ΙΣΡΑΗΛ - ΛΩΡΙΔΑ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ

Αιματοβαμμένη, εύθραυστη και πολυδιάστατη κατάπαυση πυρός

Οι Παλαιστίνιες μάνες για άλλη μια φορά θρηνούν τα δολοφονημένα από το Ισραήλ παιδιά τους

Μετά από εννιά μερόνυχτα ο ουρανός πάνω από τη Λωρίδα της Γάζας έπαψε να βρέχει βόμβες και θάνατο. Επειτά από ένα ανελέητο σφυροκόπημα από αέρος και θαλάσσης και μετά από ένα μπαράζ διπλωματικών επαφών και διαβουλεύσεων, που περισσότερο είχαν να κάνουν με τις νέες ισορροπίες που οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις επιδιώκουν να διαμορφώσουν στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής η ισραηλινή ηγεσία και η «Χαμάς», ως επικεφαλής όλων των παλαιστινιακών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στη Λωρίδα της Γάζας, κατέληξαν σε μια νέα εύθραυστη συμφωνία κατάπαυσης πυρός. Αυτή επιτεύχθηκε μετά από αιγυπτιακή διαμεσολάβηση και υπό αμερικανική εποπτεία.

Ο απολογισμός για τον παλαιστινιακό λαό, και αυτή τη φορά, είναι ιδιαίτερα βαρύς. Περισσότεροι από 163 είναι οι νεκροί, εκ των οποίων - σύμφωνα με παλαιστινιακές ιατρικές πηγές - οι 103 είναι άμαχοι και μάλιστα 37 μικρά παιδιά. Οι τραυματίες άγγιξαν τους 800, εξ αυτών επίσης οι περισσότεροι άμαχοι και μικρά παιδιά. Για άλλη μια φορά, τα «χειρουργικά πλήγματα ακριβείας» του ισραηλινού στρατού ισοπέδωσαν σπίτια και εξολόθρευσαν πολυμελείς οικογένειες. Από την άλλη πλευρά, έξι Ισραηλινοί σκοτώθηκαν, εκ των οποίων οι τέσσερις πολίτες, και περίπου 35 τραυματίστηκαν, συμπεριλαμβανομένων και των τραυματιών από τη βομβιστική επίθεση σε λεωφορείο στο Τελ Αβίβ, την Τετάρτη το μεσημέρι.
Η πολιτική ηγεσία της «Χαμάς», διά στόματος τόσο του πρωθυπουργού της στη Γάζα Ισμαΐλ Χανίγια, όσο και του πολιτικού της επικεφαλής Κχάλεντ Μασχάαλ, έκανε λόγο για «νίκη» υποστηρίζοντας ότι η ισραηλινή επίθεση δεν πέτυχε τους στόχους της, «δηλαδή να εξολοθρεύσει την παλαιστινιακή αντίσταση». Για «νίκη» μίλησε και ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Αμπάς, ο οποίος φέρεται να συνεχάρη τη «Χαμάς». Μάλιστα, υπό την πίεση του αιματοκυλίσματος στη Λωρίδα της Γάζας, στελέχη των δύο οργανώσεων δήλωσαν ότι δίνουν τέλος στον ενδο-παλαιστινιακό διχασμό και στο εξής θα επιδιώξουν με επιμονή να γεφυρώσουν τις διαφωνίες τους, με πρώτο «κοινό στόχο» την παλαιστινιακή εκστρατεία για αναγνώριση της Παλαιστίνης ως «κράτους - παρατηρητή» στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στα τέλη του μήνα.

Αντιδράσεις στο Ισραήλ

Η εξαπόλυση της επίθεσης κατά της Γάζας, η οποία άρχισε με τη δολοφονία του Αχμάντ Τζαμπάρι, επικεφαλής του στρατιωτικού σκέλους της «Χαμάς», των Ταξιαρχιών «αλ Κάσαμ», είχε αιφνιδιάσει ως ένα βαθμό την κοινή γνώμη, τους αναλυτές και τμήμα της πολιτικής σκηνής του Ισραήλ. Εκδηλώθηκαν και πολλές διαδηλώσεις όπου πρωτοστάτησε το ΚΚ Ισραήλ και το ευρύτερο μέτωπο «Χαντάς» όπου συμμετέχει.
Οι ισραηλινές απειλές με αφορμή την παλαιστινιακή εκστρατεία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ καθώς και το ότι πλησιάζουν οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές με σοβαρά προβλήματα στο λαό που προκύπτουν από την πολιτική λιτότητας και περικοπών, επίσπευσαν την εκδήλωση της επίθεσης, που εντάσσεται και στα γενικότερο ιμπεριαλιστικό σχεδιασμό, ο οποίος περιλαμβάνει την επέμβαση στη Συρία και στη συνέχεια στο Ιράν.
Πριν καν συμπληρωθούν δύο ημέρες, ο ισραηλινός στρατός είχε κινητοποιήσει περίπου 35.000 εφέδρους, αριθμό πολύ μεγαλύτερο από όταν είχε εξαπολύσει την επιχείρηση «Συμπαγές Μολύβι» κατά της Γάζας στα τέλη του 2008, και είχε, ήδη, μετακινήσει στη μεθόριο άρματα μάχης. Η εκτόξευση ρουκετών από τη Γάζα, που έφτασαν, για πρώτη φορά, μέχρι το Τελ Αβίβ αλλά και την Ιερουσαλήμ, έδωσε το πρόσχημα για κλιμάκωση της ισραηλινής πολεμικής ρητορικής, με τον πρωθυπουργό Νετανιάχου και τον υπουργό Αμυνας Μπάρακ να απειλούν, λίγο πολύ, με γενικευμένη χερσαία επίθεση κατά της μικρής λωρίδας παλαιστινιακής γης.
Σε αντίθεση με άλλες φορές η αντίδραση των αραβικών ηγεσιών, όχι γιατί είναι υπέρ του παλαιστινιακού λαού αλλά περισσότερο για την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων, υπήρξε πιο σκληρή λεκτικά με νύξεις για συνολική επανεξέταση των αραβικών σχέσεων με το Ισραήλ.

Σε δοκιμή και κεντρικό ρόλο οι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι»

Επικεφαλής των αραβικών αντιδράσεων τέθηκε η νέα αιγυπτιακή ηγεσία, υπό τους ισλαμιστές «Αδελφούς Μουσουλμάνους» και τον πρόεδρο Μούρσι. Οι στενές σχέσεις της με την αδελφή οργάνωση της «Χαμάς» τη μετέτρεψαν σε αποδέκτη του συνόλου σχεδόν των ιμπεριαλιστικών πιέσεων προκειμένου να διαμεσολαβήσει για την επίτευξη κατάπαυσης πυρός. Από την πλευρά τους, οι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι» της Αιγύπτου άδραξαν την ευκαιρία προκειμένου να αναβαθμίσουν το ρόλο τους και να διασφαλίσουν μεγαλύτερη επιρροή στις εξελίξεις όχι μόνο στο Παλαιστινιακό, αλλά και στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς που βρίσκονται σε εξέλιξη στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, με κύριο «πεδίο» στην παρούσα φάση τη Συρία.
Μετά από αλλεπάλληλες επαφές, στις οποίες φρόντισαν να βρίσκονται για να «κρατήσουν και αυτοί ένα ρόλο», ο Τούρκος πρωθυπουργός και ο πρωθυπουργός του Κατάρ, στην Αίγυπτο έφτασε η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών, έχοντας, ήδη, συνομιλήσει με την ισραηλινή ηγεσία. Ωρες αργότερα, ο Αιγύπτιος υπουργός Εξωτερικών, έχοντας στο πλευρό του, την Αμερικανίδα ομόλογό του, που εξήρε το ρόλο της Αιγύπτου που «ανέλαβε τις ευθύνες της ως θεμέλιο του αραβικού κόσμου», ανακοίνωνε την επίτευξη συμφωνίας εκεχειρίας.
Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, η συμφωνία εκεχειρίας προβλέπει πλήρη κατάπαυση πυρός εκατέρωθεν, δηλαδή τερματισμό των αεροπορικών επιδρομών, των επιθέσεων παντός είδους, των εισβολών στο έδαφος της Γάζας και των δολοφονιών ακριβείας από την πλευρά του Ισραήλ, καθώς και πλήρη τερματισμό της εκτόξευσης ρουκετών κατά του Ισραήλ, αλλά και των βομβιστικών ή ένοπλων επιθέσεων στη μεθόριο και εντός Ισραήλ από την πλευρά της «Χαμάς» και όλων των παλαιστινιακών οργανώσεων. Αν και η ισραηλινή πλευρά δεν το επιβεβαίωσε ποτέ επισήμως, η συμφωνία προβλέπει, επίσης, συνομιλίες -με αιγυπτιακή διαμεσολάβηση- για την επαναλειτουργία όλων των μεθοριακών περασμάτων και τη σταδιακή άρση των περιορισμών στις μετακινήσεις ανθρώπων και αγαθών από και προς τη Λωρίδα της Γάζας.
Πρόκειται για πρόβλεψη που μπορεί να γίνει «λάστιχο» βέβαια, καθώς το Ισραήλ μπορεί διαρκώς να επικαλείται ότι δεν υπάρχει απόλυτη ηρεμία ή το ο,τιδήποτε άλλο. Είναι, όμως, γεγονός ότι την ώρα που γράφονταν οι γραμμές αυτές, δύο περίπου μέρες μετά από την ανακοίνωση της εκεχειρίας είχαν αρχίσει οι πρώτες σχετικές διαπραγματεύσεις στο Κάιρο. Διαπραγματεύσεις που εννοείται ότι δεν αντιμετωπίζουν τη βασική αιτία του προβλήματος, δηλαδή την ισραηλινή κατοχή, αφήνοντας έτσι το πεδίο ελεύθερο τόσο για επανεκδήλωση της γνωστής ισραηλινής επιθετικότητας όσο και για αξιοποίηση του Παλαιστινιακού ως μοχλού στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών για την ευρύτερη περιοχή.
Οσο περισσότερο «κάθεται» η σκόνη από τους βομβαρδισμούς στη Γάζα, τόσο πιο ξεκάθαρο γίνεται ότι και αυτή η ισραηλινή πρόκληση εντάσσεται σε αυτούς τους σχεδιασμούς που συνδέονται με τις πιέσεις στο μέτωπο της Συρίας και κατ' επέκταση του Ιράν, το οποίο ανοιχτά επιβεβαίωσε τις δηλώσεις των οργανώσεων «Χαμάς» και «Τζιχάντ» ότι τις στηρίζει οικονομικά και στρατιωτικά. Ο τρόπος με τον οποίο έληξε το 9ήμερο αιματοκύλισμα των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας δημιουργεί έντονα την αίσθηση ότι αξιοποιήθηκε προκειμένου να δοκιμαστούν τα όρια εντός των οποίων καλούνται να κινηθούν οι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι» αν θέλουν να συνεχίσουν να αποτελούν συνομιλητές των ιμπεριαλιστών και να έχουν ρόλο στους σχεδιασμούς που βρίσκονται, ήδη, σε εξέλιξη στην ευρύτερη περιοχή. Και όπως όλα δείχνουν, μέχρι στιγμής, αυτό το «modus vivendi», έστω και προσωρινά, βρέθηκε.


 http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=25/11/2012&id=14312&pageNo=23&direction=1