Η ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΛΟΓΩ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ

31-3-2013

Η αμερικανική πόλη του Ντιτρόιτ, η οποία βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεωκοπίας, τέθηκε υπό εξωτερική διαχείριση. Οι εμπειρογνώμονες μιλούν για μια τάση πτωχεύσεων των πόλεων και ακόμη και περιοχών.

Σεργκέι Ντουζ

© Φωτογραφία: en.wikipedia.org/Альберт Дуче/cc-by-sa 3.0

Στο Ντιτρόιτ ορίστηκε Διαχειριστής κρίσεων, του οποίου έχουν χορηγηθεί εξαιρετικά ευρείες αρμοδιότητες. Σε περίπτωση αποτυχίας της αποστολής του η αμερικανική βιομηχανική πρωτεύουσα θα καταστεί η μεγαλύτερη πόλη που υπέστη πτώχευση στην ιστορία των ΗΠΑ. Το σημερινό έλλειμμα του Ντιτρόιτ αποτελεί 327 εκατομμύρια δολάρια, ενώ το συνολικό χρέος ξεπερνά τα 14 δισεκατομμύρια. Η πόλη των αυτοκινήτων μετατράπηκε σε πρωτεύουσα του εγκλήματος της χώρας, το επίπεδο της εγκληματικότητας είναι πέντε φορές μεγαλύτερο του μέσου αμερικανικού.

Ωστόσο, οι ειδικοί πιστεύουν ότι η οικονομική πλευρά του ζητήματος δεν είναι η πιο σημαντική. Μιλά ο Βασίλι Κολτασόφ, επικεφαλής του Κέντρου οικονομικών ερευνών του Ινστιτούτου της παγκοσμιοποίησης και των κοινωνικών κινημάτων:

Ο αφανισμός των πόλεων και ολόκληρων περιοχών στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη σχετίζεται με τη μεταφορά της βιομηχανίας κατά τα τελευταία 15 χρόνια στο έδαφος της Κίνας και των χωρών του τρίτου κόσμου, τη λεγόμενη βιομηχανική περιφέρεια του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Αυτή η τάση, πρώτα απ’ όλα, είναι πιο εμφανής στις πιο αναπτυγμένες χώρες του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος. Οι ΗΠΑ, η Ευρώπη, η Ιαπωνία, εδώ επικεντρώνεται η οικονομική δραστηριότητα, η οποία όμως δεν οδηγεί σε καλό. Μόνο και μόνο επειδή η Αρχές δεν μπορούν βρουν κάποια λύση των οικονομικών προβλημάτων (ή πιο σωστά, δεν την ψάχνουν και πολύ). Δηλαδή, στην πραγματικότητα, τα τελευταία χρόνια είχαν απλώς αδρανοποιήσει την κρίση. Και τα μόνα επιτεύγματά τους είναι ότι κατάφεραν να περιορίσουν την ανάπτυξή της. Γι’ αυτό η ήττα του κρατικού χρηματοοικονομικού συστήματος και του κρατικού συστήματος διακυβέρνησης φαίνεται να είναι πολύ λογική. Και σε αυτή την περίπτωση τα σκληρά μέτρα λιτότητας είναι η μοναδική απάντηση στα νεοφιλελεύθερα γραφεία της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής.

Ωστόσο, μερικοί εμπειρογνώμονες είναι της γνώμης ότι η αιτία της εμφάνισης των πόλεων-φαντασμάτων στην μετα-βιομηχανική Δύση δεν είναι η μεταφορά της παραγωγής σε χώρες της περιοχής της Ασίας-Ειρηνικού Ωκεανού, αλλά η τεχνολογική πρόοδος. Το γεγονός είναι ότι η σύγχρονη παραγωγή απλά δεν έχει ανάγκη από τόσους εργαζόμενους. Σε γενικές γραμμές το ζήτημα φέρεται να είναι πιο βαθύ απ’ ότι φαίνεται με την πρώτη ματιά.

Πρέπει να τονίσουμε ότι η περίπτωση του Ντιτρόιτ είναι η πιο ηχηρή, αλλά δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα της πρακτικής επιρροής των θεμελιωδών νόμων της Οικονομίας της αγοράς. Παρόμοια προβλήματα υπάρχουν και στην Ευρώπη. Για παράδειγμα στην Ισπανία η πιστωτική κρίση έχει πλήξει σχεδόν δέκα περιοχές, οι οποίες ζήτησαν από τη Μαδρίτη οικονομική βοήθεια.

Η κατάσταση δεν πρέπει να δραματοποιείται. Όμως σήμερα, όταν στον κόσμο συμβαίνουν σημαντικές πολιτικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, αναμένεται να αυξηθεί ο αριθμός των πόλεων-φαντασμάτων.

ΠΗΓΗ:http://greek.ruvr.ru