Οι κοντινοί και μακρινοί εχθροί της Βόρειας Κορέας

Οι πυρηνικές δοκιμές της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Κορέας και οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις των ΗΠΑ και της Νότιας Κορέας αποτελούν μόνο τις ορατές αιτίες της κρίσης στην Κορεατική Χερσόνησο.

Πολλοί εμπειρογνώμονες είναι πεπεισμένοι ότι η ουσία του προβλήματος πρέπει να αναζητηθεί στα αποτελέσματα του κορεατικού πολέμου της περιόδου 1950-1953.

 Ως κύρια απειλή για την ασφάλειά της η Πιονγιάνγκ κάθε άλλο παρά θεωρεί τη νότια γείτονά της.

 Αυτή την άποψη σε συνέντευξη που παραχώρησε στη "Φωνή της Ρωσίας" διατύπωσε ο Διευθυντής του Τμήματος Κορέας και Μογγολίας του Ινστιτούτου Ανατολικών Μελετών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών Αλεξάντρ Βοροντσόφ.

Τον Απρίλιο η Βόρεια Κορέα διακήρυξε επίσημα τον εαυτό της πυρηνική δύναμη.

 Οι βουλευτές της Ανώτατης Λαϊκής Συνέλευσης υιοθέτησαν μόνο, σύμφωνα με τον οποίο για τη διασφάλιση της ασφάλειας της χώρας ποντάρουν στο πυρηνικό οπλοστάσιο. 

Ένα έτος προηγουμένως η Βόρεια Κορέα πραγματοποίησε εκτόξευση στο διάστημα πυραύλου με δορυφόρο. Το Συμβούλιο Ασφαλείας καταδίκασε τις ενέργειες της Πιονγιάνγκ και επέβαλε εναντίον της σκληρές οικονομικές κυρώσεις. 

Το Μάρτιο του 2013 η Νότια Κορέα και οι ΗΠΑ άρχισαν κοινές στρατιωτικές ασκήσεις διάρκειας δυο μηνών, η δε ΛΔ Κορέας αποχώρησε από τη συμφωνία για την εκεχειρία, που είχε συναφθεί με τη Νότια Κορέα στα τέλη του κορεατικού πολέμου του 1950-1953. 

Σ΄αυτό έπαιξαν το ρόλο τους οι εξαμερείς διαπραγματεύσεις για το πυρηνικό πρόγραμμα της Β. Κορέας και η αποχώρηση από αυτές της Πιονγιάνγκ το 2009, επισημαίνει ο Αλεξάντρ Βοροντσόφ:

- Ένας από τους κύριους στόχους, που έθετε η Βόρεια Κορέα στην οξεία φάση αυτής της κρίσης, ήταν να επιδείξει ότι καμιά έξωθεν πίεση δεν μπορεί να αλλάξει τη γραμμή της Λαοκρατικής Δημοκρατίας για την ενίσχυση της αμυντικής της ικανότητας και την απόφασή της να γίνει πυρηνικό κράτος. Ένα από τα κρίσιμα σημεία για τη Β. Κορέα ήταν αυτό που είδε στα τέλη του περασμένου έτους. Οι εταίροι στις εξαμερείς συνομιλίες – κυρίως στο πρόσωπο των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας επέδειξαν στην πράξη ότι δεν ενδιαφέρονται για ισότιμες διαπραγματεύσεις.

Μετά τη μεγάλη πείνα στη Λαοκρατική Δημοκρατία της Κορέας στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 στη χώρα παρεχόταν ανθρωπιστική βοήθεια. Όμως και στη δύσκολη αυτή κατάσταση η Πιονγιάνγκ προωθούσε το πυραυλικό της πρόγραμμα. Οι ΗΠΑ και η Νότια Κορέα άρχισαν να απαιτούν τον τερματισμό από μέρους της Βόρειας Κορέας των δοκιμών με αντάλλαγμα τα τρόφιμα. Σήμερα η Ουάσιγκτον και η Σεούλ και πάλι είναι πρόθυμες να βοηθήσουν τη Βόρεια Κορέα, αν η Πιονγιάνγκ θα εφαρμόζει τις διεθνείς δεσμεύσεις της. Στο θέμα αναφέρεται ο Αλεξάντρ Βοροντσόφ:

- Από τη μιά, οι Ηνωμένες Πολιτείες τονίζουν την ανάγκη της οικονομικής μεταρρύθμισης, της ανοικτότητας. Και από την άλλη πιέζουν με κυρώσεις, με απομόνωση και κάποια εξωτερική στρατιωτική απειλή. Η σύμπραξη, η ανοικτότητα προς τον κόσμο και οι κανονικές επαφές, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής συνεργασίας, είναι δυνατές σε συνθήκες ειρηνικής συνύπαρξης. Όταν αυτό δεν υπάρχει, και υπάρχει πολιτική απομόνωση, είναι αναγκασμένοι να εδραιώσουν εκείνο το οικονομικό σύστημα, το οποίο υπάρχει στη χώρα τους. Για τη Βόρεια Κορέα το κύριο είναι η διασφάλιση της ασφάλειας και της βιωσιμότητας. Και αυτό είναι ο κύριος λόγος που την ωθεί στη δημιουργία και συνέχιση του πυρηνικού προγράμματος.

Παρόλο που στην Κορεατική Χερσόνησο εξακολουθούν να διατυπώνονται τελεσίγραφα, η πιθανότητα να περάσει από τα λόγια στα έργα από μέρους της Πιονγιάνγκ δεν είναι μεγάλη. Οι περισσότεροι εμπειρογνώμονες είναι σίγουροι ότι η Βόρεια Κορέα δεν θα επιτεθεί πρώτη. Ωστόσο η κατάσταση μπορεί να οξυνθεί εξαιτίας οποιασδήποτε παρεξήγησης.

ΠΗΓΗ: http://greek.ruvr.ru