ΔΕΥΤΕΡΑ 31-3-2014
Του Γιώργου Γάτου
«Τίτλοι τέλους» μπαίνουν, από την 1/1/2015, σε 24 κοινωνικούς πόρους, οι οποίοι στήριζαν άλλοι για...74 ολόκληρα χρόνια (από το 1939 και 1940 επί πρωθυπουργίας του κατοχικού Γ. Τσολάκογλου και του δικτάτορα Ι. Μεταξά) και άλλοι για λιγότερο χρόνο (από το 1977 ή το 1995 και μετά) με «έξτρα» έσοδα (επιπλέον των εισφορών των εργαζομένων, του κράτους και των εργοδοτών) ασφαλιστικά ταμεία και συντάξεις.
Στους κοινωνικούς πόρους που καταργούνται, με βάση το πολυνομοσχέδιο και την κωδικοποίηση που παρουσιάζει η «ΗτΣ», περιλαμβάνονται εισφορές υπέρ Ταμείων επικουρικής ασφάλισης, εφάπαξ αλλά και κύριας ασφάλισης δεκάδων κλάδων, όπως των υπαλλήλων υπουργείων, ασφαλιστικών φορέων, δήμων, χημικών βιομηχανιών, κληρικών, της ΕΥΔΑΠ, του ΟΣΕ, του ΤΣΜΕΔΕ (μηχανικών), των υγειονομικών κ.ά. Σύμφωνα με υπολογισμούς στελεχών της κοινωνικής ασφάλισης, η ετήσια απώλεια για τα Ταμεία θα είναι της τάξης των 300 έως 350 εκατ. ευρώ, με βάση τους τζίρους που έχουν περιοριστεί ανά κλάδο λόγω της ύφεσης.
ΟΙ ΠΟΡΟΙ
Οι περισσότεροι πόροι δεν λειτουργούσαν ούτε ως «οιονεί» εργοδοτικές εισφορές (με εξαίρεση το επικουρικό ταμείο των εργαζομένων στις ασφαλιστικές εταιρείες) και είναι:
Εσφορές από το 1939 και 1942, επί Γ. Τσολάκολγου, υπέρ του Ταμείου επικουρικής ασφάλισης των εργαζομένων στην Ελληνική Εταιρεία Υδάτων επιβαρύνοντας μέχρι 1% τους λογαριασμούς και τις προμήθειες (πλην εκείνων που αφορούν βασικά έργα ενίσχυσης της ύδρευσης).
Κρατήσεις με αναγκαστικό νόμο του 1940 του Ι. Μεταξά ύψους 1% επί του λογαριασμού πληρωμής εργολάβων για εκτελούμενα έργα υπέρ Δημοσίου, δήμων, κοινοτήτων, 1 τις χιλίοις επί του προϋπολογισμού τεχνικών έργων και οικοδομών, 1 τις χιλίοις επί της αξίας των εισαγόμενων μηχανημάτων που χρησιμοποιούνται για την εκτέλεση έργων οδοποιίας, οικοδομικών, υδραυλικών και λιμενικών, καθώς και παραβόλων για συμμετοχή σε διαγωνισμούς.
Εισφορά 5% επί των τελών δημοσίευσης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως δελτίων των ανωνύμων εταιρειών (υπέρ των Ταμείου Πρόνοιας των εργαζομένων στο Εθνικό Τυπογραφείο με πρώτη νομοθέτηση το 1944).
Ποσοστό 0,4% επί των ετήσιων εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων που αποδίδεται στο ΤΕΑΠΟΚΑ (πρώτη εφαρμογή με νόμο του 1942).
Εισφορές υπέρ του Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Χημικών που επιβλήθηκε με νομοθετικό διάταγμα του 1941 (επί Τσολάκογλου) επί του παραγόμενου τσιμέντου, του οινοπνεύματος που διατίθεται, της ζύμης αρτοποιίας και στα παραγόμενα και εισαγόμενα οξέα.
Εισφορά (από το 1944) υπέρ του Ταμείου ασφάλισης των δημοτικών και κοινοτικών υπαλλήλων από εργολαβίες και στα καταβαλλόμενα από τους δήμους ενοίκια (2% επί της αξίας).
Εισφορά που ίσχυε από το 1950 υπέρ του Αυτόνομου Οικοδομικού Οργανισμού Αξιωματικών για στρατιωτικά έργα.
Εισφορά υπέρ του Ταμείου Συντάξεων των Υγειονομικών από κλινικές και ιδρύματα (με νομοθετικό διάταγμα του 1955).
Εισφορά υπέρ του ΝΑΤ (με ισχύ από το 1992) από δικαιώματα ελλιμενισμού σκαφών.
Εισφορά 0,30% υπέρ του Ταμείου Αρωγής των υπαλλήλων του υπουργείου Εμπορίου από τις προμήθειες (σε ισχύ από το 1995).
Η εισφορά που καθιερώθηκε με υπουργική απόφαση του 2013 (ΦΕΚ 411 Β) των ιδιωτικών εταιρειών ασφάλισης και των οργανισμών δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου ή κοινωφελούς χαρακτήρα ανάλογη με το ύψος των εργασιών με βάση ποσοστά υπέρ του Ταμείου επικουρικής ασφάλισης των ασφαλιστών και του προσωπικού ασφαλιστικών επιχειρήσεων (που μετατράπηκε σε ταμείο επαγγελματικής ασφάλισης).
Ειδικά για την κατάργηση του συγκεκριμένου πόρου, το πολυνομοσχέδιο δίνει τη δυνατότητα υποκατάστασης με εργοδοτική εισφορά.
Εισφορά 1 τις χιλίοις επί του ετήσιου κύκλου εργασιών των εταιρειών πετρελαιοειδών υπέρ του ταμείου επικουρικής ασφάλισης προσωπικού εταιρειών που καθιερώθηκε από την 1/1/2004.
Εισφορά υπέρ του ΟΑΕΕ ως ποσοστό από τα έσοδα επί προστίμων, χρηματικών ποινών, δικαστικών εξόδων και μετατροπών σε χρήμα (ισχύει από το 1977).
Εισφορά 2% υπέρ του Ταμείου Αρωγής υπαλλήλων του υπουργείου Μεταφορών που υπολογίζεται από το 1970 «στα ετήσια έσοδα από ιατρικές εξετάσεις των οδηγών αυτοκινήτων, διτρόχων - τριτρόχων μετά κινητήρος και μοτοποδηλάτων».
Εισφορά από τα παράβολα για τη χορήγηση σήματος του ΕΟΤ σε καταλύματα που αποδίδεται με νόμο του 1993 υπέρ του Ταμείου επικουρικής ασφάλισης και πρόνοιας των εργαζομένων στον ΕΟΤ και στην ΕΡΤ.
Το κληρικόσημο υπέρ του ταμείου των κληρικών που για πρώτη φορά προβλέφθηκε ως ενίσχυση από το 1935, καθώς και εισφορά επί των κηρωδών υλών.
ΠΗΓΗ. imerisia
Του Γιώργου Γάτου
«Τίτλοι τέλους» μπαίνουν, από την 1/1/2015, σε 24 κοινωνικούς πόρους, οι οποίοι στήριζαν άλλοι για...74 ολόκληρα χρόνια (από το 1939 και 1940 επί πρωθυπουργίας του κατοχικού Γ. Τσολάκογλου και του δικτάτορα Ι. Μεταξά) και άλλοι για λιγότερο χρόνο (από το 1977 ή το 1995 και μετά) με «έξτρα» έσοδα (επιπλέον των εισφορών των εργαζομένων, του κράτους και των εργοδοτών) ασφαλιστικά ταμεία και συντάξεις.
Στους κοινωνικούς πόρους που καταργούνται, με βάση το πολυνομοσχέδιο και την κωδικοποίηση που παρουσιάζει η «ΗτΣ», περιλαμβάνονται εισφορές υπέρ Ταμείων επικουρικής ασφάλισης, εφάπαξ αλλά και κύριας ασφάλισης δεκάδων κλάδων, όπως των υπαλλήλων υπουργείων, ασφαλιστικών φορέων, δήμων, χημικών βιομηχανιών, κληρικών, της ΕΥΔΑΠ, του ΟΣΕ, του ΤΣΜΕΔΕ (μηχανικών), των υγειονομικών κ.ά. Σύμφωνα με υπολογισμούς στελεχών της κοινωνικής ασφάλισης, η ετήσια απώλεια για τα Ταμεία θα είναι της τάξης των 300 έως 350 εκατ. ευρώ, με βάση τους τζίρους που έχουν περιοριστεί ανά κλάδο λόγω της ύφεσης.
ΟΙ ΠΟΡΟΙ
Οι περισσότεροι πόροι δεν λειτουργούσαν ούτε ως «οιονεί» εργοδοτικές εισφορές (με εξαίρεση το επικουρικό ταμείο των εργαζομένων στις ασφαλιστικές εταιρείες) και είναι:
Εσφορές από το 1939 και 1942, επί Γ. Τσολάκολγου, υπέρ του Ταμείου επικουρικής ασφάλισης των εργαζομένων στην Ελληνική Εταιρεία Υδάτων επιβαρύνοντας μέχρι 1% τους λογαριασμούς και τις προμήθειες (πλην εκείνων που αφορούν βασικά έργα ενίσχυσης της ύδρευσης).
Κρατήσεις με αναγκαστικό νόμο του 1940 του Ι. Μεταξά ύψους 1% επί του λογαριασμού πληρωμής εργολάβων για εκτελούμενα έργα υπέρ Δημοσίου, δήμων, κοινοτήτων, 1 τις χιλίοις επί του προϋπολογισμού τεχνικών έργων και οικοδομών, 1 τις χιλίοις επί της αξίας των εισαγόμενων μηχανημάτων που χρησιμοποιούνται για την εκτέλεση έργων οδοποιίας, οικοδομικών, υδραυλικών και λιμενικών, καθώς και παραβόλων για συμμετοχή σε διαγωνισμούς.
Εισφορά 5% επί των τελών δημοσίευσης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως δελτίων των ανωνύμων εταιρειών (υπέρ των Ταμείου Πρόνοιας των εργαζομένων στο Εθνικό Τυπογραφείο με πρώτη νομοθέτηση το 1944).
Ποσοστό 0,4% επί των ετήσιων εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων που αποδίδεται στο ΤΕΑΠΟΚΑ (πρώτη εφαρμογή με νόμο του 1942).
Εισφορές υπέρ του Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Χημικών που επιβλήθηκε με νομοθετικό διάταγμα του 1941 (επί Τσολάκογλου) επί του παραγόμενου τσιμέντου, του οινοπνεύματος που διατίθεται, της ζύμης αρτοποιίας και στα παραγόμενα και εισαγόμενα οξέα.
Εισφορά (από το 1944) υπέρ του Ταμείου ασφάλισης των δημοτικών και κοινοτικών υπαλλήλων από εργολαβίες και στα καταβαλλόμενα από τους δήμους ενοίκια (2% επί της αξίας).
Εισφορά που ίσχυε από το 1950 υπέρ του Αυτόνομου Οικοδομικού Οργανισμού Αξιωματικών για στρατιωτικά έργα.
Εισφορά υπέρ του Ταμείου Συντάξεων των Υγειονομικών από κλινικές και ιδρύματα (με νομοθετικό διάταγμα του 1955).
Εισφορά υπέρ του ΝΑΤ (με ισχύ από το 1992) από δικαιώματα ελλιμενισμού σκαφών.
Εισφορά 0,30% υπέρ του Ταμείου Αρωγής των υπαλλήλων του υπουργείου Εμπορίου από τις προμήθειες (σε ισχύ από το 1995).
Η εισφορά που καθιερώθηκε με υπουργική απόφαση του 2013 (ΦΕΚ 411 Β) των ιδιωτικών εταιρειών ασφάλισης και των οργανισμών δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου ή κοινωφελούς χαρακτήρα ανάλογη με το ύψος των εργασιών με βάση ποσοστά υπέρ του Ταμείου επικουρικής ασφάλισης των ασφαλιστών και του προσωπικού ασφαλιστικών επιχειρήσεων (που μετατράπηκε σε ταμείο επαγγελματικής ασφάλισης).
Ειδικά για την κατάργηση του συγκεκριμένου πόρου, το πολυνομοσχέδιο δίνει τη δυνατότητα υποκατάστασης με εργοδοτική εισφορά.
Εισφορά 1 τις χιλίοις επί του ετήσιου κύκλου εργασιών των εταιρειών πετρελαιοειδών υπέρ του ταμείου επικουρικής ασφάλισης προσωπικού εταιρειών που καθιερώθηκε από την 1/1/2004.
Εισφορά υπέρ του ΟΑΕΕ ως ποσοστό από τα έσοδα επί προστίμων, χρηματικών ποινών, δικαστικών εξόδων και μετατροπών σε χρήμα (ισχύει από το 1977).
Εισφορά 2% υπέρ του Ταμείου Αρωγής υπαλλήλων του υπουργείου Μεταφορών που υπολογίζεται από το 1970 «στα ετήσια έσοδα από ιατρικές εξετάσεις των οδηγών αυτοκινήτων, διτρόχων - τριτρόχων μετά κινητήρος και μοτοποδηλάτων».
Εισφορά από τα παράβολα για τη χορήγηση σήματος του ΕΟΤ σε καταλύματα που αποδίδεται με νόμο του 1993 υπέρ του Ταμείου επικουρικής ασφάλισης και πρόνοιας των εργαζομένων στον ΕΟΤ και στην ΕΡΤ.
Το κληρικόσημο υπέρ του ταμείου των κληρικών που για πρώτη φορά προβλέφθηκε ως ενίσχυση από το 1935, καθώς και εισφορά επί των κηρωδών υλών.
ΠΗΓΗ. imerisia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου