Πάνω από 14,3 τρισ. ευρώ στους «φορολογικούς παραδείσους»

ΤΡΙΤΗ 28-5-2013

Η ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΗ καπιταλιστική κρίση φέρνει στην επιφάνεια το πρόβλημα της «φοροδιαφυγής». Κράτη, οργανισμοί, τράπεζες κηρύσσουν

«σταυροφορία» κατά των «φορολογικών παραδείσων» και των «εξωχώριων εταιρειών», δηλαδή των γνωστών offshore (οφσόρ). Μπροστά στην ανάγκη καταστροφής μέρους του πλεονάζοντος κεφαλαίου, οι καπιταλιστές (στο μεταξύ τους ανταγωνισμό) απαιτούν... δικαιοσύνη. Δεν μπορεί, λένε, αυτοί που έχουν τα κεφάλαιά τους στους «φορολογικούς παραδείσους» και τις offshore εταιρείες, να βγουν αλώβητοι από την κρίση και να πληρώσουν αυτοί που ακολούθησαν τη «νόμιμη» οδό.
Βέβαια, αυτή η «σταυροφορία» ξεχειλίζει από υποκρισία, αφού τόσο οι «φορολογικοί παράδεισοι», όσο και οι offshore εταιρείες είναι γεννήματα και θρέμματα του ίδιου του καπιταλισμού και της ανάγκης των καπιταλιστών να κρατούν τα κεφάλαιά τους μακριά από έλεγχο των αρχών και την ενοχλητική φορολόγηση, πολλαπλασιάζοντάς τα. Είναι ακόμη σαν τους οίκους ανοχής όπου οι υπεράνω πάσης υποψίας επιχειρήσεις (και επιχειρηματίες) έρχονται σε επαφή με το «βρώμικο χρήμα» που λατρεύουν.
Η ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ, λοιπόν, του G20, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, του ΟΟΣΑ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης κατά των «φορολογικών παραδείσων» και των offshore εταιρειών μοιάζει με την προσπάθεια του σκύλου που γυρνάει γύρω από τον εαυτό του για να πιάσει την... ουρά του.
ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΠΡΟΣΦΑΤΑ στη δημοσιότητα η Oxfam, διεθνής οργάνωση για την καταπολέμηση της φτώχειας, είναι εντυπωσιακά.
Τουλάχιστον 14,3 τρισεκατομμύρια ευρώ έχουν φυγαδευτεί στους δεκάδες «φορολογικούς παραδείσους». Περισσότερα από τα δύο τρίτα αυτού του ποσού, δηλαδή 9,2 τρισ. ευρώ, όσο και το ΑΕΠ της Ευρωζώνης το 2008, βρίσκονται σε «παραδείσους» που σχετίζονται με την Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως το Λουξεμβούργο, η Ανδόρα και η Μάλτα.
Η ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ «εκτός συστήματος» απαλλάσσει τους ιδιοκτήτες τους από φόρους άνω των 120,5 δισ. ευρώ το χρόνο και αφαιρεί το ποσό αυτό από τα φορολογικά έσοδα των κρατών.
Η Oxfam υπολογίζει ότι αυτό το ποσό είναι υπερδιπλάσιο από αυτό που απαιτείται προκειμένου να ξεπεραστεί το φαινόμενο της ακραίας φτώχειας που πλήττει 1,2 δισεκατομμύρια ανθρώπους σ' όλο τον κόσμο, οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να «ζουν» με λιγότερα από 1,25 δολάρια τη μέρα.
Η οργάνωση Oxfam χρησιμοποιεί την εκτίμηση της ελβετικής τράπεζας Credit Suisse, σύμφωνα με την οποία το 2012 ο παγκόσμιος συνολικός καθαρός πλούτος ήταν 73,2 τρισ. ευρώ (εξαιρουμένης της ακίνητης περιουσίας). Σύμφωνα με στοιχεία από οργανισμούς όπως η Διεθνής Τράπεζα Διακανονισμών (BIS), η ολλανδική κεντρική τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το 19,5% των παγκόσμιων καταθέσεων ανήκει σε ξένους και βρίσκεται σε «φορολογικούς παραδείσους», εξ ου και ο υπολογισμός για τα 14,3 τρισ. ευρώ.

ΠΗΓΗ: http://www1.rizospastis.gr/