατάλειψη.
Πολύτιμα κομμάτια του είχαν εκχερσωθεί, ενώ τα προστατευόμενα είδη εξαφανίζονταν.
Το σπανιότερο είδος πελεκάνου στον κόσμο, ο αργυροπελεκάνος, μετρούσε τη δεκαετία του 1980 τα τελευταία 150 ζευγάρια του......ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Στην Ελλάδα υπάρχουν 15 μεγάλες φυσικές λίμνες με έκταση άνω των 15 τ.χλμ. και 10 τεχνητές.
Η διαχείρισή τους γίνεται από διαφορετικούς φορείς, και σχεδόν παντού υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ κατοίκων, φορέων και επιστημόνων με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτό της λίμνης Κορώνειας, για την κακή διαχείριση της οποίας η Ελλάδα παραπέμφθηκε στο Ευρωδικαστήριο.
Τα σημαντικότερα προβλήματα είναι οι ανεξέλεγκτες γεωτρήσεις (που οδηγούν σε πτώση της στάθμης) και η νιτρορύπανση από τα φυτοφάρμακα.
Η «Κ» ταξίδεψε μέχρι τις Πρέσπες για να καταγράψει πώς στο μαγευτικό αυτό τοπίο εμφανίζεται η μοναδική περίπτωση συναίνεσης στη χώρα για την διαχείριση των υδάτων αλλά και τι αποτέλεσμα έχει για την ζωή των κατοίκων της περιοχής.
Στην Ελλάδα υπάρχουν 15 μεγάλες φυσικές λίμνες με έκταση άνω των 15 τ.χλμ. και 10 τεχνητές.
Η διαχείρισή τους γίνεται από διαφορετικούς φορείς, και σχεδόν παντού υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ κατοίκων, φορέων και επιστημόνων με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτό της λίμνης Κορώνειας, για την κακή διαχείριση της οποίας η Ελλάδα παραπέμφθηκε στο Ευρωδικαστήριο.
Τα σημαντικότερα προβλήματα είναι οι ανεξέλεγκτες γεωτρήσεις (που οδηγούν σε πτώση της στάθμης) και η νιτρορύπανση από τα φυτοφάρμακα. Η «Κ» ταξίδεψε μέχρι τις Πρέσπες για να καταγράψει πώς στο μαγευτικό αυτό τοπίο εμφανίζεται η μοναδική περίπτωση συναίνεσης στη χώρα για την διαχείριση των υδάτων αλλά και τι αποτέλεσμα έχει για την ζωή των κατοίκων της περιοχής.
Στις Πρέσπες τον πρώτο λόγο έχει το νερό.
«Μέσα στη βάρκα κοιμόμασταν», λέει o 64χρονος σήμερα κ. Τάσος Δημανόπουλος που ξεκίνησε να ψαρεύει στη Μικρή Πρέσπα μόλις τελείωσε το Δημοτικό. «Οι γέροι οι δικοί μας, μόλις τελειώναμε το σχολείο, μας έστελναν για δουλειά. Οταν ήμασταν 12-13 χρόνων, ήμασταν όπως 40 χρόνων άντρες».
Η δύσκολη ζωή στις Πρέσπες επιδεινωνόταν από το γεγονός ότι, μέχρι πριν από 30 χρόνια, τόσο οι αλιείς όσο και οι αγρότες βρίσκονταν στο έλεος του καιρού.
Τις χρονιές με πολλές βροχές, τα χωράφια γύρω από τις λίμνες πλημμύριζαν και δεν προλάβαιναν να «στραγγίξουν» έγκαιρα για τη σπορά, ενώ τις χρονιές με λίγο νερό οι αγρότες δεν είχαν για να ποτίσουν.
Ακόμη, οι ψαριές λιγόστευαν χρόνο με τον χρόνο, ενώ οι κτηνοτρόφοι ανέβαζαν τα κοπάδια στα βουνά για βοσκή, αφού οι όχθες μετατρέπονταν σε πυκνούς καλαμιώνες. Η κοινωνία ήταν φτωχή.
«Οταν ήμουν 17-18 χρόνων κλέβαμε αυγά να πάμε στο καφενείο να πάρουμε κανένα τσιγάρο, να παίξουμε κανένα χαρτί, να πάρουμε μια σοκολάτα», λέει ο αγρότης κ. Λάζαρος Πετρίδης.
Ομως η κατάσταση στην οποία είχαν περιέλθει Μικρή και Μεγάλη Πρέσπα δεν έπληττε μόνο τους επαγγελματίες.
Το ευαίσθητο οικοσύστημα των δύο λιμνών -οι οποίες τρέφουν την περιοχή και όχι μόνο- βρισκόταν σε πλήρη εγκατάλειψη.
Πολύτιμα κομμάτια του είχαν εκχερσωθεί, ενώ τα προστατευόμενα είδη εξαφανίζονταν.
Το σπανιότερο είδος πελεκάνου στον κόσμο, ο αργυροπελεκάνος, μετρούσε τη δεκαετία του 1980 τα τελευταία 150 ζευγάρια του......ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου