Για όποιον παρατηρεί, η πραγματικότητα
είναι πλέον οδυνηρά προφανής. Οι χρεωκοπημένες, πτωχευμένες κυβερνήσεις
έχουν σχεδόν εξαντλήσει όλα τα «κόλπα» τους και έχουν συντρίψει κάθε
ανάχωμα. Η ιστορία έχει δείξει ότι, όταν συμβαίνει αυτό, οι κυβερνήσεις
καταλήγουν να χρησιμοποιούν ένα περιορισμένο εγχειρίδιο για την
διαχείριση του λαού:
1. Άμεση δήμευση
Δεδομένου ότι η Κύπρος μας έδειξε ότι πτωχευμένες κυβερνήσεις είναι πολύ ευτυχής να λεηλατούν τους τραπεζικούς λογαριασμούς των πολιτών τους , ειδικά αν πρόκειται για μια «πλούσια» μειοψηφία, καλό θα ήταν να περιμένουμε την επέκταση του μέτρου σε όλη την Ευρώπη (4ο Ράιχ)
Εκτός από τις «οικειοθελείς εισφορές» των πολιτών στις τράπεζες, οι τοκογλύφοι προχωρούν σε κατασχέσεις των λογαριασμών συνταξιοδότησης (Αργεντινή -Ελλάδα), αύξηση σε αστικές κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων (Ηνωμένες Πολιτείες - Ελλάδα), και ποινικοποίηση του χρυσού.
2. Φόροι
Ακριβώς μια άλλη μορφή δήμευσης, η φορολογία λεηλατεί τη σκληρή δουλειά και το ταλέντο των πολιτών. Αλλά χάρη στις δεκαετίες πλύσης εγκεφάλου, είναι περισσότερο κοινωνικά αποδεκτό. Έχουμε καταντήσει να θεωρούμε τους φόρους ως «αναγκαίο κακό», δεν συνειδητοποιούμε ότι η χώρα υπήρξε για δεκαετίες, αιώνες, χωρίς το φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) ή τον φόρο εισοδήματος.
Ωστόσο, όταν οι κυβερνήσεις πτωχεύουν γίνονται απελπισμένες και προσπαθώντας απεγνωσμένα να διατηρήσουν την εξουσία , αρχίζουν την επιβολή νέων φόρων ... κυρίως φόρους ΠΛΟΥΤΟΥ (έτσι το πλασάρουν στους φορολογούμενους είλωτες) ή φόρους σε μη προσδοκώμενα κέρδη (Ηνωμένες Πολιτείες στη δεκαετία του 1970).
3. Πληθωρισμός
Αυτό είναι έμμεση δήμευση, η αργή - επώδυνη, σταδιακή λεηλασία των αποταμιεύσεων των ανθρώπων. Και πάλι, οι κυβερνήσεις είναι αρκετά επιτυχής στο να δίνουν την πεποίθηση ότι ο πληθωρισμός είναι επίσης ένα αναγκαίο κακό. Είναι επίσης έμπειρες στο να κοροϊδεύουν τους ανθρώπους με ψεύτικα στατιστικά στοιχεία πληθωρισμού ( ΕΛΣΑΤ).
4. Έλεγχοι Κεφαλαίου
Οι κυβερνήσεις μπορούν, πραγματοποιούν, και θα περιορίσουν την ελεύθερη ροή των κεφαλαίων πέρα από τα σύνορα. Θα αποτρέψουν την κίνηση των χρημάτων σε ασφαλέστερους προορισμούς, αναγκάζοντάς τους αποταμιευτές να κρατήσουν τα σκληρά κερδισμένα χρήματα τους στο σπίτι όπου μπορούν να λεηλατηθούν και να υποτιμηθούν.
Βλέπουμε παντού στον θεωρούμενο ελεύθερο, ανεπτυγμένο κόσμο ... όρια αναλήψεων στην Ευρώπη μέχρι και κυνηγητικά σκυλιά όσφρησης χρήματος στα συνοριακά σημεία ελέγχου. Το παράξενο είναι ότι αυτοί οι όποιοι ήταν υπέρμαχοι της ελευθερίας των κεφαλαίων από το ΔΝΤ μέχρι τον νομπελίστα Paul Krugman τάσσονται τώρα υπέρ του ελέγχου Κεφαλαίου.
5. Έλεγχος Μισθών και των τιμών
Όταν ακόμα και ο ελάχιστος κοινός παρονομαστής στην κοινωνία συνειδητοποιεί ότι οι τιμές παίρνουν την ανιούσα, οι κυβερνήσεις παρέμβουν και δίνουν «λύση» με την επιβολή ελέγχων των τιμών.
Μερικές φορές αυτό περιλαμβάνει έλεγχο μισθών (δε νομίζω κανείς από εμάς να έχει διαπιστώσει κάτι τέτοιο τα τελευταία 4-5 χρόνια στην χώρα και όποιος το έχει διαπιστώσει είναι κακεντρεχής, αδαής, ανθέλληνας, πράκτορας, λασπολόγος, ακραίο-μεσαίος κ.α.) ... αν και οι αυξήσεις των μισθών υπολείπονται κατά πολύ από τις αυξήσεις των τιμών (ελπίζω ουτε αυτό να το έχετε διαπιστώσει!).
Φυσικά, κάθε βασικό εγχειρίδιο οικονομίας αναφέρει και εξηγεί ότι ο έλεγχος των τιμών δεν λειτούργει και συνήθως οδηγεί σε ελλείψεις και μαζική ανορθολογική κατανομή. (Σσσσσς... μη το πει κανείς στον Στουρνάρι)
6. Υπερ-ελεγχος Μισθών και των τιμών
Όταν ο πρώτος γύρος των ελέγχων τιμών δεν λειτουργεί, το επόμενο βήμα είναι να επιβάλει αυστηρές κυρώσεις για τη μη τήρηση των όρων.
Στις ημέρες του Διατάγματος του Διοκλητιανού σχετικά με τις τιμές τον 4ο αιώνα μ.Χ., όποιος Ρωμαίος πιανόταν για παράβαση των τιμών τιμωρείτω με θάνατο.
Στη μετ-επαναστατική Γαλλία, οι καταστηματάρχες που παραβίαζαν το «Νόμο του Μεγίστου" υπόκειντο σε κατάσχεση όλης της περιουσία τους ... και ένα εθνικό σύστημα κατασκοπίας τέθηκε σε εφαρμογή για την επιβολή των μέτρων. (blackwater, academi, Σκουριές, Χανιά κ.α)
Για την Ελλάδα, δεν χρειάζεται να αναφέρουμε την φυτευτή, τεχνητή αντιπαλότητα που δημιουργεί η δωσίλογη κυβέρνηση του Τρίο Σφωγκοκολάριων μεταξύ φτωχών και φτωχότερων. Αναφέρομαι στο μέτρο της απόδειξης. Μην τρώμε άλλο παραμύθι. Τα χρήματα πάνε υπέρ των τοκογλύφων. Μην ζητάτε αποδείξεις ας διαγράψουμε μαζί πελάτες και καταστηματάρχες τον Φ(Α)ΠΑ.
7. Αύξηση ρυθμίσεων
Παρά το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις είναι εντελώς πτωχευμένες θα επεκτείνουν δραματικά τους πραιτοριανούς τους σε μια τελευταία απελπισμένη προσπάθεια να «τυλίξουν» το πρόβλημα σ'ένα μεγαλύτερου μεγέθους φάκελο. (αν πει κανείς ότι οι βολευτές μας δεν φροντίζουν τα δικά τους παΐδια (στου Μπαϊρακτάρη), δεν τηρούν το νόμιμο και ηθικό και δεν κάνουν θυσίες όπως όλος ο Ελληνικός λαός θα είναι συκοφάντης).
Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, για παράδειγμα, ο αριθμός των γραφειοκρατικών υπαλλήλων της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης αυξήθηκε 242%, ακόμη και όταν η χώρα είχε πτωχεύσει από τις πληρωμές για τις αποκαταστάσεις του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και τον υπερπληθωρισμό.
Η αύξηση τόσο των κανονισμών όσο και των κυβερνητικών αξιωματούχων ποινικοποιεί και ελέγχει σχεδόν κάθε πτυχή της ύπαρξής μας ... από το τι μπορεί ή δεν μπορεί να τρώει κανείς (να θυμίσω χωματερές, ποσοστώσεις, μονοκαλλιέργειες, Monsanto, Codex Allimentarious κ.α.) μέχρι και το πώς θα αναθρέψουμε τα δικά μας παιδιά (Ατζέντα21).
8. Πόλεμος και Καταστάσεις Έκτακτης ΑνάγκηςΌταν όλα τα άλλα αποτύχουν, εισβάλλουν απλά σε μια άλλη χώρα. Κάνουν ένα πόλεμο και αποσπούν την προσοχή των ανθρώπων από τα πραγματικά προβλήματα που είναι η «οικειοθελείς» δουλεία της ανθρωπότητας. Ένα πόλεμο εναντίον γενειοφόρων ανδρών στις σπηλιές ... ή κάποιο εντελώς άγνωστο νησί.
Δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας, απλά είναι η επανάληψη για πολλοστή φορά από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα της Ιστορίας. Ή πιο ορθά ότι οι άνθρωποι είμαστε καταδικασμένοι να την επαναλαμβάνουμε μέχρι που να γίνει «κτήμα» μας. Ας ελπίσουμε ότι αυτή την φορά δεν θα χρειαστεί να δούμε και το τελευταία κεφάλαιο.
Γέλως Νίμας
AΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.toxwni.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου