ΔΕΥΤΕΡΑ 30-12-2013
Της Άννας Κανδύλη από την realnews
Η Δικαιοσύνη «σκόνταψε» σε συμβάσεις που είχε υπογράψει ο πρώην υπουργός Μεταφορών, αλλά προστατεύτηκε από τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, χωρίς να αναζητηθεί η εμπλοκή του.
O νόμος περί ευθύνης υπουργών και η σύντομη αποσβεστική προθεσμία που προβλέπει «προστάτευσαν» τρεις φορές τον Μιχάλη Λιάπη από τη Δικαιοσύνη, ενώπιον της οποίας βρέθηκε τελικά εξαιτίας της παραβίασης ενός κόκκινου σηματοδότη...
Τρεις δικογραφίες, που αφορούσαν «έργα και ημέρες» του επί θητείας του στο υπουργείο Μεταφορών, έφτασαν στη Βουλή, ωστόσο καμία δεν προχώρησε περαιτέρω.
Η πρώτη αφορούσε το έργο «Ανακαίνιση της σιδηροδρομικής γραμμής, κατασκευή ηλεκτροκίνησης- σηματοδότησης, τηλεδιοίκησης στο τμήμα Πειραιά - Αθήνα - Τρεις Γέφυρες» και διαβιβάστηκε στη Βουλή τον Μάρτιο του 2012.
Η δεύτερη ήταν για τις «μαϊμού» άδειες φορτηγών Δημοσίας Χρήσης και βυτιοφόρων- υπόθεση που αποκάλυψε η Realnews τον Νοέμβριο του 2009.
Η τρίτη αφορούσε αγορά από τον ΟΣΕ ηλεκτραμαξών, καθώς και οκτώ συρμών τύπου Desiro, για τους οποίους ο οργανισμός κατέβαλλε αντίτιμο ενός εκατομμυρίου ευρώ τον μήνα, για δεκαέξι μήνες, ενώ θα μπορούσε ο οργανισμός, όχι μόνο να τα έχει δωρεάν λόγω ειδικής ρήτρας, αλλά να τα έχει αγοράσει με το αντίτιμο του ενοικίου.
Η σύμβαση του Προαστιακού
Η περιπέτεια του έργου «Ανακαίνιση της σιδηροδρομικής γραμμής, κατασκευή ηλεκτροκίνησης- σηματοδότησης, τηλεδιοίκησης στο τμήμα Πειραιά - Αθήνα - Τρεις Γέφυρες» ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2002, όταν η ΕΡΓΟΣΕ ακύρωσε τον διαγωνισμό για το τρίτο κομμάτι του προαστιακού, λόγω των αντιδράσεων που προκλήθηκαν από την απουσία μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Τον Μάρτιο του 2003, επί υπουργίας Χρίστου Βερελή, εγκαταλείφθηκε η εγκεκριμένη χρηματοδότηση του εν λόγω έργου από το Γ' ΚΠΣ και αποφασίστηκε να γίνει με εθνικούς πόρους από τον ΟΣΕ. Στον πρώτο διαγωνισμό δεν υπεβλήθη καμία προσφορά.
Στον επαναληπτικό εμφανίστηκε μία και μόνη κοινοπραξία, στην οποία και κατακυρώθηκε το έργο με απόφαση του Δ.Σ. του ΟΣΕ, μειοψηφούντος τότε του αιρετού Δημήτρη Καραπάvou. Η σύμβαση, ύψους 161 εκατ. ευρώ, ανατέθηκε με έκπτωση... 0,964% στην κοινοπραξία Siemens - ΑΚΤΩΡ – ΤΕΡΝΑ.
Παρόλο που, ως αντιπολίτευση, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε προχωρήσει σε καταγγελίες για έργα του ΟΣΕ επί ΠΑΣΟΚ -μεταξύ αυτών και του προαστιακού- ο Μ. Λιάπης ως υπουργός Μεταφορών άναψε στις 26 Απριλίου 2005 το «πράσινο φως» για την υπογραφή της σύμβασης από τον τότε διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΣΕ, Κωνσταντίνο Γιαννακό.
Το έργο, αν και είχαν παρέλθει οι Ολυμπιακοί Αγώνες, χαρακτηρίστηκε «Ολυμπιακό» και έπρεπε να παραδοθεί στις 26 Δεκεμβρίου 2005.
Ωστόσο, παρά τις 12 παρατάσεις, ουδέποτε ολοκληρώθηκε, και έπειτα από τις καταγγελίες δύο πρώην στελεχών του ΟΣΕ, του Δ. Καραπάνου και του Εμμανουήλ Παναγιώτου, η υπόθεση μπήκε στο μικροσκόπιο της Δικαιοσύνης. Συγκεκριμένα, για τα μη πολιτικά πρόσωπα βρίσκεται στο στάδιο της κύριας ανάκρισης - έρευνας που διενεργεί ο ανακριτής κατά της Διαφθοράς Σπύρος Γεωργουλέας. Ωστόσο, για τον Μ. Λιάπη η υπόθεση έχει τελειώσει, λόγω παραγραφής..
Η καταγγελία για τα φορτηγά ΔΧ
Την ίδια τύχη είχε και η δεύτερη δικογραφία που διαβιβάστηκε στη Βουλή για τον πρώην υπουργό, η οποία είχε σχηματιστεί μετά την καταγγελία επιχειρηματία από τον Βόλο και ενέπλεκε τον Μ. Λιάπη σε παράνομες μετατροπές αδειών οχημάτων Δημόσιας Χρήσης.
Ο καταγγέλλων κατηγορούσε τον πρώην υπουργό, προσκομίζοντας και σχετικά έγγραφα, ότι παραβίασε τον νόμο του 1979, που απαγορεύει τη μετατροπή φορτηγών Δημόσιας Χρήσης πάσης κατηγορίας σε βυτιοφόρο διανομής υγρών καυσίμων, προκειμένου να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα πρόσωπα, όπως ο τότε βουλευτής της Ν.Δ. Αλέξανδρος Παρίσης και ο συνεργάτης του Πιέρρος Δεμέστιχας.
Οπως ανέφερε, ύστερα από πολύχρονη ταλαιπωρία, οι αρμόδιες υπηρεσίες απέκλεισαν στον ίδιο τη χορήγηση τέτοιας άδειας, επικαλούμενες την υπουργική απόφαση του 1979, που έβαζε φρένο στις μετατροπές.
Σύμφωνα με τον επιχειρηματία, όμως, η δέσμευση δεν ίσχυε για όλους, αφού για 32 άδειες που μετατράπηκαν με παρέμβαση του πρώην υπουργού Μ. Λιάπη, ο περιορισμός του 1979 παρακάμφθηκε.
Η δικογραφία που σχηματίστηκε διαβιβάστηκε στη Βουλή τον Νοέμβριο του 2009 από τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Νίκο Παντελή
Οπως όμως επισήμαινε ο εισαγγελικός λειτουργός στο διαβιβαστικό έγγραφο, τυχόν αξιόποινες πράξεις του Μ. Λιάπη ήταν πλέον παραγεγραμμένες, αφού είχαν παρέλθει οι δύο σύνοδοι της Βουλής από τότε που ασκούσε τα καθήκοντά του.
Η μίσθωση των Desiro
Στον «κάλαθο» της παραγραφής κατέληξε και η τρίτη δικογραφία, μία υπόθεση για την οποία το καλοκαίρι του 2012 ασκήθηκαν διώξεις σε βαθμό κακουργήματος για απιστία και άμεση συνεργεία σε αυτή εις βάρος 13 στελεχών του ΟΣΕ, της περιόδου 2004-2007, για αποφάσεις που έλαβαν και οι οποίες φέρεται να ζημίωσαν τον οργανισμό.
Την έρευνα αυτή είχε διενεργήσει η εισαγγελέας Πόπη Παπανδρέου, έπειτα από καταγγελίες για πράξεις και παραλείψεις υψηλόβαθμων στελεχών του ΟΣΕ, όσον αφορά τις διαδικασίες προμηθειών και τήρησης συμβάσεων.
Λίγους μήνες πριν ασκήσει τη δίωξη, είχε ζητήσει να διαβιβαστεί η δικογραφία στη Βουλή, αφού «σκόνταψε» πάνω στον Μ. Λιάπη, ο οποίος την επίμαχη περίοδο ήταν υπουργός Μεταφορών.
Η σχηματισθείσα δικογραφία περιελάμβανε τρία σκέλη. Το πρώτο αφορούσε την αλλαγή των προδιαγραφών για την προμήθεια τροχαίου υλικού του ΟΣΕ.
Συγκεκριμένα, επρόκειτο για πρόγραμμα αγοράς ηλεκτραμαξών πορείας κανονικής γραμμής-συνολικού κόστους 3,2 δισ. ευρώ- που τον Ιούλιο του 2006 είχε εγκριθεί ομόφωνα από την αρμόδια Διακομματική Επιτροπή της Βουλής, οι διαγωνιστικές διαδικασίες, όμως, φέρεται να καθυστερούσαν επειδή επιχειρήθηκε αλλαγή των προδιαγραφών του υλικού.
Παρόλο που οι νέες προδιαγραφές απορρίφθηκαν από τη Βουλή, το διοικητικό συμβούλιο του οργανισμού αποφάσισε να προμηθευτεί 50 ντιζελοκίνητες μηχανές βάσει αυτών.
Σύμφωνα με δικαστικές πηγές, τις μη εγκεκριμένες από τη Βουλή προδιαγραφές φέρεται να πληρούσαν ηλεκτράμαξες άλλης εταιρείας, αντιπρόσωπος της οποίας ήταν συγγενικό πρόσωπο του Μ. Λιάπη.
Το δεύτερο σκέλος αφορούσε την ανοχή που φέρεται να επέδειξε η διοίκηση του ΟΣΕ στην καθυστέρηση της παράδοσης από τον ανάδοχο του ολοκληρωμένου πληροφοριακού συστήματος διαχείρισης επιβατικών μεταφορών του οργανισμού, ενώ το τρίτο αφορούσε την ενοικίαση από τον ΟΣΕ οκτώ συρμών τύπου Desiro.
Οι συρμοί ενοικιάστηκαν αντί αντιτίμου ενός εκατομμυρίου ευρώ τον μήνα, για δεκαέξι μήνες, όταν τα τρένα αυτά θα μπορούσε ο οργανισμός να τα έχει δωρεάν ως τήρηση της ρήτρας για τη μη έγκαιρη παράδοση του καινούργιου τροχαίου υλικού από την κοινοπραξία Siemens - Ελληνικά Ναυπηγεία.
Μάλιστα, όπως αναφερόταν στο εισαγγελικό πόρισμα, με το ποσό της ενοικίασης τα τρένα θα μπορούσαν σχεδόν να έχουν αγοραστεί..
ΠΗΓΗ. metaforespress
Της Άννας Κανδύλη από την realnews
Η Δικαιοσύνη «σκόνταψε» σε συμβάσεις που είχε υπογράψει ο πρώην υπουργός Μεταφορών, αλλά προστατεύτηκε από τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, χωρίς να αναζητηθεί η εμπλοκή του.
O νόμος περί ευθύνης υπουργών και η σύντομη αποσβεστική προθεσμία που προβλέπει «προστάτευσαν» τρεις φορές τον Μιχάλη Λιάπη από τη Δικαιοσύνη, ενώπιον της οποίας βρέθηκε τελικά εξαιτίας της παραβίασης ενός κόκκινου σηματοδότη...
Τρεις δικογραφίες, που αφορούσαν «έργα και ημέρες» του επί θητείας του στο υπουργείο Μεταφορών, έφτασαν στη Βουλή, ωστόσο καμία δεν προχώρησε περαιτέρω.
Η πρώτη αφορούσε το έργο «Ανακαίνιση της σιδηροδρομικής γραμμής, κατασκευή ηλεκτροκίνησης- σηματοδότησης, τηλεδιοίκησης στο τμήμα Πειραιά - Αθήνα - Τρεις Γέφυρες» και διαβιβάστηκε στη Βουλή τον Μάρτιο του 2012.
Η δεύτερη ήταν για τις «μαϊμού» άδειες φορτηγών Δημοσίας Χρήσης και βυτιοφόρων- υπόθεση που αποκάλυψε η Realnews τον Νοέμβριο του 2009.
Η τρίτη αφορούσε αγορά από τον ΟΣΕ ηλεκτραμαξών, καθώς και οκτώ συρμών τύπου Desiro, για τους οποίους ο οργανισμός κατέβαλλε αντίτιμο ενός εκατομμυρίου ευρώ τον μήνα, για δεκαέξι μήνες, ενώ θα μπορούσε ο οργανισμός, όχι μόνο να τα έχει δωρεάν λόγω ειδικής ρήτρας, αλλά να τα έχει αγοράσει με το αντίτιμο του ενοικίου.
Η σύμβαση του Προαστιακού
Η περιπέτεια του έργου «Ανακαίνιση της σιδηροδρομικής γραμμής, κατασκευή ηλεκτροκίνησης- σηματοδότησης, τηλεδιοίκησης στο τμήμα Πειραιά - Αθήνα - Τρεις Γέφυρες» ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2002, όταν η ΕΡΓΟΣΕ ακύρωσε τον διαγωνισμό για το τρίτο κομμάτι του προαστιακού, λόγω των αντιδράσεων που προκλήθηκαν από την απουσία μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Τον Μάρτιο του 2003, επί υπουργίας Χρίστου Βερελή, εγκαταλείφθηκε η εγκεκριμένη χρηματοδότηση του εν λόγω έργου από το Γ' ΚΠΣ και αποφασίστηκε να γίνει με εθνικούς πόρους από τον ΟΣΕ. Στον πρώτο διαγωνισμό δεν υπεβλήθη καμία προσφορά.
Στον επαναληπτικό εμφανίστηκε μία και μόνη κοινοπραξία, στην οποία και κατακυρώθηκε το έργο με απόφαση του Δ.Σ. του ΟΣΕ, μειοψηφούντος τότε του αιρετού Δημήτρη Καραπάvou. Η σύμβαση, ύψους 161 εκατ. ευρώ, ανατέθηκε με έκπτωση... 0,964% στην κοινοπραξία Siemens - ΑΚΤΩΡ – ΤΕΡΝΑ.
Παρόλο που, ως αντιπολίτευση, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε προχωρήσει σε καταγγελίες για έργα του ΟΣΕ επί ΠΑΣΟΚ -μεταξύ αυτών και του προαστιακού- ο Μ. Λιάπης ως υπουργός Μεταφορών άναψε στις 26 Απριλίου 2005 το «πράσινο φως» για την υπογραφή της σύμβασης από τον τότε διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΣΕ, Κωνσταντίνο Γιαννακό.
Το έργο, αν και είχαν παρέλθει οι Ολυμπιακοί Αγώνες, χαρακτηρίστηκε «Ολυμπιακό» και έπρεπε να παραδοθεί στις 26 Δεκεμβρίου 2005.
Ωστόσο, παρά τις 12 παρατάσεις, ουδέποτε ολοκληρώθηκε, και έπειτα από τις καταγγελίες δύο πρώην στελεχών του ΟΣΕ, του Δ. Καραπάνου και του Εμμανουήλ Παναγιώτου, η υπόθεση μπήκε στο μικροσκόπιο της Δικαιοσύνης. Συγκεκριμένα, για τα μη πολιτικά πρόσωπα βρίσκεται στο στάδιο της κύριας ανάκρισης - έρευνας που διενεργεί ο ανακριτής κατά της Διαφθοράς Σπύρος Γεωργουλέας. Ωστόσο, για τον Μ. Λιάπη η υπόθεση έχει τελειώσει, λόγω παραγραφής..
Η καταγγελία για τα φορτηγά ΔΧ
Την ίδια τύχη είχε και η δεύτερη δικογραφία που διαβιβάστηκε στη Βουλή για τον πρώην υπουργό, η οποία είχε σχηματιστεί μετά την καταγγελία επιχειρηματία από τον Βόλο και ενέπλεκε τον Μ. Λιάπη σε παράνομες μετατροπές αδειών οχημάτων Δημόσιας Χρήσης.
Ο καταγγέλλων κατηγορούσε τον πρώην υπουργό, προσκομίζοντας και σχετικά έγγραφα, ότι παραβίασε τον νόμο του 1979, που απαγορεύει τη μετατροπή φορτηγών Δημόσιας Χρήσης πάσης κατηγορίας σε βυτιοφόρο διανομής υγρών καυσίμων, προκειμένου να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα πρόσωπα, όπως ο τότε βουλευτής της Ν.Δ. Αλέξανδρος Παρίσης και ο συνεργάτης του Πιέρρος Δεμέστιχας.
Οπως ανέφερε, ύστερα από πολύχρονη ταλαιπωρία, οι αρμόδιες υπηρεσίες απέκλεισαν στον ίδιο τη χορήγηση τέτοιας άδειας, επικαλούμενες την υπουργική απόφαση του 1979, που έβαζε φρένο στις μετατροπές.
Σύμφωνα με τον επιχειρηματία, όμως, η δέσμευση δεν ίσχυε για όλους, αφού για 32 άδειες που μετατράπηκαν με παρέμβαση του πρώην υπουργού Μ. Λιάπη, ο περιορισμός του 1979 παρακάμφθηκε.
Η δικογραφία που σχηματίστηκε διαβιβάστηκε στη Βουλή τον Νοέμβριο του 2009 από τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Νίκο Παντελή
Οπως όμως επισήμαινε ο εισαγγελικός λειτουργός στο διαβιβαστικό έγγραφο, τυχόν αξιόποινες πράξεις του Μ. Λιάπη ήταν πλέον παραγεγραμμένες, αφού είχαν παρέλθει οι δύο σύνοδοι της Βουλής από τότε που ασκούσε τα καθήκοντά του.
Η μίσθωση των Desiro
Στον «κάλαθο» της παραγραφής κατέληξε και η τρίτη δικογραφία, μία υπόθεση για την οποία το καλοκαίρι του 2012 ασκήθηκαν διώξεις σε βαθμό κακουργήματος για απιστία και άμεση συνεργεία σε αυτή εις βάρος 13 στελεχών του ΟΣΕ, της περιόδου 2004-2007, για αποφάσεις που έλαβαν και οι οποίες φέρεται να ζημίωσαν τον οργανισμό.
Την έρευνα αυτή είχε διενεργήσει η εισαγγελέας Πόπη Παπανδρέου, έπειτα από καταγγελίες για πράξεις και παραλείψεις υψηλόβαθμων στελεχών του ΟΣΕ, όσον αφορά τις διαδικασίες προμηθειών και τήρησης συμβάσεων.
Λίγους μήνες πριν ασκήσει τη δίωξη, είχε ζητήσει να διαβιβαστεί η δικογραφία στη Βουλή, αφού «σκόνταψε» πάνω στον Μ. Λιάπη, ο οποίος την επίμαχη περίοδο ήταν υπουργός Μεταφορών.
Η σχηματισθείσα δικογραφία περιελάμβανε τρία σκέλη. Το πρώτο αφορούσε την αλλαγή των προδιαγραφών για την προμήθεια τροχαίου υλικού του ΟΣΕ.
Συγκεκριμένα, επρόκειτο για πρόγραμμα αγοράς ηλεκτραμαξών πορείας κανονικής γραμμής-συνολικού κόστους 3,2 δισ. ευρώ- που τον Ιούλιο του 2006 είχε εγκριθεί ομόφωνα από την αρμόδια Διακομματική Επιτροπή της Βουλής, οι διαγωνιστικές διαδικασίες, όμως, φέρεται να καθυστερούσαν επειδή επιχειρήθηκε αλλαγή των προδιαγραφών του υλικού.
Παρόλο που οι νέες προδιαγραφές απορρίφθηκαν από τη Βουλή, το διοικητικό συμβούλιο του οργανισμού αποφάσισε να προμηθευτεί 50 ντιζελοκίνητες μηχανές βάσει αυτών.
Σύμφωνα με δικαστικές πηγές, τις μη εγκεκριμένες από τη Βουλή προδιαγραφές φέρεται να πληρούσαν ηλεκτράμαξες άλλης εταιρείας, αντιπρόσωπος της οποίας ήταν συγγενικό πρόσωπο του Μ. Λιάπη.
Το δεύτερο σκέλος αφορούσε την ανοχή που φέρεται να επέδειξε η διοίκηση του ΟΣΕ στην καθυστέρηση της παράδοσης από τον ανάδοχο του ολοκληρωμένου πληροφοριακού συστήματος διαχείρισης επιβατικών μεταφορών του οργανισμού, ενώ το τρίτο αφορούσε την ενοικίαση από τον ΟΣΕ οκτώ συρμών τύπου Desiro.
Οι συρμοί ενοικιάστηκαν αντί αντιτίμου ενός εκατομμυρίου ευρώ τον μήνα, για δεκαέξι μήνες, όταν τα τρένα αυτά θα μπορούσε ο οργανισμός να τα έχει δωρεάν ως τήρηση της ρήτρας για τη μη έγκαιρη παράδοση του καινούργιου τροχαίου υλικού από την κοινοπραξία Siemens - Ελληνικά Ναυπηγεία.
Μάλιστα, όπως αναφερόταν στο εισαγγελικό πόρισμα, με το ποσό της ενοικίασης τα τρένα θα μπορούσαν σχεδόν να έχουν αγοραστεί..
ΠΗΓΗ. metaforespress
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου