Πρόσφυγες και προσφυγικά... πλευρίσματα! Της Λιάνας Κανέλλη

ΤΡΙΤΗ 9-12-2014

Ο Αβραμόπουλος έφυγε για την Ευρώπη ως επίτροπος Μετανάστευσης κι εμείς μείναμε εδώ με τους Σύρους μετανάστες να «χαλάνε» την καταναλωτική εορταστική δημοκρατία της πλατείας Συντάγματος, που εξαιτίας τους βεβαίως δε θα γεμίσει ποτέ με αγανακτισμένους της ευρωπαϊκής απανθρωπιάς των συμφωνιών Δουβλίνο Ι, ΙΙ, ΙΙΙ. 

 

 

 

Ησαν προβληματικοί οι μετανάστες μεσούντος του προϋπολογισμού, των διαπραγματεύσεων, του στοιχηματζίδικου που στήθηκε στο κούτελο του πρώτου των πολιτών και συνταγματικώς ονομαζόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας. 

 

Η φρίκη των ξεριζωμένων στις μέρες μας «προσφέρει» μεγάλες στιγμές σύγκρισης των αισθητικών προδιαγραφών ανατολής - δύσης για τους πλέον ευαίσθητους, τρομάρα μας!

Ομως, μαζί με τους πρόσφυγες ήρθε και λίγο παραπάνω, στην ίδια πλατεία, ο κ. Α. Πλεύρης, ως βουλευτής του Κοινοβουλίου, γεμίζοντας το κενό της έδρας της Αθήνας. 

Αυτός όμως δεν αντέχει άλλες εικόνες. 
Στα Προσφυγικά της Αλεξάνδρας έχει εδώ και κάμποσα χρόνια αναρτηθεί μια στήλη μνήμης που γράφει: 
«Τιμή και Δόξα στους Ηρωικούς Μαχητές του ΚΚΕ και του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ που πολέμησαν το Δεκέμβρη του 1944 ενάντια στην αστική τάξη και τον εγγλέζικο ιμπεριαλισμό - ΚΚΕ».

Μεταξύ προσφύγων και Προσφυγικών ο διάδοχος του επιτρόπου έκρινε πως η στήλη είναι το προκλητικότερον των δύο και με Ερώτησή του βουλευτική ζητά τα ρέστα για τη στήλη και την απομάκρυνσή της.

 

Είμαστε στον 21ο αιώνα. 

 Ο ιμπεριαλισμός είναι εδώ και τα κόκαλα των ζωντανών προσφύγων που σαπίζουν στην καρδιά της Αθήνας, αλλά κι αυτά των νεκρών αγωνιστών που ευωδιάζουν 70 χρόνια μετά στην ίδια πόλη, σωρεύονται στο ίδιο καλάθι της σκοπιμότητας και της διαστρέβλωσης όχι απλώς της Ιστορίας αλλά και της αξίας της ανθρώπινης ζωής. 

Δεν είναι παράξενο πως «η ερώτηση» εκτοξεύθηκε στον ορίζοντα της μπλογκόσφαιρας ανήμερα 3 του Δεκέμβρη. Θα πουν πως είναι τυχαίο. 

Συμπτωματικό. Μπορεί και «ατύχημα» γραφειοκρατικό. Τέτοιες μέρες που οι καλοί χριστιανοί τυλίγουν το θείο βρέφος με κορεάτικα λαμπιόνια για να ζεσταθεί η τσέπη τους και το κόκκινο απαντάται εκεί κοντά στους αγίους τόπους ως αίμα που φτάνει εδώ έχοντας βάψει τη στολή του Αϊ - Βασίλη, τέτοιες μέρες, τέτοια λόγια! 

Προεκλογικά και βαρβάτα σαν την άδεια που πρέπει να παίρνουν οι κομμουνιστές πότε από την ακροδεξιά, πότε από τους καθηγητές του ΣΥΡΙΖΑ για να μιλάνε για το χτες, το σήμερα και κυρίως το αύριό τους.

Με τις σειρήνες της ψηφοθηρικής σπέκουλας να ουρλιάζουν τόσο όσο να μην μπορούν να σκεπάσουν τις καμπάνες της Καισαριανής, τα αντικομμουνιστικά κάλαντα θα συνθέτονται από ανομοιογενείς μπάντες με ιδεολογικές κορόνες κι έναν εισαγγελέα από δίπλα να επιτηρεί τα φιλέματα, τα ψίχουλα, τους εκβιασμούς και τις παραφωνίες. 

 

Η αγορά έχει πολλά προϊόντα στους πάγκους απλωμένα. Κομμουνιστές δεν πρέπει να 'χει. Μη και τους ξεφύγουμε, κι εκεί ανάμεσα στους ανθρώπους, τους εργαζόμενους δεν πούμε τα κάλαντα της αγοράς, αλλά βροντερά το όχι σε κάθε μορφή εξαγοράς. 

Αντίσταση στην εξουσία τους!

 

 

 

ΠΗΓΗ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ